სიყვარული შემცვლის💙🌹

27 ნაწილი

ლუკა:ქალბატონო ლიკა თუ შეიძლება გაიღვინძეთ!
ვთქვი რობოტის ხმით და გავიცილი ლიკამ უცებ აწია თავი და თავში ბალიში ჩამარტყა
ლიკა:იდიოტი ხარ!
ლუკა:ეეეე
ლიკა:იძახე ახლა ეეეე მეძინება!
ლუკა:და ჩვენ რომ ტყეში უნდა წავიდეთ?
ლიკა:ოხო ტყეში?
ლუკა:დიახ!
ლიკა:რა მიზნით
ლუკა:ერთი ღამე გავათენოთ ტყეში კარავი მაქვს
ვუთხარი და კარვის ყუთზე მივუთითე
ლიკა:ეს სერიოზულად შენ მოიფიქრე?
ლუკა:აბა ახლა გაიგე რომ გენიალური ქმარი გყავს?
ლიკა:უფრო ნარცისი
ლუკა:მგონი წყენამ სულ გადაგიარა
ლიკა:ცოტა კიდე მწყინს
ლუკა:აჰა ესეიგი კიდე გწყინს
ვუთხარი ნელა მივეპარე და მოვუღაჭუნე
ლიკა:გე...გეყოფაა
ლიკა იცინოდა და ხელებს მიპარტყუნებდა
ლუკა:კაი რა ლიკა ორივემ კარგად ვიცით რომ ბოლოს უნდა შემირიგდე
ლიკა:კაი ხო უბრალოდ ჩემში ეჭვი აღარ შეიტანო თორემ ჩემი ხელით გაგპუტავ!
ლუკა:მაწყობსს!
ლიკა:და ჩვენ სერიოზულად უნდა წავიდეთ ტყეში?
ლუკა:ისედაც ტყეში ვართ
ვუთხარი და ხელები გავშალე
ლიკა:არა არა შიგნით მართლა უნდა შევიდეთ?
ლუკა:აბა როდის მომიტყუებიხარ?
ლიკა:აუ კაი რა არ გეზარება??
მკითხა და საწოლზე დაეშვა
ლუკა:ნუ ხარ ზარმაცი წამოდიი!
ლიკა:კაი ხო ჩავიცვამ და გავიდეთ
მალევე გაემზადა ჩემი ზედა ჩაიცვა და ქამარი შემოიჭირა
ლუკა:რა გენიალური ლუქია
ლიკა:არ მაქვს აქ ჩემი ტანსაცმელი!
ლუკა:კაი ხო ვხუმრობ
ლიკა:წავედით?
ლუკა:კი წამო
ყველაფერი ავიღე რაც დაგვჭირდებოდა მერე ლიკას მოვკიდე ხელი და ტყეში შესვლა დავიწყეთ
ლიკა:ლუკა მიყვარხარ!
ლიკასკენ მივტრიალდი ამ დროის განმავლობაში მხოლოდ ამ სიტყვის გაგონება მინდოდა
ლუკა:ანუ წყენამ სულ გადაგიარა
გახარებულმა ვუთხარი
ლიკა:რას ვიზამთ იმდენად მიყვარხარ ვერც გიბრაზდები
მითხრა და ჰაეროვანი კოცნა გამომიგზავნა
ლუკა:არ მიყვარს ჰაეროვანი კოცნები ნამდვილი ვცადოთ
ვუთხარი და ჩემსკენ მივიზიდე
უცებ ლიკამ თავისი ტელეფონი აღმართა და ხელში გააქნია
ლიკა:ლიზი რეკავდა რომ იცოდე!
ლუკა:მერე რა კოცნას რა ხელს უშლის
ლიკა:უნდა ვუპასუხო
ჩაიღიმა და ტელეფონს უპასუხა
ლიკა:რაააა?
ლუკა:რა ხდება მშვიდობაა?
ლიკამ გახარებულმა დამიქნია თავი და საუბარი განაგრძო
ლიკა:ეგრევე რატომ არ მითხარი გოგოოოო. ხო კაი მაშინ აღარ მოგაცდენთ.
თქვა და გაიცინა
ლიკა:ლუკააააა არ არსებობს
ლუკა:რა არ არსებობს რა ხდება
ლიკა:საბა და ლიზი შეყვარებულები გახდნენნ!
ლუკა:კაი?! სერიოზულად??
თანხმობის ნიშნად თავი დამიქნია მე კი ეგრევე ტელეფონი ამოვიღე ჯიბიდან და საბას ნომერი ავკრიფე
ლიკა:მოიცა რას აკეთებ?
ლუკა:საბას ვურეკავ!
