10.BÖLÜM

10.8K 517 134
                                    

10.B Ö L Ü M

"Düğünden kaçış"

Okumadan önce sol alttaki yıldızı parlatırsanız sevinirim ve bolca yorum atarsanız sevinirim ✨🌹

Duyduğum zılgıt sesleriyle bu konaktaki süremin dolduğunu anlamıştım.

Hissettiklerim korku muydu ya da heyecan mıydı,bilmiyordum ama korku seçeneği daha ağır basıyordu.Korkuyordum sonuçta hiç tanımadığım insanlarla birlikte yaşayacaktım.

Bir nebze de olsa korkumu bastırmak için ablamın elini sıkıca tuttum ve gözlerimi sımsıkı yumdum,ablamda korkumu anlamış olacakki,beni kendine çekip sımsıkı sarıldı.

-"esilam yapma böyle,senin için zaten çok endişeleniyorum."

Biliyordum ama içimde oluşan bu korku hissiyatı bir türlü geçmiyordu, aksine harlanarak devam ediyordu.

-"biliyorum abla ama ne yapayım korkuyorum, yaşayacaklarımdan yeni hayatımdan.."

-"Esila güçlü dur kardeşim, güçlü ol asla kendini ezdirme, sen çok güçlü bir kızsın,dayanmalısın.Sen neleri atlatmadın ki,sakın ezilme sen Esila Avşinsin!"

Ablamın sözleriyle kendime gelmiştim,az önceki hâlim bir anlık korku hissiyatıylaydı ama ben Esila avşindim asla kendimi ezdirmeyecektim.

-"doğru abla ben Esila Avşinim kimse yıkamaz,beni her şeye rağmen dimdik ayaktayım ve hepte öyle olacağımm"

Asla kimseye kendimi ezdirmeyecektim, onlar kimdi ki sonuçta bu evliliğe zorlanan bendim onlar değil, hemde onların kızının hayatı için benim hayatımı çalıyorlardı, bana karşı en ufak bir yanlışlarında o konağı başlarına yıkardım.

Gözyaşlarımı silmeye çalışırken kapı açıldı, gelene baktığımda annemdi.

-"esila kızım hayde, vakit geldi."

-"tamam,geliyorum."

Annemin yüzüne bile bakmak istemiyordum, çünkü her yüzüne baktığımda ona olan nefretim katlanıyordu,aklıma oğlu için beni feda ettiği geldiğinden sinir katsayılarım artarak devam ediyordu.

Yanından geçip gidecekken kolumdan tutup,bedenimi kendine çevirdi.

-"kızım bana dargın gitmeyesin, bilirim kendi içinde bana karşı nefret duygusu beslersin ama bende çaresizim, ben evlenmeni istemiyorum desem, baban tamam evlenmesin mi der sanki,beni dinlemez ki yavrum."

Annemin karşımda döktüğü timsah gözyaşlarına kanmamıştım, beni gerçekten kızı olarak görseydi ne yapar eder bu evliliği engellerdi. artık boş laflara karnım toktu.

AŞİYANWhere stories live. Discover now