30 ნაწილი

305 14 13
                                    

ლუკა:ჩემო სიცოცხლე მალე რომ გამოხვიდე რამე დაგემართება?
ლიკა:მაცადეე ვიცვამ
ლუკა:ლიკა მალე გამოხვალ?
ლიკა:რა გინდა შეენ ხომ უკვე მზად ხარ
ლუკა:მერე ყველა შენ გელოდებით
ნინი:ლუკა აცადე რა ლამაზმა გოგონებმა დაგვიანება ვიცით
თქვა უკვე გამოპრანჭულმა ნინიმ სიცილით და ლიზისაც გადახედა
ლიზი:გამოვა მალე
უცებ კარების ხმა და ლიკა
ზუსტად კარებთან ვიდექი და როცა გამოვიდა ისეთი ლამაზი იყო გამიკვირდა იქვე რომ არ დავდნი ის ყოველთვის ლამაზია მაგრამ ამჯერად ძალიან უხდებოდა შავი ელეგანტური მოტკეცილი მოკლე კაბა და თავის ცხენის კუდივით შეკრული თმა
ლუკა:ოპააა
საბა:ძმაო ვიზიარებ
თქვა საბამ სიცილით
მე კი გავხედე და დავეჭყანე
ლუკა:ლიკა სახლში ხოარ დავრჩეთ?
ლიკა:ფეხი გამოადგი
უცებ წავიდა კიბისკენ და ხელი ჩამავლო
მალე გავედით სახლიდან და მანქანაში კომფორტულად მოვეწყვეთ უკან ლიზი და საბა რაღაცეებს უყვებოდნენ ერთმანეთს და იცინოდნენ ნინი კი მათგან შეწუხებული ფანჯრიდან უჟმურად იყურებოდა
ლუკა:ის კაფეა?
მივუთითე ხელით მაღაზიებს შორის მყოფ კაფეზე
ლიკა:კი ეგ არის
მანქანა გავაჩერე და ყველანი ჩამოვედით მერე კაფეში შევედით და ლიკა და ლიზი ეგრევე კუთხეში მჯდომი დიდ მაგიდასთან მყოფი კაცისკენ გაიქცნე და ისე ჩაეხუტეს შემეშინდა არ გაეგუდათ
აკაკი:ასე უნდა დაკარგვა ორივეზე ნაწყენი ვარ
თქვა აკაკიმ და გაიცინა კარგი ტიპი ჩანს თან მხიარულია
ლიკა:ძაან მოგვენატრე აკიიი
ლიზი:ხო
ლუკა:გამარჯობა...
აკაკი:გამარჯობა! ლიკა ეს არის შენი ქმარი?
ლიკა:კი ეს არის გაიცანი აკი ეს ლუკაა ლუკა გაიცანი ეს აკაკია
ლიზი:აკი ეს საბაა ჩემი შეყვარებული
აკაკი:საბა მადლობა რომ ლიზის დააყენე საშველი
თქვა აკიმ და გაიცინა საბაც აყვა ლიზიმ კი ისე შეხედა ლამის გადაღლაპა
აკაკი:ეს გოგო შენი მულია
აკაკიმ შეხედა ნინის რომელიც მორცხვად იდგა გვერძე
ლიკა:კი ეს ჩემი მულია გაიცანი ნინი
ნინი: სასიამოვნო
ნინიმ ხელი ჩამოართვა აკაკის და სულ აწითლდა
აკაკი:ჩე...ჩემთვისაც...
ლიკამ კი მე გადმომიჩურჩულა
ლიკა:ლუკა ეგ არი გავარტყით.
ლუკა:რა?
ლიკა:პირველად ვნახე აკი ასე დაბნეულიყოს არასოდეს დამართნია იმის მიუხედავად რომ ხშირად გამიცნია მისთვის გოგო
ლუკა:ახლა ჩემს დას ვაკვირდები და ესეც ეგრეა რანაირად?
ლიკა:არა "მაჭანკალი" ვარ რა🤣
ლუკა:ჩემო მაჭანკალოოო🤣
გავკარი ოდნავ მხარი და ორივეს გაგვეცინა მერე კი გავიაზრე რომ ამ გაცინებამ ყველას მზერა გამოიწვია
ლიზი:რა გაცინებთ
საბა:თქვენ ორნი...
ლიკა:არაფერი რაღაცა გაგვახსენდა მოდი დავჯდეთ
ყველანი დავჯექით და ლაპარაკი დავიწყეთ
აკაკი:თქვენ კიდევ არ იცით როგორ გამიხარდა სანდროს რომ დაშორდა ლიკა...
ეს რომ თქვა აი მაშინ მომინდა ჩავხუტებოდი ზედმეტად კარგი ბიჭია ლიკა მართალი იყო
ლიკა:ხო ადრე შენთვის უნდა დამეჯერებინა
აკაკი:რა მოხდა მომიყევი აბა
ლუკა:მე მოგიყვები დაწვრილებით!
