küçük ayı ve büyük ayılar

¹⁴- Kim bu s*k?

Korkunç! Bütün ihtimaller korkunç!

-"Tamam, tamam. Geçti. Kurtardık seni. Çıkardık o sudan. Geçti miniğim." Diyerek sürekli hareket eden beni kollarına yatırdı ve hafiften pışpışlamaya başladı. Hayır istemiyorum! Feza'yı istiyorum, Mars'ı istiyorum ben! Git! Git!

Hoşt.

Ühüüğ.

-"İhiiiiğ~~"

Saçlarıma öpücük kondurduktan sonra kapıya yaklaşıp, "Feza!" Diye seslendi.

Feza mı? Bizim dümbük olan Feza mı? Beni terk etmemiş miydi, bırakmamış mıydı? Satmamış mıydı? Harbi mi? Hani nerde nerde?!

-"Ohooo ben gelene kadar sen çoktan Feza'cı olmuşsun küçük bey. Adını duyunca bile sakinleşiyorsun. Hayırdır?"

Kim? Ben mi? Hahahahha. Ağzından yel alsın p*ç.

Sadece şu an o mala ihtiyacım vardı o kadar yani. Seni tanımıyorum. Sen de bir ajan olabilirsin sonuçta. Yani bir yakınlık söz konusu değildi. Aynen aynen. Sevmiyorum ve güvenmiyorum asla. Evet. Öyle.

-"Efendim." Diyerek kapıdan üst gövdesi ıslak ve çıplak olan Feza göründü. Kurutulmamış saçlarından su damlaları üzerine damlıyor ve kendine bir yol edinerek beline sarılı havlusunda son buluyordu.

Omg.

Oğlum sen beni katil mi edeceksin?! Niye elalemin karşısına çıplak çıkıyorsun or*spu!

-"Oğluşun seni istiyor. Beni beğenmedi." Dedi kucağında olduğum eleman.

Oğluşu mu? Öğk!

-"Üstüm ıslak iki dak-" Diye geri dönecek olan Feza'nın sesini kesen benim kollarımı ona uzatmam oldu.

nE?

Lan bu kollarım niye benden bağımsız hareket ediyor am*k! Kim dedi Feza'ya uzan diye? Şhh Alooo! İndir lan o eli!

Birkaç saniye kıpırdaman öylece baktı kollarıma Feza. Şaşkınlıkla kalakaldı adam. Buga girdi aynı benim gibi.

Lan ölme he. Lazımsın bana sen. Bez paralarımı kazanıyorsun.

-"Alsana çocuğu Feza." Kim bu s*k?

Sürekli gülümsüyor, tatlı tatlı konuşuyor asabımı bozuyordu. Bir de bezime vurup vurup duruyordu hepten deli ediyordu beni. Sıçtığım bütün boklar enseme kadar çıkmıştı resmen. Ama tehlike arz etmiyordu herhalde. Boğulma vakamdan sonra beni emanet edebiliyorsa- vazgeçtim. Bok da çıkabilir. Gizem'e emanet eden katile de ederdi.

Feza! Beni en güzel sen tutuyorsun al beni! Gel al lan beni!

Tekrardan kollarımı uzatıp bilerek dudağımı büzdüğümde hemen yaklaşıp kucağına aldı. Sanki ağlamama dayanamıyormuş gibi büzdüğüm anda almıştı herif.

-"Geçti. Geçti bebeğim." Dediğinde durdum.

???????

Noluyoruz aga? Ne bu samimiyet? Alt tarafı kucağına al dedik.

-"Abi. Uyandı mı Eren?" Diyerek içeri Mars girdiğinde hemen yerimde doğrulup bu sefer de kollarımı ona uzattım. Feza'dan önce Mars abim geliyordu kimse kusura bakmasın.

Al beni canım abiciğim.

-"Gel bakalım."

Geleyim efendim.

Beni bağrına basıp boynuma öpücüklerini sıraladığında şaşırmıştım. Mars'la yakın olsak bile bana bu kadar bağlı değildi. Adam kendi derdinden beni çok da görmüyordu. En azından endişeyle yüzüme bakıp hasretle öpecek kadar görmüyordu?