~ 3 ~

25 1 0
                                    

Elke ochtend dat ik op school kom begint het lege gevoel vanbinnen weer op te borrelen. Alsof er iets ontbreekt. De eerste lessen zijn een hel, totdat ik in de les zit waar zij ook is. Dan ben ik vervuld vanbinnen met het mooie uitzicht waar mijn ogen vanzelf naartoe dwalen. Als ik haar zie leef ik weer. Het voelt alsof mijn lichaam wakker geschud wordt en vanbinnen bruist en borrelt van het leven. Het gekriebel en het volle gevoel zijn heerlijk om te ervaren en ik verwelkom het iedere dag graag, wanneer ik de eerste glimp van haar zie.

Nog steeds ben ik van mening dat ik niet zo schijterig moet zijn en gewoon naast haar moet gaan zitten. Toch houdt iets mij tegen, maar ik weet niet wat. Het is alsof er een onzichtbare muur tussen ons twee in is gebouwd en het lukt me maar niet om er doorheen te breken. Hoe graag ik het ook wil. Hoe graag ik haar wil kunnen ruiken. Kunnen voelen. Met haar wil praten. Het lukt niet.

Na één van onze lessen samen, volg ik haar naar de plek waar ze altijd pauze houdt. Ik heb geen idee waar dat is, daarom volg ik haar nou juist. Zodat ik het wel weet. Zodat ik stiekem naar haar kan gluren als ik ook pauze heb. Ik weet het, ik ben een creep, maar ik kan niet anders. Ik moet haar zien. Het brandende gevoel in mijn hart is te groot wanneer ik haar niet zie. Elke kans dat ik haar kan zien is mooi meegenomen.

Ze gaat ergens in een hoekje van de kantine op de grond zitten. Het is een hoekje waar zelden iemand komt, verscholen achter een stel kluisjes. Uiteraard, dat heb ik weer. Zo kan ik haar nóg niet zien. Behalve haar knie, schouder en wat haar dat om het hoekje vandaan piept. Ik zal het er maar mee moeten doen. Het voordeel is wel dat ze op die manier met haar rug naar me zit en me nooit op zal merken. Dat hoop ik tenminste.

Ook al kan ik enkel zo'n klein stukje van haar zien, het is nog steeds een geweldig beeld. Ik zou zo graag willen zien wat ze daar om het hoekje doet. Tekenen misschien? Ik zou bij haar willen zitten en met haar kletsen. Samen tekenen. Al is het samen in stilte eten. Ik vind het allemaal goed.

Wanneer de pauze afgelopen is zorg ik dat ik eerder weg ben dan zij zodat ze me niet ziet. De les er na hebben we samen. Ik ben eerder in het lokaal dan ieder ander en ga op mijn gebruikelijke plek zitten. Wachtend op haar.


Morgen zie ik je weerWhere stories live. Discover now