სიყვარული შემცვლის💙🌹

26 ნაწილი

ლიკა:რა ჯანდაბას აკეთებ
ლუკა:გიტაცებ!
ლიკა:რას ბოდავ
მანქანა დავქოქე და ჩქარა გავაქროლე
ლუკა:არ ვბოდავ გიტაცებ!
ლიკა:ლუკა ახლავე დამაბრუნე უკან
ლუკა:სად ჩვენს სახლში?
ლიკა:არა აქ გამიჩერე და ჩემს სახლში წავალ
ლუკა:არ გავაჩერებ!
ლიკა:გააჩერე!
ლუკა:არააა გიტაცებ და არ გავაჩერებ!
ლიკა:სად მიგყავარ
ლუკა:ეგ მე ვიცი
ლიკა:მითხარი ლუკაა
ლუკა:არ გეტყვი
ლიკა:მაინც არ შეგირიგდები
თქვა და გავუტული ბავშვივით მოიკუნტა
ასე იყო ცოტა ხანს ბოლოს კი თქვა
ლიკა:აუ ლუკა გამიჩერე ახლააა!
ლუკა:არ გავაჩერებ შენ და პატარას გეტაცებთ!
ლიკა:ნინი ინერვიულებს
ლუკა:არ ინერვიულებს
ლიკა:აუ ლუკა კაი მაშინ პოლიციაში დავრეკავ და ვეტყვი რომ მიტაცებ
ლუკა:მიდი
მაინც ვიცოდი რომ იტტყუებოდა
ლიკა:კაი რა ლუკა გააჩერე და ჩავალ
ლუკა:არრ გაგიჩერებ გესმის? მიყვარხარ და თუ გაიბუტე უნდა შემოგირიგო ამიტომ გეგმას ვანხორციელებ ახლა გაჩუმდი და ფანჯრიდან იყურე
ლიკა:არ გავჩუმდები!
ლუკა:მაშინ ილაპარაკე შენს ხმაზე სასიამოვნო არაფერია!
ლიკა:მაშინ გავჩუმდები!
ლუკა:კარგი მაშინ გიყურებ ხოლმე შენზე კარგს ვის უნდა ვუყურო
ლიკა:აუ ლუკაა
ლუკა:ახლა უბრალოდ დამშვიდდი და მომენდე გეფიცები შესანიშნავ ადგილას წაგიყვან!
ლიკა:ლუკა ცუდად ვარ გამიჩერე
ლუკა:მაგას არ წამოვეგები ლიკაა!
ლიკა:ოოო ლუკააა
ლუკა:რა იყო გეშინია?
ლიკა:ისე რომ ვკანკალებ
მითხრა და დამეჭყანა
ლუკა:კარგი რა ჩემო სიცოცხლე ხომ იცი ძალიან მიყვარხარ დამშვიდდი
ლიკა:მე მძულხარ!
ლუკა:აი ეგ ძაან მეწყინა
ლიკა:საერთოდ სად მიგყავარ
ლუკა:მაგას არსებითი მნიშვნელობა არ აქვს!
ლიკა: ჩემთვის აქვს.
ლუკა:ოო ლიკა მოისვენე რა
ლიკა:ვერა!
ლუკა:რატომ
ლიკა:შენთან ლაპარაკი არ მინდა!
ლუკა:მაშინ რატომ ლაპარაკობ?!
ლიკა:ამ არ ვიცი...
ლუკა:ლიკა გთხოვ მენდე კარგ ადგილზე მიმყავხარ
ლიკამ დანანებით ჩამოდო თავი ფანჯარას და თვალები მიხუჭა მგონი დაეძინა ბევრი ვიარეთ მანქანით ბევრი და უკვე დაიწყო ტყეები იმ ადგილს ვუახლოვდებოდით სადაც ისედაც მიმყავდა ამ დროს კი გაიღვინძა
ლიკა:რა ხდება
ლუკა:უკვე გითხარი გ ი ტ ა ც ე ბ ! ! !
ლიკა:ლუკა რანაირად ახერხებ ხოლმე ამას...
ლუკა:ჭრელად!
ლიკა:ლუკა ხუმრობის ხასიათზე არ ვარ გამიჩერე ბოლო ბოლო
ლუკა:დარწმუნებული ხარ? გაგიჩერო?
ლიკა:კი
ამ დროს კი ისედაც დანიშნულების ადგილზე ვიყავი ამიტომ მანქანა გავაჩერე ლიკა კი ეგრევე ჩახტა მანქანიდან და გზას დააკვირდა
როცა მეც გადმოვედი კი მკითხა
ლიკა:სად ვართ
ლუკა:უკან გაიხედე
ლიკამ უკან მიიხედა და პატარა მინებიანი კოტეჯი დაიხანა ეს გზა ტყის შუაში გადიოდა ამიტომ ეს სახლიც ტყეში გამოდიოდა რომ იყო
ლიკა:არ არსებობს.
გაოცებული შემობრუნდა
ლუკა:მე ვარსებობ შენი შეუდარებელი ქმარი რომელსაც ყველაფერი შეუძლია
ლიკა:ეს მართლა ხდება?
