O soğuk Kasım akşamında veda etmiştim kahve gözlerine. Bir daha gülümsediğini göremedim ve o zamandan sonra hayatım daha da beter olmuştu.
Onun şövalyesi olmak isterken kendimi kraliçe olarak bulmuştum. Ne kadar onu kötülükten korumaya çalışsa...
"Ha şey ben gidip kahvaltılık alayım. Bakalım neler eksikmiş. Hımmmm" dedi ve mutfağa ilerleyip ardından evden çıktı.
Geri döndüğünde ben televizyon izliyordum. Deniz mutfağa gidip bir şeyler hazırlıyordu. Belki elini falan keserde kurtulurum diye yanına gittim.
Mutfağa gidince bir omen tonrem oldum. Vay bak sen bizim eşşeğe neler biliyormuş. "Deniz böyle kahvaltı hazırlamayı nerden öğrendi?" Dedim tezgaha yaslanırken.
Sadece güldü ve eline aldığı çeri domatesleri yanaklarıma tuttu. "Oha aynı renkler." Dedi kendi kendine gülerken. Bense elindeki domateslerden birini ağzımla çekip çiğnemeye başladım.
"Yıkamamıştım." "Onun için ıslaklar." "Belki ağzıma atıp geri çıkardım." "Bende seni bir yere geri sokayım mı?" Dedikten sonra önüne döndü.
Hazırladığı tabakları masaya koydum ve oturdum. Deniz ise kupalara çay koydu ve karşıma oturdu. Çatalını batırıp yiyecekti ki durrrr diye bağırdım.
"Önce fotoğrafını çekeyim sonra yersin." Elindeki çatalı yerine koyup elini çenesine koydu. Ve hazırladığı yemeğe üzgün bir şekilde baktı.
Ben ise ınstagrama story atıyordum.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
@incibaysall story: -Bu çocukta ne cevherler varmış
"Evvet şimdi yiyebiliriz afiyet olsunnn." Dedim ve yemeye koyuldum. Eli gerçekten lezzetliydi. Elini mi ısırdın canı acımıştır. Aynen canım ondan işte.
Yemekler yendi. Mutfak toplandı. Yer süpürüldü. Şimdi ise botlarımı giyip eve gidecektim. "Babam merak etmiş olmasın." Dedi Deniz botlarımı giymeye çalışırken.
"3 4 gün burda değil bir şey olmaz. Neyse hadi ben KAÇOVVVV." Dedim ve evden hızla çıkıp otobüs durağına gittim.
Eve gidince önce duşa sonra yatağa rutinimi uyguladım. Onun ardında ise telefon geliyordu. Tonla mesaj vardı. İnternetim olmadığı için görmemiştim. Fakir mi oluyoruz. Yok daha neler.
Ocean group:
Issızada: yarın bendesiniz unutmayın.
Cancan: asla donumu unuturum onu asla
Giray: iğrençleşme
Nidadan: ne giysem kiii
Ecoli: hediye aldınız mı kıza
İnci: Omg tabiki
Cancan: sen yaşar mıydın. Pardon buraya yazar mıydın?
