Vriendschap , liefde en geluk!

#11 De tour in Duitsland , missen van een bandlid en weerzien van Claudine...

De maanden daarna heb ik niks meer van de meiden gehoord gelukkig. Wel natuurlijk van Glen. Glen is verder gegaan met de band om te toeren door Engeland en Europa. En alle festivals af te gaan. Ik krijg vaak foto's van hem door. En we bellen bijna elke dag. Het voelt zo vertrouwd tussen ons. Zelfs heb ik zijn zoon ontmoet en hij is helemaal blij en lief voor z'n vader dat hij eindelijk een echte vriendin heeft en niet die alleen misbruik maakt van zijn bekendheid. Ik werk ondertussen verder maar op een vrije zaterdag middag lig ik op de bank tv te kijken als Glen me opeens belt. Meteen neem ik op.

'Hey ' .
'Hey Kris alles goed? ' hoor ik hem vragen aan de andere kant van de lijn.
Ik kijk naar het scherm van de tv.
Dan antwoord ik terug.
'Ja hoor ik mis je wel ' beken ik.
'Ik jou ook hoor ' .
'Dat is fijn ' zeg ik met een glimlach.
Ik hoor Glen lachen aan de andere kant van de lijn.
'Maar ik heb eigenlijk een vraag want we zijn aan het plannen een tour in november in Duitsland. Heb je zin om mee te gaan? '
'Oh leuk! Ik moet wel even kijken in me agenda en kijken of het kan met werk ' antwoord ik. Meteen pak ik mijn agenda die naast me ligt.
'Wanneer is het ? ' vraag ik aan hem.
'Van 1 tot 17 november ' antwoord Glen meteen.
Ik blader door naar mijn agenda en ik zie dat ik de eerste 3 weken vrij ben van november.
'Nou ik ben vrij ' zeg ik met een grijns.
'OH fijn ' .
'Nou dan weet ik wat ik ga doen in november ' grijns ik.
We praten daarna nog over andere dingen en als ik een half uur later op hang zit ik me te bedenken of het wel een goed idee is om met de jongens 16 dagen op pad te gaan in Duitsland.

En voordat ik het wist was het 1 november. Ik vloog van Amsterdam naar Hamburg toe. Waar de tour begint van de jongens. Glen verzekerde me dat ik daar word opgehaald door iemand van de band. Voor deze 16 dagen heb ik maar een grotere koffer meegenomen. Het weer is koud maar gelukkig ligt er nog geen sneeuw.
Ik loop met mijn koffer door naar de uitgang van het vliegveld. Ik zie overal mensen met dikke winterjassen langs me heen lopen.
Wanneer ik door de poortjes kom zie ik even snel niet iemand die op me staat te wachten.
Dan spot mijn oog op een bordje die iemand omhoog houdt en mijn naam erop staat.
'Kris welkom in Hamburg ' staat er in Engels op.
Ik grijns en loop dan richting deze man toe.

Vanavond is de eerste show van de tour in Duitsland en kijk ik uit naar hun optreden. De chauffeur brengt me naar het optreden gebouw. We komen precies langs de voordeur waar een aantal groep fans al staan te wachten. En snel zie ik de bekende meiden zitten. Claudine en nog iemand die ik niet ken. Claudine gaat naar alle Duitse concerten omdat ze daar ook woont. En ik had wel verwacht dat ze er ook zal zijn. Mijn plan was om haar te negeren de gehele weken. Maar ik weet niet of dat gaat lukken.
Even later rijden we achter het gebouw.
'Dank je wel 'zeg ik in mijn beste Duits tegen de chauffeur.
Hij knikt en helpt me later om mijn koffer uit de auto te halen.
Ik loop daarna naar binnen door de gangen met mijn koffer naar voren. Onderweg voel ik mijn telefoon trillen.
Ik stop en grist mijn telefoon uit mijn zak.