ვუთხარი და ხელები გავაქნიე
აკაკი:კარგი გისმენ
ლუკა:ესეიგი ასეთე რაღაც ხდებოდა მამაჩემს და ლიკას დედას უნდოდათ რომ ჩვენ ფიქტიურად დავქორწინებულიყავით არცერთს არ მოგვწონდა ეს იდეაა ამიტომ როგორც ლიკამ მითხრა მაგ დღეს სანდროსთან მიდიოდა როცა ერთმანეთს შევასკდით და ნუ ეს პირველი ეფექტი *ვთქვი და ჩავიცინე* მერე ლიკა მივიდა სანდროსთან და იქ დახვდა...
ლიკა:გოგო ანუ სანდრომ მიღალატა...
ლუკა:ხო ამიტომ გამწარებულმა ლიკამ დათანხმდა ამ ქორწინებას ხოლო მეც დავთანხმდი რადგან ჩემი ჰარლი არ დამეკარდგა
აკაკი:ვააა ჰარლი გყავს? რა მაგარია.
ლუკა:შენც მოგწონს ჰარლები?
აკაკი:აბა რა და კიდევ სპორტული მანქანები ძაან მიყვარს
ლუკა:ძმაო ჩვენ ძაან დავახლოვდებით!
ლიკა:ლუკა განაგრძე მოყოლა თუ შეიძლება
მე დაწვრილებით მოვუყევი მერე როგორ შეგვიყვარდა ერთმანეთი და სანდროს ქცევებზეც
აკაკი:ესეიგი იმ ნაგავმა ნინიც გამოიყენა?
ლიკა:ხომ გითხარი მოეწონა
ჩუმად ჩამჩურჩულა ყურში
ნინი:ხომ ასე გამოდის.
თქვა და თავი ჩახარა
აკაკი:კაი რა დაიკიდე ეგ იდიოტი გაცნობის დღიდან არ მომწონს ძალიან ცუდი ტიპია მაგის გამო მე და ლიკამ ერთხელ ძაან ვიჩხუბეთ და ლიზიმ ძლივს შეგვარიგა
ლუკა:მაგის გამო ჩვენც ვიჩხუბეთ ხო
აკაკი:გახსოვს ლიკა?
ლიკა:რა დამავიწყებს!
აკაკი:ესეიგი ეგ სანდრო თავიდანვე არ მომწონდა მასში რაღაც დიდ სიყალბეს ვხედავდი და ეს რომ ლიკას ვუთხარი მთელი სახლი თავზე დამამხო
თქვა და გაიცინა
ლიკა:მაგის გამო დღემდე მრცხვენია
აკაკი:ხოდა შეგრცხვეს მთელი ერთი კვირა ვალაგებდი სახლს🤣
ლუკა:ვაიმე ამ მაიმუნს დამიხედეთ
ვთქვი და ლიკას შევხედე
ლიზი:მაგ დროს იმდენი ვიწვალე რომ ესენი შემეეიგებინა
საბა:ოხ ლიკა ლიკა ახლა ხომ ნანობ აკი სწორი ყოფილაო
ლიკა:კაით ხო ნუ მახსენებთ როგორი დებილი ვიყავი!
ლუკა:რა ახლა არ ხარ?
ვთქვი და გავიცინე აკაკიც ამყვა
აკაკი:ლუკა შენნაირი რომ ყოფილიყო სანდრო ხმასაც არ ამოვიღებდი
თქვა და ისევ გავიცინეთ
ლიკა:თქვენ ძაან დაძმაკაცდით ჩვენ მგონი ზედმეტები ვართ
აკაკი:ნუ ეჭვიანობ არ წაგართმევ ქმარს🤣
ლიკამ ისევ ჩამჩურჩულა
ლიკა:ქმარს არა მაგრამ მულს კი
თქვა და ისე გამეცინა ყველამ მე შემომხედა
ლუკა:ააა არაფერი
საბა:თქვენ რაღაც მისახედები ხართ!
ნინი:სანდროზე აღარ გვინდა აკაკი შენზე მოგვიყავი რამე
ლიკა:ხოოო ნინი მართალია თან ჩვენც გვაინტერესებს დიდი ხანია აღარ გვინახიხარ
აკაკი:კარგი ისეთი არაფერი შეცცვლილა როგორც ყოველთვის მარტო ვარ ჩემი პატარა ლეკვი მყავს
ლიზი:ლეკვიიი? როდის გყავდა?
აკაკი:ახლახან ვიყიდე ლეკვი ძალიან საყვარელია
ნინი:მისი ფოტოები გააქვს?
აკაკი:კი მაქვს
ტელეფონი ამოიყო და ნინის გაუწოდა რომელსაც უეცრად საოცარი ღიმილი და საღვარელი ახე დაედო
ნინი:ამას შეხედეთ
გვითხრა ყველას და ტელეფონში ამოგდებული ფოტო დაგვანახა რომელზეც ძალიან საყვარელი ლეკვი იყო ერთი ყური შავი მეორე თეთრი
ლუკა:დარმანტინელია?
აკაკი:კი ეგ ჯიშია
ლიკა:ძაან საყვარელია
ნინი:ანუ შენ და ეს უსაყვარლესი არსება ცხოვრობთ სახლში მარტო?
