Audrey
"SINABING IWAN NIYO AKO! I DON'T NEED NURSES NOR DOCTORS! FUCKING SON OF A BITCH!" Humahangos akong pumasok sa kwarto ni Kiel. Two days after he woke up, he became cold and hysterical. Ayaw niya sa doctor. Ayaw niyang may ibang lumalapit sakaniya maliban sakin.
"Mr. Kiel--"
"You shut up, Asshole! Do you think i didn't know what you did to my girlfriend?! Gago ka!You are trying to hit on her while I was still asleep here in this fucking bed!" Sigaw nito. Namumula na ang mukha niya at lumalabas na ang ugat sa leeg niya habang patuloy sa pagsigaw.
Napahawak ako sa bibig ko. Naririnig niya ang mga nangyayari kahit wala siyang malay. Mabilis akong lumapit sakaniya at ipinalupot ang braso ko sa bewang niya. Natigilan ang tatlong nurses na hawak siya at si Doc Phillip.
"My love.." I nuzzled my nose on his cheeks. Mabilis nawala ang galit na ekspresyon at kumawala sa mga hawak ng nurse sakaniya. He wrapped his arms around my waist. Alam niya ang amoya at boses ko. Kumalma na siya. I looked at the nurses, sinenyasan nila akong may ipapainom lang naman silang gamot kaso ay ayaw pumayag ni Kiel.
"Sige na, ako na pong bahalang magpainom." Mahinahong sabi ko. Iniiwasan ang titig ni Phillip sakin.
"Umalis na kayong lahat." Kiel hissed. Humigpit ang hawak ni Phillip sa mga papel na hawak nito bago tignan ng masama si Kiel. Tinignan ko rin siya nang masama pero ngumisi lang siya sakin bago tumalikod at umalis. Bastos na Doctor.
Nang marinig niya ang malakas na kalabog ng pintuan which is caused by Phillip. Kiel planted a soft kiss on my neck. "Why are you nagwawala nanaman ha? I told you to behave didn't i?" Mahinahon kong sambit at hinaplos ang mukha niya. Nakatitig lang ang mga mata niya sakin nang diretso. Hanggang ngayon, hindi pa rin mawala ang sakit sa puso ko habang tinitignan si Kiel. He was suffering because of that accident, hanggang ngayon ay wala pa ring balita kung sino ba ang bumangga sakaniya. Hanggang ngayon ay hindi pa rin napaparusahan kung sino man iyon.
"I missed you voice, Drey." Hindi niya pinansin ang sinabi ko at hinawakan ang kanang kamay ko para patakan ng halik. I smiled a bit and planted a soft kiss on his lips.
"I love you. Do you want to eat ba? Let's eat ha, I'm famished and besides you need to drink your meds." He chuckle lowly before nodding. Pinakawalan niya ako saglit bago ako pumunta sa table bago kumuha ng makakain namin. Buti pala may sinigang here, i bet galing si Tita Kyla kanina rito dahil mainit-init pa yung sabaw ng sinigang.
"Did you know ba? I got a perfect score nanaman! Buti I studied that lesson kagabi if i didn't I probably won't be able to perfect that." Lintanya ko habang siya at nakikinig sakin. Nakatitig lamang ito sa kawalan while his veiny and tattoed arms are placed on his thighs. waiting for me to get close to him.
"I'm happy you're perfect, I'm sorry kung di kita matulungan love. I'm useless no--"
"Love."
"Hmm?"
"Stop saying that! You are not!" Naiinis kong sabi. He chuckled, bitterly. Lumapit ako sakaniya at hinawakan ang magkabila niyang pisngi.
"Hindi ka useless okay? Stop thinking like that." I kissed his lips multiple times. Hanggang sa napangiti siya at niyakap ako.