ვთქვი და ეშმაკურად ჩავიცინე
ლიკა:ბიჭო გაგიჟდი ხელს შეუშლი
ლუკა:ეეე ის კარგი იყო? თვითონ რომ გვიშლიდნენ ხელს ახლა მაგათ ვანახებ
უცებ ლიკამ ტელეფონი გამომგლიჯა და გამორთო მერე კი თავისიც გამორთო და ორივე ჩანთაში ჩაიდო
ლუკა:რას აკეთებბ?
ლიკა:ტელეფონები გავთიშე როგორც დაინახე
ლუკა:რატო?
ლიკა:ლუკა ტყეში ვართ ვეცადოთ ეს დღე ტელეფონის გარეშე გავატაროთ
ლუკა:შესანიშნავია მაწყობს მოდი.
ვანიშნე და მოვწიე
ლიკა:ლუკა ნუ მაიმუნობ
ლუკა:რა იყო ქმარმა რომ გაკოცოს არ შეიძლება?
ლიკა:მაიმუნი ხარ!
უცებ გაიცინა.
ლუკა:ორი მაიმუნი ტყეში მიდის დასასვენებლად რა სასაცილოა!
ვთქვი და გავიცინე
ლიკა:ლუკა გაგპუტავ
მითხრა და უკვე გაგცეულს გამომეკიდა ასე ბავშვებივით ცოტა ხანი დავბრბოდით ბოლოს კი ლამაზი მდელო აღმოვაჩინეე
ლუკა:შესანიშნავი ადგილია კარვისთვის იქით წყაროა შეხედე
ვუთხარი და წყაროსკენ ხელი გავიშვირე ლიკა კი ეგრევე მისკენ გაექანა და ხელები შეუშვირა
ლიკა:ყინულივითააა
მითხრა კანკალით და გამოეცალა
ლუკა:არ გაცივდე თორემ ამ წყაროს სულ ამოვაშრობ!
ლიკა:ვერ ამოაშრობ!
ლუკა:ვნახოთ?
ლიკა:ვაიმე შევწუხდი უკვე
მითხრა სიცილით და უცებ ამჟავებული სახე მიიღო
ლუკა:რა იყო კარგად ხარ?
ლიკა:არა
თქვა უცებ და ხეებს შორის შევიდა
ლუკა:გული გერევა?
ლიკა:კი
თქვა შეწუხებული ხმით და ისევ უკან დაბრუნდა დასუსტებული სახე ქონდა მასთან მივედი ხელი მოვხვიე და მივიკარი
ლუკა:რატო აწვალებ დედიკოს?
ვუთხარი მუცელს დავხედე
ლიკა:და დედიკო მამიკოს აწვალებს!
თქვა ნაძალადევი ღიმილით და ისევ დაიჭყანა
ლუკა:მამიკოს ეს წვალებაც სიამოვნებს დედა იმდენად უყვარს!
ლიკა:დედიკოსაც ძალიან უყვარს მამიკო!
მითხრა და ისევ ისე მომეკრო მერე კი ვიგრძენი რომ ცრემლები გადმოყარა
ლუკა:ლიკა რა გატირებს ლიკა!
ლიკა:არაფერი!
თქვა და ცრემლები შეიმშრალა
ლუკა:ახლა მალე თქვი
ლიკა:ლუკა ისევ ის გამახსენდა რაც სანდრომ თქვა
თქვა და ისევ გადმოყარა ცრემლები
ლუკა:დაივიწყე ის გარეწარი ამ მომენტში ის ნაგავი ვერასოდეს შეგეხედა ვფიცავ იმ ხელებს დავატეხავ იმ დღეს იქ რომ ვყოფილიყავი ადგილზე მოვკლავდი და მერეც რომ არ წამოგეყვანეთ ნამდვილად მოვკლავდი! მისმინე ლიკა უკვე გითხარი იმაზეც კი ვბრაზდები რომ ვიაზრებ ერთ დროს გეხებოდა და ახლა საერთოდ შენი ნერვიულობის მიზეზი ის თუ არის გეფიცები ახლავე წავალ და მოვკლავ
ლიკა:ჩემი ნერვიულობის მიზეზი ეს არსებაა
თქვა და მუცელზე ხელი მიიდო
ლუკა:არ იდარდო ეს არსება შესანიშნავად იქნება!
ვთქვი და ლიკას შუბლზე ფრთხილად მაგრამ ხანგრძლივად ვაკოცე მერე კი ჩავიხუტე და მისი სურნელი ხარბად შევისუნთქე
ლიკა:ბავშვი უსაფრთხოდ არის ხომ ასეა?
ლუკა:რათქმაუნდა ის კარგად იქნება შენ აღარ ინერვიულო ხომ?
ლიკამ თავი დამიქნია და გამიღიმა
ლუკა:მენატრები ლიკა
ლიკა:რა გენატრები მე ხომ აქ ვარ!
