¹²- Araf

13.6K 1.1K 662
                                    

Saçmalık okumaya hazır mısınız?
Fantastik etiketinin hakkını verelim akkskdkdmc

12.Bölüm - Araf

Şu an ortam o kadaaaar garipti ki daha önceden anlattığım ve beni şoka soktuğunu söylediğim her şeyi unutun. Hepsi fasa fiso. Boş. Nanay. Helelele.

-"Yani kesin ölmedim değil mi?" Diyerek piyonu bir ilerlettiğimde saniyesinde karşı atak gelmişti. Elime yasladığım yüzümü çekip oflayarak oturduğum yerde aşağı kaydım.

Yok yok. Kesin kafayı yedim ben ya.

-"Ölmedin."

Şöyle dönüp bir etrafıma baktım. Dediği gibi ölmemiştim herhalde canım.

Haha.

Ucu bucağı olmayan, kapısı, penceresi, köşesi ve tavanı da olmayan bembeyaz bir yerdeydim. Gözlerimi burada ilk açtığımda saatlerce olduğunu düşündüğüm bir süre yürümüş ölüm meleğinin gelip beni almasını beklemiştim. Peki ne olmuştu? Bayım gelip benimle satranç oynamaya başlamıştı. Evet evet! Ortamın saçmalığını anlayabiliyor musunuz? Ben cennette sütten, baldan ırmaklarla keyif çatacağımı ya da cehennemde zebanilerin götüme mızrak sokacağını düşünürken bayımla satranç oynuyorduk!

Çıldırmamak elde değil!

-"Hani fantastik dünyaya doğmamıştım am*k?!" Diye kafamda ki düşüncelerimle aniden yükseldiğimde ses gelmemişti.

Onu göremiyordum. Karşımda oturan bir silüet vardı ama hafiften belli olan vücut hatları ve yerleri süpüren uzun saçları dışında neye benzediğini bilmiyordum.

Kollarımı göğsümde bağlayıp sanki daha net bir görüntü yakalayabilecekmişim gibi gözlerimi kısarak ona baktım. Yetişkin bedenimdeydim. Yani ruh formunda bu boşlukta, bu ne olduğu belli olmayan elemanla takılıyordum. O olayın üstünden ne kadar zaman geçmişti, ardımdan ne olmuştu bilmiyordum. Ölmediğime göre biri beni kurtarmış olmalıydı ve karşılaştıkları manzara karşısında nasıl bir tepki vermişlerdi merak ediyordum.

Sağ tarafta ki vezirimi ortaya getirdiğimde yine anında karşılık verip korumaya almadığım kalemi yedi şerefsiz göt. Çok fena oynuyordu ve bu oyunda nasıl bu kadar iyi olduğunu bilmemek beni sinir küpüne çeviriyordu. Ya da ben berbat bir oyuncuyum.

Oğlum ortam çok saçma ya!

Önümde bulutumsu yapıda ki oyun tahtasına elimi atıp salladığımda puf olup gitmişti. Alın bakın işte! Burası nasıl bir yer am*na koyayım!

küçük ayı ve büyük ayılarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin