Kiel
"Dahan-dahan nating tatanggalin ang bandage okay? Kalma lang po tayo." I slowly sigh. Hawak hawak ko ang mga kamay ni Audrey na nasa hita ko habang patuloy ang doctor sa pagtanggal ng bandage sa mata ko.
"You can now open your eyes, Mr. Fierro."
A bright light immediately block my view. Inilibot ko ang mata ko sa paligid and there I saw my mom who was crying. kite who was beside my love.
Pigil ang hininga nilang lahat. Tinitignan ang reaction ko. "You're so beautiful, Drey." Sambit ko pagkatitig ko nang matagal sakaniya. She chuckle and cry. She hugged me tight. Hinaplos ako likuran niya at niyakap siya.
"Love.." Hikbi niya.
Inilayo ko siya sakin at pinunasan ang pisngi niyang puro luha. "Iyakin ang mahal ko." I stared at her lovingly. Ito.. Ito ang babaeng nagalaga sakin sa mga panahong iniwan na ako ng lahat. She became my light and everything when darkness consumed me.
"Anak.." I hugged Mommy and Kite.
"It's nice to back." I chuckle
.
.
.
.
.
.
.
.
darkly.
****
"M-Mister Fierro!"
"How dare you to touch my girlfriend huh?!" Mabilis kong itinayo si Phillip at sinuntok muli. Napahiga siya sa sahig ng hospital. "Tangina ka! Putangina mo ka! Minamanyak mo ang girlfriend ko habang wala akong malay!" Halos magngitngit ang loob ko sa galit habang inaalala kung pano ko marinig na humikbi si Audrey.
"Ipapa-pulis kita! Makukulong ka" Putangina mo.
"Sigurado kang kaya mo kong ipakulong?" Bulong ko sakaniya. "I owned this hospital now." Natigilan siya. "F-Fuck you--"
I smacked him. "Oh yes. I owned your hospital now. Sisiguraduhin kong hinding hindi ka na makakahanap pa ng ibang trabaho dahil sa ginawa mo samin. Sa pangmamanyak mo sa girlfriend ko at sa ginawa mong pagbangga sa sasakyan ko." Sinuntok ko siya muli bago siya mawalan ng malay.
I grinned evily. He was so obsessed with my Audrey. He stalked her everyday. Nalaman ko lahat yon pati na rin ang pagtangkang pagpatay sakin. He was the mastermind of everything. He really made sure na mapupuruhan ako but he was wrong. Talagang sinigurado niyang sakaniya ako mapupunta bilang pasyente dahil alam niyang dadalawin ako palagi ni Audrey.
Napailing ako. "Akin si Audrey." Sinipa ko siya kahit wala na siyang malay. "Akin lang." Sinipa ko uli bago umangat ang tingin ko sa isang papeles.
"Pierre Evans?" I stared at it. Natigilan ako. So he was my donor? Ganun siya kainlove sa mahal ko? He gave me his eyes? I chuckle darkly. Well. Thanks to him, I can freely punch and see whoever wants my Audrey.
I laughed. I laughed so fucking hard. "I won't and will never need your disgusting eyes, idiot!"
Kinuha ko ang cellphone ko at may tinawagan. "Burn, Pierre Evans alive. Together with those fucking people around us when we're in grocery store." Hindi pwedeng malaman ni Audrey ang ginawa ni Pierre. I know for sure lalambot ang mahal ko sa lalaking 'yon. Baka iwan niya ako at hindi ako papayag.
(Areglado, boss. E si Phillip Zapanta boss?)
"I'll burn him myself." I ended the call.
Everything was planned. Well aside from the fact na tagalang sinadya ni Phillip na maaksidente ako. Fuck him! Hindi totoong nawala ang paningin ko, but good thing nakisama sakin ang diagnose ng mga tangang doctor sa hospital na 'to! I looked around. I killed everyone well because I saw everything. I saw how they stared at my Audrey. Wala silang karapatang tignan ang akin!
Muli akong lumingon kay Phillip at pinagsisipa pa rin siya kahit wala na siyang malay. I cursed. "Poor you. Hinding hindi mo maagaw sakin si Audrey." With that, I exit myself on the main door and throw a piece of lighter as it started to burn everything inside of that goddamn hospital.
I stared at it. Smilling evily. "Have a nice flight to hell, fuckers."
Pumasok ako sa sasakyan bago ako nagpalit ng shirt. I was wearing jacket but then nadumihan ng mga dugo kaya I changed it. Ayoko ring makita ito ni Audrey. Baka matakot pa siya sakin.
****
Audrey
Pagbukas ko palang ng pinto ay sumubsob agad siya sakin."Kiel? Bakit ka ginabi ka?" Isiniksik niya ang mukha sa leeg ko. He wrapped his arms around my waist. "Hmm..."
"Kumain ka na?"
"Hindi pa."
"Kain ka na.." Nakayakap lang siya sakin hanggang sa makarating kami sa kusina. Pinaginit ko siya ng noodles dahil wala ng pagkaing natira. Alas dose ba naman siya umuwi. Nakatitig lang ako sakaniya hanggang sa matapos siyang kumain.
"Drey?"
"Hmm?"
"I love you." He stared at me lovingly. Like i was the only human he only loved.
Hinaplos ko ang pisngi niya na ikinapikit niya. I planted a soft kiss on his nose. He is really handsome. "I love you, My Kiel."
*****
Kiel
I stared at my Audrey who was sleeping peacefully in my arms. Hinaplos ko ang mukha niya. My beautiful audrey.. I can do everything and anything for you.
Hinaplos ko ang maliit nitong mukua, mula sa magagandang tabas ng kilay, pababa sa nakapikit nitong mga mata, sa matangos nitong ilong hanggang sa labi niya. I kissed them. ilang beses ko yon pinatakan ng halik bago ko siya niyakap.
I really chose the best woman. Hindi niya ako kailanman pinabayaan kahit noong mga panahong akala niya ay bulag ako. She stood up for me. And I was really thankful for that, I fell for her even more.
"Wala ng hahadlang satin, Drey." Bulong ko.
I killed them all. At papatayin ko lahat ng hahadlang sating dalawa. Akin ka lang, Audrey.
End of Last Part.
