სიყვარული შემცვლის💙🌹

25 ნაწილი

*სახლში*
ლიკა:ლუკა თუ არ გაჩერდები იცოდე გცემ
ლუკა:არ გავჩერდები!
ვუთხარი და ისევ მოვუღაჭუნე
ლიკა:გეყოფა ვე...ვეღარ ვსუნთქავ
თქვა კისკისით
ლიკა:ნინიიიიი
დაიძახა ხმამაღლა და ნინიც ოთახში შემოვიდა
ნინი:კარგი რა ლუკა გეყოფა ნუ აწვალებ!
თქვა და სერიოზული სახის მიღება ცადა მაგრამ ბოლოს მაინც გაეცინა
ლუკა:ოო რძალ მულს შეხედეთ მე მაპატიეთ
ვთქვი და ხელები ავღმართე ლიკამ კი დრო იხელთა და წამოჯდა სიცილი ბოლომდე მაინც არ ქონდა შეწყვეტილი
ლიკა:გარეთ მინდა!
ლუკა:გავიდეთ წამოდი!
ლიკა:არა შენ არა მე და ნინი გავალთ
ნინი:ხო გავიდეთ
გახარებული წამოხტა ლიკა და ნინის ხელი ჩაკიდა
ლუკა:ეეე მე ასე მტოვებთ?
ლუკა:ჰეიიი მისმენთ საერთოდ კაი ვიქნები აქ ჩემთვის საწყლად მიგდებული
წავიაფერისტე მაგარამ საერთოდ არ მოუქცევიათ ყურადღება ოთახიდან გავიდნენ და ბოლოს კარის ხმაც გავიგე.

*ლიკას pov*
ნინი:აბა სად გავისეირნოთ
ლიკა:აი იქით პარკისკენ
გავიშვირე ხელი და იქით წავიყვანე ასე დიდხანს დავსეირნობდით ბოლოს კი ნინიმ თქვა
ნინი:აი იმ მაღაზიაში შევალ შენ აქ დაიცადე რაღაც სურპრიზი მაქვს შენთვის!
ლიკა:და რომ მაინტერესებს
ნინი:აქ დამელოდე!
გამიღიმა და მაღაზიაში შევიდა მე კი იქვე მყოფ სკამზე დავჯექი და ჰაერი ხარბად ჩავისუნთქე
უცებ კი მხარზე შეხება ვიგრძენი და ეგრევე მივხვდი ვინც იყო ისე მომინდა ამ წამს ხელი მომეტეხა
ლიკა:გაეთრიე სასწრაფოდ
არც ამიხედია ისე ვუთხარი სანდრო კი ჩემს წინ ჯერ დადგა მერე ჩაიმუხლა და მისი დასივებული სახე დავინახე რა უქნია ლუკას ეს სანდროსგან არაფერი იყო დარჩენილი
სანდრო:ხო არ გელანდება საყვარელო ეს იმ იდიოტმა მიქნა
ლიკა:მე უარესს გიზამდი
ვუთხარი და წამოდგომა ვცადე მაგრამ ხელი შემიშალა
ლიკა:რა ჯანდაბა გინდა არ იტყვიიი რა ჯანდაბაა
სანდრო:უბრალოდ წამომყევი ვიცი რომ ლუკა არ გეყვარს მე გიყვარვარ და გავიქცეთ რაში გინდა ეს ლუკა რაში
ლიკა:შენ არაფერი იცი!
ყვირილივით გამომივიდა
სანდრო:უბრალოდ წამომყევი
მაჯაში ხელი ჩამავლო და ძალით გამაქანა სადაც მიდიოდა
ლიკა:იდიოტო გამიშვი მტკივაა გამიშვიიი
სანდრო:არ მაინტერესებს!
ლიკა:გამიშვიი!
ნინი:გაუშვიიიი!
