Chapter 2

6 0 0
                                    

-Concern

Nike's pov

“Gusto sana kitang samahan mag-deliver kaso may lakad ako”Wika ni Uncle Riku.

“Kasama babae?”

“Hindi!”

“Night walk with Mrs.Sasaki?”

“Hindi nga kasi baba--- Bakit nasali si Mrs.Sasaki dito?!”

”Gusto-----” Hindi natapos ang aking sasabihin nang takpan nito ang aking bibig. “KSBSKDNDNS!”Mabuti at tinanggal niya din kaagad.

“Ang ingay ingay mo Nike!”

“Saan ba kasi punta mo? Maniningil ka ng utang?”Tanong ko.

“Hindi.”

“Huh?”

“Magbabayad ako ng utang”Sagot niya at nagpalabas ng mabigat na hininga galing sa loob.

“Since when have you been in debt?!”Gulat kong tanong.

“Simula pa nung ipinatayo ko itong shop”

“Bakit hindi ko alam ang tungkol diyan?!”

“Hinaan mo nga boses mo, ang lapit mo sa akin”

“Bakit ka naman nagkautang?!--- Utang?”Paghina ko sa aking boses.

“Blah blah blah”Ngisi nito.

“Uncle Riku! Hindi ko alam bakit naging kapatid ka ni mom!” Naiinis kong sigaw sa kaniya. “Hindi tinatanggap ang sinungaling”

“Ang dami mo kasing sinasabi”

“Gusto ko malaman!”

“Ayaw ko.”

“Kung hindi lang kita tiyuhin eh...”Pagtitimpi ko.

“Hindi mo naman ako tiyuhin, 23 ako. Ang bata ko pa para magkaroon ng pamangkin”Yuck.

“Matanda ka na po”

“OUCH!”Napatingin kami pareho kay Vans na nakagat ng alagang pusa ni Uncle Riku.

“Are you okay?”I asked with concern.

“Yes,”Sagot niya.

“Come here witchy witchy”Kuha ko sa pusa niya at niyakap.

“Hindi witchy ang pangalan niya, YUKA!”

“Witchy dahil ang kapal ng balahibo niyang itim at mukha siyang bruh--- OUCH!”Nabitawan ko ito dahil sa kinalmot niya ang aking kamay.

“That's my girl”Yakap ni Uncle Riku sa pusa niya.

“Witch!”

-

“Are you a racer?”Tanong ni Vans. Umupo naman ako sa ibabaw ng aking desk.

Kasalukuyan kaming na sa silid aralan pero wala kaming klase sa math dahil masama ang pakiramdam ng aming guro.

“Isa nga akong racer” Sagot ko. “Kung alam mo lang ang pakiramdam ng isang racer. Una, dapat masanay ka na sa maraming tao lalo na sa malalakas na sigawan nila.”

“Mabibingi ka talaga, pero kapag pangalan mo na ang isinisigaw, lalo kang matutuwa at mawawala ang kaba na iyong nararamdaman”

“Kadalasan sa racer ay nawawalan ng focus, they were afraid of people. Bigla silang nagpapanic, nanginginig and the worse.....They will faint.”

“Kaya kung gusto mo maging isang racer ay susubukan nila ang galing mo, may pagsusuri na magaganap kung takot ka sa mga tao o hindi”

“Pero maniwala ka't sa hindi. Racing is fun!”I winked at her.

Endless Race Where stories live. Discover now