ლუკა:ნამდვილად!
ვუთხარი და მივუახლოვდი
ლიკა:ეს ჩემი ოცნება იყო!
თქვა და გაიცინა მაგრამ მერე გაიაზრა რომ ჩემზე გაბრაზებული უნდა ყოფილიყო
ლუკა:რაო ლიკა წყენამ ხოარ გადაგიარა?
ლიკა:არა უკან დამბრუნე!
ლუკა:სამწუხაროდ აქ უნდა დავრჩეთ
ლიკა:რააა? რატოო
ლუკა:საწვავი აღარ მაქვს!
ლიკა:ნუ იტყუები
ლუკა:არ გატყუებ ნახე თუ გინდა
ლიკამ ეგრევე მანქანაში შეყო თავი სინამდვილეში საწვავი მქონდა ჩასხმული არა მაგრამ გზისთვის მქონდა წამოღებული ასეთი შემთხვევა რომ მომხდარიყო
ლიკა:არააააა აქიდან როგორ გავალთ გესმის რომ შუა ტყეში ვართ!
ლუკა:კარგად ვიცი სადაც ვართ!
ლიკა:ლუკააააა
ლუკა:ნუ წუწუნებ წამო კოტეჯში შევიდეთ!
ლიკა:არ წამოვალ
ლუკა:კარგი შენი ნებაა
მისკენ მივტრიალდი ხელში ავიყვანე და კოტეჯისკენ წავიყვანე
ლიკა:გადარეული ხარ ლუკაა!
ლუკა:შენ გადამრიე
ვუთხარი ისე რომ არც გავჩერებულვარ კოტეჯის კარი გავაღე და შიგნით შევიყვანე ლიკა
შიგნიდანაც ისეთივე ლამაზი იყო
ლიკა:და ახლა მაინტერესებს რას აპირებ? რა გვეშველება
ლუკა:ეჰ ჩემო სიცოცხლევ არაფერი გვეშველება სიყვარულისთვის ვართ განწირულები!
ლიკა:აუ მომშივდა
თქვა და მუცელზე ხელი მოისვა
მე მივედი ხელი ჩავკიდე და სამზარეულოში გავიყვანე მერე მაცივარი გამოვაღე
ლუკა:აი სულ სავსეა
ლიკა:როდის მოასწარი?
ლუკა:გზაში დავრეკე ვუთხარი შეავსეთთქო!
ლიკა:ვის უთხარი
ლუკა:ლიკა ამაზე შენ არ ინერვიულო!
ლიკა:უბრალოდ მაინტერესებს!
ლუკა:უბრალოდ დაისვენე და შემირიგდი
ლიკა:არ იმსახურებ
ლიკას მივუახლოვდი ნიკაპზე ხელი შევახე და თავი ავაწევინე
ლუკა:იცოდე გაკოცებ!
ლიკა:მაგას იზამ და სახეში გაგარტყამ
ლუკა:კარგი
უცებ შევახე მის ბაგეებს ჩემი და ისიც არ შემეწინააღმდეგა მერე კი როცა გავუშვი მითხრა
ლიკა:მე გაგაფრთხილე
და სახეში გამარტყა
ლუკა:ასე თუ უნდა გამარტყა მზად ვარ კიდევ გაკოცო!
ლიკა:არ იყო მწარე? კიდევ ვცადო?
ლუკა:შენი შეხება როგორ შეიძლება მწარე იყოს
ლიკა:ლუკა ამას ნუ აკეთებ
ლუკა:რას?
ვუთხარი და ეშმაკურად ჩავიცინე
ლიკა:ნუ მაბნევ
ლუკა:შენით იბნევი
ვუთხარი და თმა ყურს უკან გადავუწიე ტუჩებისკენ მივიწიე როცა ნინის ზარმა გამაჩერა
ლიკა:ნინი ძალიან მიყვარხარ!
ტელეფონს გახედა და ისე თქვა
ლუკა:მე საერთოდ არ ავიღებ
ვუთხარი თავი მოვაწევინე და მის ტუჩებს შევეხე მერე კი ტელეფონი ავიღე და ვუპასუხე
ლუკა:გისმენ
ნინი:ლუკა სად ჯანდაბაში ხარ
ლუკა:ლიკა მოვიტაცე
ნინი:რააა?
ლუკა:ხო
ნინი:სსად ხართ
ლუკა:რომ გითხრა თუ ლიკა დაგირეკავს მოხვალთ ეს კი მე არ მაწყობს
ვუთხარი და გავუთიშე
ლიკა:მოიცა ეს ადგილი მარტო შენ იცი?
ლუკა:კიი მარტო მე არ მითხრა რომ არ მოგეწონა რადგან შენს სახეზე აღფრთოვანებას ზუსტად ვხედავ არ ვიცი ჩეიძლება ეს ჩემს გამოა...
ვუთხარი და ჩავიცინე ლიკა კი მიტრიალდა და აქაურობის დათვალიერება დაიწყო
ლუკა:შენ ხომ გშიოდა
ლიკა:ეგ ისე ვთქვი!