უკან გავიხედეთ და ნინის ისეთი ბრაზიანი სახე ქონდა შემეშინდა თვალებით არ მოეკლა სანდრო
სანდრო:აჰა შენც აქ ხარ
ნინი:გაუშვიი!
უკვე მოგვიახლოვდა და სანდროს იმ ხელზე ჩაავლო ხელი რომელიც ჩემს მაჯაზე ეკიდა.
ნინი:ან ახლავე გაუშვებ ან ჩემი ხელით გადაგიტეხავ ამ ხელს
სანდრო:როგორ გავხართ და ძმა
ნინი:შე ნაბი*ვარო ზედმეტი მოგდის უკვე!
სანდრო:მისმინე გოგო შენ ვერაფერს მიზამ შენ რა უნდა მიქნა ახლა ლიკას წავიყვან მასაც უნდა წამოსვლა...
ასე ათას სისულელეს ამბობდა ეს დრო ნინიმ იხელთა და ყურში ჩამჩურჩულა
ნინი:ლუკა მოდის მალე აქ იქნება
ლუკას ხსენებაზე ისე გამეხარდა ხელი ავიქნიე და ვეცადე ხელი მისი დამპალი ხელისგან გამეთავისუფლებინა
სანდრო:ლიკა მოისვენეე!
იმხელაზე დამიყვირა გულწრფელად შემეშინდა
ლუკა:ეეე ბიჭო რა გაგაფრთხილე
უცებ გამოჩნდა უკნიდან ლუკა მე და ნინი გაგვწია და ეგრევე შეტევაზე გადავიდა ერთიანად ურტყამდა ასეთი გამწარებული არასოდეს მინახავს მერე სანდროც შეეწინააღმდეგა ამაზე კი უფრო გამწარდა ნინიმ მანიშნა ზედმეტი მოდის უნდა გავაჩეროთ და შუაში ჩავხტი
ლიკა:გეყოფა გთხოვ!
ლუკამ თვალებში ჩამხედა და მითხრა
ლუკა:მას შევპირდი რომ ისე ვცემდი ვეღარავინ უშველიდა შენც გაგაფრთხილე რომ მოვკლავდი თუ რამეს იზამდა ამან კიდევ იმდენი გააკეთა ტანჯვას იმსახურებს ტანჯვას!
ლიკა:გთხოვ!
ლუკა:ლიკა შენ გთხოვ გაიწიე არ დამისრულებია
სანდრო:ლიკა ხო გეშინია შენს ქმარს დაერხა
ლუკამ უცებ გამწია გვერდზე და სანდროსგან მუშტი რომ მოხვდა მთლად გაცოფდა ისე ეცა მარტო იმაზე ვფიქრობდი ლუკა არ დაეჭირათ სანდროს უველა მხრიდან სისხლი სდიოდა
ნინი:ლუკა გეყოს გეყოს
ძლივს გააჩერა ნინიმ ლუკა
ლუკა:ეს ნაგავი უარესს იმსახურებს!
ლიკა:გთხოვ ჩვენი შვილის ხათრით გევედრები არ შეიძლება ჩემთვის ნერვიულობა
ვუთხარი და ლუკას მივეხუტე მან კი თავზე მაკოცა და სანდროს რომელიც გაოცებული იყურებოდა ზიზღით შეხედა
სანდრო:შვილი?