Ben je al gearriveerd? Kan niet wachten om je weer te zien ! X
Ik glimlach en ik stuur een berichtje terug dat ik in de hal sta en dat ik onderweg naar de kleedkamer loop.
Meteen krijg ik een berichtje terug van Glen dat ik moest wachten daar. Uiteraard doe ik het.
Niet heel lang wachten hoor ik een paar voetstappen eraan komen.
Dan verschijnt Glen om de hoek en ik glimlach breed.
Glen heeft een hoodie aan en een zwarte strakke skinny jeans en zijn all stars schoenen. Z'n haren zijn beetje wild naar achteren. Maar dat maakt hem zo knap.
'Hey Kris je bent er ' Hij tilt me om en plant een zoen op mijn lippen. Ik voel mijn benen iets van de grond af komen.
'Hi Glen 'giechel ik en zoen hem terug.
Later laat hij mij weer op de grond staan.
'Kom ik neem je mee naar de bus daar kan je koffer kwijt 'glimlacht hij en pakt mijn koffer over. Ik glimlach en ik voel z'n hand in de mijne.

Het eerste optreden van de tour is een feit. Het was weer geweldig om de jongens en Glen vooral live te zien op treden voor uitzinnige fans. Na deze optreden zijn we meteen de tour bus ingesprongen en rijden we naar Wiesbaden. Ik ben daar nog nooit geweest. En eens moet de eerste keer zijn. We dronken wat en het werd steeds later. Het viel mij ook op dat een bandlid ( steven ) er niet bij was. Ik vroeg er maar niet naar aan Glen. Misschien ligt het wel gevoelig. Maar als ik mijn glas neerzet op het tafeltje tegenover me hoor ik Steven z'n naam.
'Steven gaat niet echt goed maar hij zit in goede handen in Dublin '. Danny zucht.
'Ik mis hem wel ' geeft Glen toe.
'Is er wat met Steven? ' Komt er dan meteen uit mijn mond. Eigenlijk wilde ik het niet vragen.
Glen kijkt me aan.
'Hij is ziek en we weten niet hoe lang nog ' Wanneer Glen dit tegen me verteld kijkt hij snel naar Danny. Die knikt en dan werpt hij weer een blik op me. Even pakt hij mijn hand en knijpt er in.
'Maar hij eiste eigenlijk wel van ons dat we verder gaan met de band '.
Ik knik.
Dat kan ik wel begrijpen.
Glen z'n band is alles voor hen. En ze willen gewoon door blijven gaan waar ze mee bezig zijn. Hun muziek overbrengen aan de fans.
Hun verhaal vertellen door middel van muziek.
'Maar goed genoeg over hem maar hoe vond jij de show? 'Danny vraagt opeens aan me.
'Heel leuk! En goed! 'Zeg ik meteen met een grote glimlach op me gezicht.

Het is ruim 5 uur rijden naar Wiesbaden. Wanneer ik wakker werd waren we in Wiesbaden en bij het concert gebouw. We ontbeten. En daarna zijn de jongens gaan soundchecken. Ik zat dus even in de tourbus. Even een paar filmpjes te kijken. Rond de middag friste ik me snel op en kleed ik me aan en ging naar buiten. Het is een grijze dag. Maar gelukkig wel droog.
Glen en ik maakte een uitstapje naar het centrum van Wiesbaden. Gelukkig waren niet veel fans in de buurt dus konden we gewoon samen dingen bezoeken en foto's maken van ons samen. Wanneer we eind van de middag terug kwamen ging Glen weer naar het podium om te kijken of alles oké was. Ik loop nog een rondje buiten het concert gebouw. Ik zie een aantal fans voor de deur staan en zitten. En een komt er meteen uit springen. Claudine. Ik dacht dat om een grote boog om deze groep te gaan. Maar helaas Claudine heeft me gezien. Ze komt met grote passen naar me toe. Ik versnel mijn pas en wilde gauw naar backstage gedeelte lopen als ze me inhaalt en mijn arm pakt. Ik kan geen kant op. En ik bevries.