აკაკი:ასე გამოდის.
ლიკა:ანუ არავინაა შენს ცხოვრებაში?
აკაკი:რა იყო ლიკა ასეთი ქმარი გყავს და ჩემი ცხოვრება რაში გაინტერესებს
თქვა სიცილით და მის ნათქვამზე მეც გულიანად გამეცინა ძაან დავუახლოვდი უკვე ლიკამ კი უნაირო სახით შეხედა
ლუკა:აკი არ გინდა ამ საღამოს ლუდი დავლიოთ?
აკაკი:რატომაც არა აქვე ბარია და დავლიოთ
ლიკა:ფეხს ვერ გაადგამ გარეთ ლუკა!
ლუკა:შენც წამოდი ჩემო სიცოცხლე
ვუთხარი და თავზე ვაკოცე
ლიკა:მაშინ კი
საბა:მეც წამოვალ
ლიზი:ეეე
საბა:მე გიშლი წამოსვლას?
ნინი:კარგი მაშინ მე სახლში დავრჩები
თქვა სევდიანად და მხრები აიჩეჩა
აკაკი:რატო ბარემ შენც წამოდი და ყველა წავიდეთ რა დაშავდება
ლუკა:ანუ ორ კაციანი გეგმა გადაიდო ექვს კაციან გეგმად
ვთქვი და გავიცინე მერე კი აკიც ამყვა
ლიკა:რომელ საათზე შევიკრიბოთ?
აკაკი:მოდი 8ზე იყოს ახლა შვიდი სრულდება და ერთი საათი გვაქვს ახლა დავიშალოთ და რვაზე შევხვდეთ
ლუკა:კარგი იდეაა ახლა წავედით
უცებ წამოვდექი და ლიკას ხელი მოვკიდე
აკაკი:შეხვედრამდე
მანქანაში ჩავჯექით და სახლში წავედით.

*სახლში*
ლიკა:ახლა რა ჩავიცვა ბარში რას იცვავენ ხოლმე?
ლუკა:მოკლე არ ჩაიცვა
ლიკა:რატო?
ლუკა:ბარში ბევრი ბიჭია...
ვთქვი შეუმჩნევლად და თვალები გადავატრიალე
ლიკა:მოიცა ეჭვიანობ?
ლუკა:საიდან მოიტანე...
არაფერს ვიმჩნევდი
ლიკა:ლუკა ნუ მატყუებ ვიცი რომ ამ წამს ეჭვიანობისგან ლამის გადკდი
ლუკა:კაი ხო მარა შენც იეჭვიანე დღეს რომ თქვი გარეთ ფეხს ვერ გადგამო.
ვუთხარი და გავიცინე
ლიკა:ეგ ისე ვთქვი
ლუკა:ძაან კარგად ვიცი როგორც თქვი
ლიკა:კაი ხო ბარი ბარში ვართ აი ამას ჩავიცვამ
თქვა და ხელში კომბინიზონი აათამაშა
ლუკა:რომ შეგცივდეს?
ლიკა:რანაირად უნდა შემცინდეს გრძელი შარვალი აქ ამ კონბინიზონს და შსიგნით მაისურს ვიცვამ გარედან რამეს მოვიცმევ
ლუკა:კაი ხო
მალევე ყველა მზად ვიყავით და უკვე მანქანაში ვიჯექით
მერე კი ბარში რომ შევედით აკაკი შემოგვეგება ბევრი ვისაუბრეთ რაღაცეები მოგვიყვა თავის თავზე მერე ჩვენც მოვუყევით რაღაცეები და მე და საბა ცოტა შემთვრალები ვიყავით ლიკა და ლიზი რომ დაგვადგნენ
ლიკა:ახლა აიფხიკეთ ამ სკამებიდან და წავედით სახლში
ლუკა:რატო
ლიზი:ნინი და აკაკი მარტო დავტოვოთ რას ვერ ხვდები
ლუკა:ააა ხო კარგი წავედით
ლიკა:ასე უცებ ეენდე აკის?
ლუკა:მაგარი ადამიანია ძაან მომეწონა!
ლიკა:კარგი ნინი გავაფრთილოთ
ნინისთან და აკისთან მივედით რაღაცაზე ლაპარაკობდნენ და ლიკამ თქვა
ლიკა:ნინი სახლში მივდივართ
აკაკი:მოიცა რა გეჩქარებათ?
ლიკა:რავი ესენი შეთვრენ უკვე
აკაკი:მაშინ ნინი დარჩეს მე მოვიყვან სახლში მითხარი მისამართი და
უცებ მიუბრუნდა ნინის
ლიკა:კარგი ეგრე იყოს მაშინ ჩვენ წავალთ
აკაკი:შეხვედრამდე
ბარიდან ჩქარი ნაბიჯით გაგვათრია ლიკამ და ლიზიმ
ლიკა საჭესთან დაჯდა და უცებ მივედით სახლშიც.
______________________________________ესეც შემდეგიიი🤭❤️❤️

სიყვარული შემცვლის💙🌹Where stories live. Discover now