ლუკა:ხოო შვილი შვილი
სანდრო:ალბად ამიტომ გაყევი ცოლად ბავშვის გამო არ მჯერა რომ ეს შეგიყვარდა
ლუკა:ახლა არ მომიყვანო
ისევ მისვლას აპირებდა მაგრამ ლუკას უფრო მივეკარი და ვეღარ წავიდა
თავზე ხელი დამისვა და თავი დამადო
სანდრო:შეუძლებელიააა ბავშვი ბავშვიი
ლუკა:დიახ შენი აზრით ეს ასე ხდება სანდრო ასე? ლიკას რომ შენ უყვარდე ახლა შენ ბავშვ ატარებდა მუცლით
სანდრო:რა იცი რომ შენია
წამოდგა და მოგვიახლოვდა როცა შევამჩნიე როგორი სახე ქონდა ლუკას გულწრფელად შემეშინდა
ლუკა:აი ამას კი ნაღდად არ მოვითმენ
უცებ ისევ დავიჭირე
ლიკა:ლუკა გთხოვ ხომ იცი სპეციალურად ამბობს
ლუკა:ლიკა გამატარე
ლიკა:გთხოვ
სანდრო:ხომ ხედავ ლუკა ლიკა შენს შვილს არ ატარებს მუცლით ის გატყუებს რატომ გჯერა ასე
ამის გაგონება გულში ისრად მომხვდა სანდროს აცრემლიანებული მაგრამ ბრაზის თვალებით შევხედე
ლუკა:შე ნაბი*ვარო ის ჩემი შვილია
ლუკა ისეთი გაბრაზებული იყო ძლივს ვიჭერდი
ლიკა:გთხოვ წავიდეთ
ლუკა:მისი მოკვლა არ შემისრულებია
უცებ გაითავისუფლა ჩემგან თავი და სანდროს ეცა რომელიც ცინიკურად დაცინოდა
სანდრო:შენც იცი შენი შვილი არ არის
ამ მომენტში ლუკამ მე შემომხედა მე შეშინებული თვალებით ვანიშნე რომ წავსულიყავით მაგრამ თავი გააქნია და ისე ლეწა მუშტი სანდროს მგონი კბილები ჩაულეწა
სანდრო უცებ გამოფხიზლდა და ლუკას რტყმევა დაუწყო მაგრამ ლუკამ მალევე დაუჭირა ხელები და ისე დაუყენა მოტეხვის უდიდესი სანსები იყო
ლუკა:ან ახლავე აღიარებ რომ იტყუები და იტყვი რომ ჩემი შვილია ან ხელები აღარ შეგრჩება
სანდრო: სიმართლის გეშინია
მაინც არ ნებდებოდა სანდრო
ლუკამ უფრო მოუჭირა როცა ნინი მიადგა და გააშველა
ნინი:მივდივართ
ლუკას ხელი ჩაავლი და მაშინშნა წამომყევიო მეც მორჩილად გავყევი უკან და საჭესთან მე დავჯექი
ლუკა:ის ამაზრზენი სანდრო უნდა მოგეცათ უფლება რომ უბრალოდ მომეკლა
ნინი:დამშვიდდი ლუკა
ლუკა:ის სიკვდილზე უარესს იმსახურებს ოდესღაც ჯოჯოხეთის ცეცხლში დაიწვება
ნინი ძლივს აკავებდა მე კი ისეთი ანერვიულებული ვიყავი ხელები მიკანკალებდა და საჭეს ძლივს ვატრიალებდი
ნინი:შენ ხომ იცი რომ იტყუებოდა და ასე რატომ გაბრაზდი?
ლუკა:არ ვიცი სიმართლე არ ვიცი ვერაფერი გავიგე...
ლიკა:მოიცა შენ ჩემი არ გჯერააა?
უცებ გავხედე ლუკას გაოცებული და უკმაყოფილო სახით
ლუკა:სახლში ვილაპარაკებთ ლიკა!
ლიკა:კარგი ვილაპარაკებთ უფრო ზუსტად ვიჩხუბებთ ხოოო!
უკვე ბრაზით ვუთხარი
ნინი:ახლა გეყოთ სახლში მოაგვარეთ.
სახლში მივედით და ნორმალურად არ ვიყავით შესული ლუკას რომ ვეცი
ლიკა:ანუ ჩემი არ გჯერა ხომ არ გჯერა და იმის გჯერაა
ლუკა:ლიკა ამას არ ვამ...
