SELAMLAAARRRR
BÖLÜM TAMAMEN DOĞAÇLAMA GİDECEK :(
Ve hayatimda hic dogum yapmadim ya da yaptirmadim. Su soyle olacak su soyle olmaz diyip bana cinnet gecirtmeyin lutfen
İyi okumalarrr
Sınır;
320 Vote
500 Yorum
-
Tamam...
9 aylık hamileliğim boyunca elbette kendimi doğuma alıştırmış, ya da alıştırmaya çalışmıştım.
Hatta gecenin bir köründe eşimle tatbikatlar yapıp kendimizi denemiştik.
Ama bu asla tahmin ettiğim ya da düşündüğüm gibi değildi. Belimi ortadan ikiye ayıracakmış gibi bir ağrı, kasıklarımı parçalayacak gibi de sancım vardı.
Ellerimi karnıma sıkıca sarmış,bacaklarımdaki suyumun rahatsız edici hissi yüzünden burnumu kırıştırıyordum.
"H-HAYIR DEDİM!"
"Bebeğim lütfen! Sadece arabaya kadar!"
Çığlık çığlığa ağlarken Taehyung'un beni kucağına almak için uzattığı ellerini itip duruyordum. İyileşmiş olabilirdi ama kendini zorlayamazdı. Yürüyecek gibi değildim ama kaldıramazdı beni.
"T-taehyung! Y-yemin ederim doğurmam. RAHAT BIRAK BENİ!"
"T-tamam! Yürüyelim o zaman gel. Sakin ol çiçeğim, derin nefesler al."
Koluma girdiğinde tekrar çığlık atmış, her ne kadar zor olsa da bebek adımlarımla yürümeye başlamıştım. Adımlarım ilerledikçe Taehyung'u reddettiğime pişman oluyordum.
"Az kaldı meleğim, az kaldı."
"Kızların odası bitmedi..."
Göz yaşlarım artarken ardımızda bıraktığımız odaya değindi gözlerim. Doğumum erkendi, bekleyememişlerdi.
"Bitiririz birtanem. Kızlarımız doğacak onlara odaklan sen."
Eşimin göğsüne yaslanıp beline sarıldım yürümeye devam ederken. Acıma rağmen gülümseyerek evimizden ayrıldık. İki bedende bu evden çıkarken dört kişi olarak geri dönecektik.
......
"J-jungkook! Bak sakin ol t-tamam mı! S-sakın stres olma!"
Acım yüzünden ağlarken elimi tutan ellere tırnaklarımı geçirip koluna yumruklarımı savurdum.
Hastanedeydik. Tüm aile üyelerimiz toplanmıştı. Elime ağrı kesici serum takmıştı Namjoon hyung.
Sakindim. Yemin ederim çok sakindim. Sessiz sedasız-sadece sızlanarak- bebeklerimin kalp atışını dinliyordum. Ama! Elimi tutan Taehyung ağladı ağlayacak gibi sürekli kolumu sarsıp sakin olmamı söylüyordu. Sakinken onun yüzünden geriliyordum.
"Kes artık sesini!"
"Ç-çiçeğim ama-"
"Taehyung, oğlum otur sen biraz hadi."
Kang babam Taehyung'un kolundan tutup oturturken minnet dolu bakışlarımı gönderdim.
"Jungkook... Daha iyi misin?"