ლუკა:მაინც მენატრები ჩემთან ხარ მაგრამ მაინც!
ლიკა:სულელი ხარ!
დაასკვნა ლიკამ და ხელი ჩამკიდა
ლუკა:მგონი ეს კარგი ადგილია კარვის გასაშლელად ხომ?
ლიკა:კიი ასეა
კარავი გავშალეთ ძლივს ძლივობით მაგრამ მაინც ბევრი ვიცინეთ რადგან ძალიან მოუხერხებლად ვაკეთებდი საქმეს
ლუკა:ნუ დამცინი პირველად ვაკეთებ ამას!
ლიკა:ოფ ნუ დაგცინი ხო აბა რა ვაკეთო?
თქვა სიცილით
ლუკა:მაკოცე!
ლიკა:არ გაკოცებ!
მითხრა და ენა გამომიყო
ლუკა:მაშინ დაგიჭერ და მე გაკოცებ
ლიკა ეგრევე გაიქცა და დავედევნე მერე გამახსენდა რომ უფრო ფრთხილად უნდა ყოფილიყო შემეშინდა არ წაქცეულიყო ამიტომ უცებ დავიჭირე
ლიკა:დამიჭირე
თქვა სიცილით
ლუკა:ფრთხილად უნდა იყო ლამის წაიქეცი!
ლიკა:ეს იმიტომ გავაკეთე რომ შენ დაგეჭირე
თქვა და ისევ გაიცინა
ლუკა:ასე არა?
მეც სიცილით ვუთხარი და მის სახეს ნაზად შევეხე.

*საბას pov*
ლიზი:გისმენ საბა
ჩემს სახლში ახლახან შემოსულმა ლიზიმ ეგრევე ეს მითხრა და გამიღიმა
საბა:როგორც ტელეფონზე გითხარი სერიოზული საქმე მაქვს
ძალიან ვღელავდი და ერთ ადგილზე ვერ ვისვენებდი ლიზი კი ინტერესით მიყურებდა.
ლიზი:გისმენ!
საბა:ლიზი მინდა გითხრა რომ რაც ჩემს ცხოვრებაში შემოხვედი ძალიან გამაბედნიერე მას შემდეგ მარტო შენზე ვფიქრობდი ძალიან მიხაროდა ყოველი შენი დანახვა ყოველთვის გულს მიჩქარებ...და მინდა რომ ის სიტყვები გითხრა...
ლიზი:მე შენ მიყვარხარ???
საბა:კი ზუსტად ეგ სიტყვები მე შენ მიყვარხარ ლიზი და არც კი ვიცი შენგან რას ვითხოვ მაგრამ მინდა შენც იგივეს განიცდიდე ზუსტად ლუკას ძველ სიტუაციაში ვარ როცა ოცნებობდა ლიკასაც ყვარებიდა ასე ვარ ვიცი რომ იგივეს არ გრ...
წინადადება არ დამასრულებია ისე შეეხო ჩემს ლოყას ტუჩებით და აზროვნებაც კი შევწყვიტე ვეღარაფერზე ვფიქრობდი და მერე
ლიზი:ვერ ვხდები ასე რატომ ფიქრობ.
მითხრა და ბედნიერი და აციმციმებული თვალებით შემომხედა
საბა:რაა? მართლა?
ლიზიმ თანხმობის ნიშნად თავი დამიქნია და თვალი ჩამიკრა
საბა:ესეიგი ლუკას ვაჯობე?
ლიზი:ასე გამოდის
მითხრა სიცილით და მომეკრო მეც თბილად შემოვხვიე ხელები და თავი დავადე
ლიზი:მეც მიყვარხარ!
ამ სიტყვებზე გამაჟრიალა არც კი ველოდი თუ ლიზი ამას მეტყოდა ვერ ვიჯერებდი
ლიზი:ლიკას უნდა ვუთხრა
უცებ ააბაკუნა ფეხები ლიზიმ და ლიკას დაურეკა მერე კი ისევ მე მომიბრუნდა
საბა:არ უნდა გეთქვა!
ლიზი:რატომ მალავ?
მითხრა წყენით
საბა:არა რა ვმალავ უბრალოდ ახლა ლუკა ყოველ ორ წამში დარეკავს რომ ხელი შეგვიშალოს სამაგიეროს გადაგვიხდის
ლიზი:ლიკა უფლებას არ მისცემს
საბა:დარწმუნებული ხარ?
ვუთხრა თმა ღურს უკან გადავუწიე და  სახე ავაწევინე რომ ზუსტად შემოეხედა
ლიზი:კი!
საბა:მაშინ...
ვუთხარი და ვაკოცე...
______________________________________ეს თავი არის სახალისოდ დღეს დავდებ შემდეგ თავსაც და იქ მოხდება რაღაცეეებიი!🤭❤️💙💙