ლიკა:მომისმინე წინაზეც დაუჯერე რომ გითხრა ლიკას მე ვუყვარვარო ახლაც დაუჯერე ეს რა არის ჰა ამბობ მიყვარხარო მეც გიჯერებ გავიხედავ გამოვიხედავ და სხვა იდიოტებს უჯერებ ხომ? მე არ მიჯერებ ვერც დამიჯერებ ხო ასეა ხოდა არც არსად გამომყვე
ვთქვი და კარიდან გავედი ისე რომ პასუხი არც მომისმენია ცრემლები ღაპა ღუპით მომდიოდა ვერ ვჩერდებოდი.

*ლუკას pov*
ნინი:იდიოტი ხარ
ლუკა:მოიცა
უცებ დავედევნე უკან უკვე წასულ ლიკას გარეთ გავვარდი და დავინახე ტიროდა სულ სულ ვატირებ დავედევნე და ჩავეხუტე
ლუკა:ბოდიში ლიკა შენც იცი როგორ გამომიყვანა წყობიდან
ვუთხარი თავზე მშვიდად ვაკოცე და მისი სურნელი ასე რომ მიყვარს შევისუნთქე
ლიკა:ლუკა მომშორდი
მითხრა და მომიშორა
ლუკა:ლიკა გთხოვ გთხოვ
ლიკა:შენც კარგად იცოდი რომ ერთადერთი ხარ ჩემს ცხოვრებაში! ერთადერთი! რატომ შეგეპარა ეჭვი შენსას თუ არა ვის ბავშვს უნდა ვატარებდე მუცლუთ ჰა?
ისე ამბობდა ცრემლები არ შეწყდომია სახესთან მივუახლოვდი და ცრემლები ხელებით მოვაშორე
ლუკა:მაპატიე გთხოვ ეს უკვე ბევრჯერ გავაკეთე მაგრამ გთხოვ მაპატიე ვიცი რომ ამას არ იმსახურებსი გთხოვ გამიგე
ლიკა:ვერ გაგიგებ მე ხომ არ მიყვარხარ მე ხომ შენი აზრით არ მიყვარხარ როგორ გაგიგო
ლუკა:ლიკა გთხოვ ნუ ნუ იხსენებ ამ საშინელებებს სანდროს ზუსტად ეს უნდა უნდა რომ დაგვაშოროს ეს ხომ იცი
ლიკა:მერე მიაღწევს კიდეც შედეგს
ლუკა:ვერ მიაღწევს!
ლიკა:შენ მას უჯერებ და შენს საყვარელ ადამიანს არ უჯერებ რომ გკითხონ ძალიან გიყვარვარ
ლუკა:ახლა ეჭვი შეიტანე?
ლიკა:და შენ რომ სულ შეგაქვს ეჭვი?
ლუკა:ლიკა ახლა სახლში დავბრუნდებით და შევრიგდებით ამის გამო არ უნდა დავშორდეთ
ლიკა:იქნებ კი საკმაოდ დიდი მიზეზია შენს გამო ბავშვს რომ რამე დაემართოს არ გაცოცხლებ ექიმმა მითხრა რომ არ ინერვიულოო მე კი...
არ ვაცადე დასრულება თბილად ჩავეხუტე და ხელები მჭიდროდ შემოვხვიე თითქოს მეშინოდა ვინმემ არ მომტაცოსთქო
ლუკა:არ ინერვიულო არ ინერვიულო პატარას გაუფრთხილდი გთხოვ
ლიკა:შენ მარტო ის გაღელვებს თამაც ორი წუთის წინ ამტკიცებდი ჩემი შვილი არ არისო
ლუკა:ამას ის იდიოტი ამტკიცებდა!
ლიკა:შენც დაუჯერე!
თქვა და უფრო აქვითინდა
ლუკა:კარგი რახან შენი გაგაქვე მეც უნდა გავიტანო ჩემი
ვუთხარი და ხელში ავიტაცე მერე კი იქვე მდგომ მანქანაში ჩავსვი და კარი ჩავკეტე
ლიკა:რა ჯანდაბას აკეთებ?
______________________________________ესეც შემდეგიი🫶❤️💙💙