küçük ayı ve büyük ayılar

¹³- Feza ve Eflatun ikizleri

Aşağıda bıdı bıdı yaptım lütfen okuyun :*

13.Bölüm - Feza ve Eflatun ikizleri

Feza, gözünde güneş gözlükleri ile yaslandığı arabasında dışarıya gayet havalı bir görüntü  verirken içinde küçük bir çocuğun heyecanıyla kardeşini, diğer yarısını bekliyordu. Eflatun küçük kardeşlerine sürpriz yapmak için erken döneceğini söylediğinde kıpır kıpır olan içiyle gece uyuyamamıştı. Bu yüzden de onu almak için uçağın iniş saatinden üç saat önce yerine gelmiş kapıda olan gözleri ile dikiliyordu.

Aslında heyecanını gölgeleyen bir korkusu vardı. İkizini birazcık bile tanıyorsa bu zamana kadar Eren'den bahsetmediği için kendisine kızacak ve içerleyecekti. Ama yapamazdı. O dağın başında her saniye ölümle burun buruna gelirken böyle önemli bir şeyi söyleyemezdi. Üstüne üstlük yaptığı yanlışları da anlatacak cesareti yoktu. Kardeşlerine fazlasıyla düşkün olan Eflatun, Feza için şu an saatli bombadan farksızdı. Aralarında fırtınalar kopacağının farkındaydı fakat doğru kabloyu kesmeye gayret edecekti. Kısa bir hasret gidermenin ardından her şeyi bir bir anlatıp bütün tepkilerini kabul edecekti.

Nihayet otomatik kapıdan kendisi gibi güneş gözlüğü takan asker tıraşlı ve yeşil kargo pantolonunun üstüne giydiği siyah tişörtü ile mesleğini fazlasıyla belli eden kardeşi göründü.

Tek omzuna taktığı sırt çantasını düzeltip etrafta Feza'yı arayan gözleri nihayet aradığı kişiyi bulunca keyifle sırıttı Eflatun. Bütün kardeşleri burnunda tütüyordu fakat diğer yarısını bir farklı özlemişti. Onu görene kadar da bu kadar yoğun şekilde hasret kaldığını farkında değildi.

Kollarını açıp karizmasından hiçbir şey kaybetmeden dikilen ve kendisine gülen ikizine ilerledi hızla. Birbirlerinin kolları arasına girdiklerinde ikisi de derin bir nefes alıp sağa sola sallandı. Eflatun uzaklaşıp Feza'nın gözlüğünü kafasına çekti ve elleriyle yanaklarını tutup, "Çok özlemişim lan. Öyle böyle değil." Dedikten sonra tekrar sıkıca sarılmıştı.

-"Emekli olmak için henüz geç değil ikiz."

Kıkırdayarak her seferinde aynı şeyi söyleyen ikizinin özenerek yapılmış saçlarını karıştırdı. "Çok konuşma da hadi eve gidelim."

Feza, Eflatun'u arabaya yönlendirdikten sonra kendisi de şoför koltuğuna oturup arabayı çalıştırdı. "Yorgun değilsen eve gitmek için acele etmeyelim. Çocuklar biz gidene kadar çoktan okula gitmiş olur. Kahvaltıyı dışarıda yapalım."