"I'm so lucky to have you, Drey. I hope you won't get tired of me."



"I won't and I will never, Kiel."






Bumalik ako sa tabi niya at sinubuan siya ng sinigang na may rice. He was calmly talking to me. You won't even think na nagwawala siya kanina. He is caressing my hand right now.









"Last na 'to, and i'll give you your meds na. Drink them ha." Kinuha ko ang mga gamot na inilagay sa bedside table ng nurse kanina bago sila umalis. He sighed. Pag ako ang nagsabi wala siyang magawa. Iniabot ko sakaniya ang mga 'yon bago ininom. Binigyan ko rin siya ng tubig.







"Kaka-eat mo lang. Huwag muna mahiga ka." I told him. Bahagya kong ginalaw ang hospital bed niya para kahit sumandal siya sa uluhan ay hindi siya tuluyang mapapahiga. Tumabi rin ako sakaniya pagkatapos. Nakayakap lang siya sakin habang patuloy akong nagrereview.



*****


"My love? What are you doing po? Are you good?" Um-okay na si Kiel kaya pinalabas na kami ng Hospital. Kahit papaano nakahinga ako ng maluwag. Bukod sa maiiwasan ko na si Phillip, makakapagpahinga na rin si Kiel sa condo niya, but he can't still see. Hanggang ngayon ay naghahanap pa rin ng donor si Kiel.





Nilapitan ko siya sa kwarto, kinakapa niya yung tungkod niya pero dahil nalaglag ay hindi niya 'to mahanap sa pader. I gulped. Iniabot ko 'yon sakaniya-- Idinantay ko sa pader para makapa niya. At nang makapa niya, I caught him wiping his tears before smile a bit. "Yes, I'm good, my love. Continue to do your homeworks!" He shouted.



Marahan siyang tumayo. Pero napaupo rin dahil sa panghihina. He was crying. "I'm sorry, Drey. Wala na akong silbi sayo ngayon. I'm so sorry love." He was crying. Naramdaman niyang nandito ako kanina pa. Alam kong napakahirap nito ngayon kay Kiel dahil dati siya ang kumikilos saming dalawa. He was treating me like a princess. Napaiyak nalang din ako.




Lumuhod ako sa harap niya. "Kiel.. please.." Hikbi ko. Naawa ako sa boyfriend ko. Ramdam ko ang frustrations niya dahil hindi siya sanay na nakatunganga lang dito habang madilim ang buong paligid niya.






"Y-You should leave me now, F-Find a g-guy who--" I kissed him. I kissed him torridly.







"Are you crazy ba? Why would I leave you? I love you so much, Kiel! Don't push me away please." Inabot ng kamay niya ang pisngi ko at hinaplos.







"Mahihirapan ka lang sakin.."




"No, Hindi naman e.."




"Alam kong hindi ka sanay sa mga gawaing bahay. Ramdam kong nahihirapan ka--"





"I'm willing to learn those, I can balance everything. Mahal na mahal kita, Kiel. Hindi ako nahihirapan okay? Hindi ako napapagod." Mahinahong sambit ko. He bit his lip.







"God, what did I do to deserve you?" Bulong niya bago ako halikan. Marahan niya akong itinayo at pinaupo sa kandungan niya. I gasped for an air when his lips travelled to my neck.





"K-Kiel.. A-Ahh.." I moaned. Napahawak ako sa buhok niya nang haplusin niya ang dibdib ko. He was tracing circles on it, he was teasing my nipples. Unknowingly, I started to hump above him. I kissed him.





"Love.. Drey.. Fuck.. Hmm.." Dahil shirt niya ang suot ko at cycling lang ang pangibaba, I can freely feel him kahit ay damit pa siya. Because of the fabric of his short, lalo akong nagiinit. Lalo akong namamasa.






RANDOM STORIESWhere stories live. Discover now