ლუკა:ოოო ისწავლე ტყუილები
ლიკა:მოიცა მოიცა აქ მხოლოდ ერთი საწოლია მეტი არაფერი
ლუკა:მერე რა პრობლემაა?
ლიკა:მე შენთან არ დავწვები!
ლუკა:კარგი მე დავწვები!
ლიკა:არ მეხუმრება ლუკა შენზე მართლა ნაწყენი ვაარ და ასე მარტივად ვერ შემომირიგებ
ახლოს მივედი თვალებში ჩავხედე და ვუთხარი
ლუკა:ლიკა მისმინე შენც კარგად იცი რომ იმ ახვარს საერთოდ არ ვუსმენ და არც მჯერა მისი ეს სიბრაზისგან იყო შენც იცი რომ ყველაფერზე და ყველაზე მეტად მიყვარხარ!!! ისევე როგორც ეგ ბავშვი
ვუთხარი და მუცელს თითი დავადე
ლიკა:ასე?
ლუკა:ზუსტად ასე!
ლიკა:ზუსტად იცი რომ ასე შემომირიგებ?
ლუკა:მაინც როგორ
ვუთხარი მომნუსხველად
ლიკა:როგორ და შენ ცდილობ დამაბნიო შენი აზრით ეს გამოგივა?
ლუკა:უკვე გამომდის!
წელზე ხელი შემოვხვიე და ლიკამ გამაჩერა
ლიკა:არა არაა არანაირად ლუკა!
ლუკა:რატო ასეთი ცივი უარი?
ლიკა:ლუკა ჯერ კიდევ გაბრაზებული ვარ
ლუკა:მაშინ ამინდს მივენდობი.
ლიკა:რა?
ლუკა:დღეს წვიმაა გამოცხადებული და შენ გიყვარს წვიმა ამ კოტეჯში კი წვიმა ყველაზე ლამაზია!
ლიკა:ეგ არ გიშველის
ლუკა:მიშველის თან როგორ!
ლიკა:მშია!
თქვა დაბნეულად და სამზარეულოში გავიდა
მე კი საწოლზე წამოვწექი უკვე დაღლილი ვიყავი მალე წვიმა დაიწყო როგორც ვივარაუდე და ისიც ხომ ვივარაუდე რომ ლიკას ძალიან მოეწონებოდა...
ლიკა:არ არსებობსსსს!!!
წამოიკივლა გახარებულმა და ოთახში შემოვარდა კოტეჯი სულ მთლად გამჭვირვალე იყო ამოტომ წვიმა აქ შესანიშნავად იყო
ლუკა:ნოგწონს?
ფეხზე წამოვდექი და ხელი გადავხვიე
ლიკა:ძალიან!!!
უცებ შემომხედა თვალები სულ მთლად განათებული ქონდა ასე მიყურებდა
ლუკა:აბა წყენამ გადაგიარა?
ლიკა:არა
ისევ უხეშად მითხრა ნუ ცადა რომ უხეშად ეთქვა
ლუკა:კიკი როგორ არა
ლიკა:არ შეგირიგდები!
ლუკა:და ჩემო ქალბატონო რომ გითხრათ წვიმაში ვალსი ვიცეკვოთთქო უარს მეტყვით?
ლიკა უცებ შემოტრიალდა და მისი ღიმილი დამინახე ამაზე კი მეც თბილად ჩამეღიმა
ლუკა:მგონი ეს კის ნიშნავს
ლიკას ხელი მოვკიდე და გარეთ გავიყვანე ასე ვცეკვავდით როგორც მაშინ ტყეში ქოხში როგორც მაშინ ჩვენ ორნი მხოლოდ ჩვენ ორნი
ლიკა:მაინც ახერხებ!
ლუკა:რას?
ლიკა:ჩემს დაბნევას
ლუკა:შენს შემორიგებასაც!
ლიკა:ჩემს შემორიგებასაც!
გითხრა და მომეხუტა მეც თბილად ჩავეხუტე და კოტეჯში შევიყვანე
ლიკა:ის რატომ ვერ ვიგიქრე რომ გამოსაცვლელი არაფერი მაქვს!
ლუკა:ჩემი ზედა ჩაიცვი იქით კარადაში დევს ზედები
ვუთხარი მანაც თავი დამიქნია და ზედა გამოიღო მალევე მოირგო ჩემი ზედა კაბად ქონდა მაგრამ ძალიან ამშვენებდა უბრალო ბიჭის ზედა ისე უხთებოდა გეგონებიდათ მილიონიანი კაბა ეცვა
ლიკა:მეძინება
უცებ განაცხადა
ლუკა:მოდი დავიძინოთ
საწოლზე წამოვგორდი და ლიკასაც ვანიშნე დაწექითქო მანაც უთქმელად შეასრულა ჩემი თხოვნა გვერძე მომიწვა და ჩანეხუტა
ლუკა:რომ გეკითხა ჩემთან არ დაწვებოდი...
______________________________________დადაააამ🤭❤️💙💙