Aşk Dediğin B×B - MPREG - ASKER

1

Bu bölüm tamamen erenin hayatını tanımak için yazıldı.
Oy vermeyi unutmayın...

________________

Ailecek hepimiz salonda oturmuş kuzenim erdemin gelmesini bekliyorduk. Selma teyzem ve yanında giden bir kaç kişi Erdemi almaya havalimanına gitmişlerdi. Erdem ile aram pek iyi sayılmazdı. Bana bir kötülüğü yoktu ama yinede yakın değildik. Zaten onu da çok görmezdim.

Salondaki herkes telefonlarına gömülmüş bir şekilde oturuken, ben ise yeni aldığım kitabı okumakla mesguldum. Odada ki sessizlik kapı zilinin çalması ile bozuldu. Herkes ilgilendiği eylemi yarım bırakıp başlarını telefondan kaldırdı. Hepsi kapının, biri tarafından açılması icin birbirine baktı.

Adını unuttuğum kuzenim: "Eren git kapıyı aç." Dedi. Karşılık olarak "Neden ben acıyorum? Kalkın siz açın."

Sinirli gözlerini üstüme dikmiş bana bakarken "Hastalığından dolayı sana sustuk senle uyum sağlamaya çalıştık ama fazla oldun sen artık."

Ne alaka?

"Bu bir hastalık değil Hüseyin abi." Abi diyordum çünkü o 26 yaşındaydı ben ise 18. Ve konuşmaya devam ettim " bu tanrının bana verdiği bir mucize. Ayrıca kapı açma ile konumuzun ne alakası var? Allah aşkına. Benden rica etsen ben zaten kalkar açarım ama bana emir vermezsin, ve sen zaten bana saygı duymak zorundasın."

Tek nefeste söylediğim şeyler karşında pişman değildim. Yıllardır bu ayrımcılığa maruz kalıyordum. Sadece diğer insanlardan farklı olduğum icin hem kendi ailemden hemde insanlardan bu tarz çirkin söylemlere maruz kalıyordum.

En basitinden ailem. Beni diğer aile üyelerinden farklı tutup her zaman onlardan bir kademe aşşağıda görüp, elinden geldiklerince dışlıyorlardi. Bütün evin işini bana yaptırıp gereksiz bir eşya gibi kullanıyorlardı.

Bir tartışmaya devam ederken diğer kuzenim çoktan ayağa kalkıp kapıyı açmıştı, ve odada ki herkes her zamanki gibi bana düşman gibi bakıp beni haksız görüyorlardı.

Daha fazla dayanamayarak odama çekildim. Gözlerim dolu bir şekilde odama girdiğim de dayanamayarak ağlamaya başladım. Ne zaman ağlasam annem ile babamın resimlerini alırdım ve onlara dert yanardım. Bu beni rahatlatırdı.

Annem ile babam, bundan 5 sene önce trafik kazası geçirerek hayatını kaybetmislerdi. Geriye ise abim ve ben kalmıştım. Ve kalıcı olarak en büyük teyzemin yanına taşınmıştık. Abim, üniversteye gittiği için çok fazla görüşemezdim. Anca tatiller de felan.

Bu evden kurtulmak için dişimi sıkmam gerekiyordu. Bu sene son senemdi yani üniversite sinavına hazırlanıyordum.

Okulumu açığa aldırdımıştım. Yarı zamanlı bir kafede çalışıp kendi ihtiyaçlarımı gidermeye çalışıyordum.

*********

Yatağımda ki yastığa sarılmış kendi kendime saklanarak düşünürken. Kapı çaldı. Daha gir dememe kalmadan kapı açıldı.

___________

Dersler, sınavlar ve dershane... Bu aralar çok yoğunum. Fırsat oldukça yazmaya çalışıyorum. Kusura bakmayın bebeşler💚🥹
Tahminimce 5 bölüme bütün olay, yerine oturur o yüzden merka etmeyin.
Bb ..