The War Between A Husband And Wife

CHAPTER 10

Ilang Araw ang lumipas na hindi na kami nag aaway ni Spencer tulad ng dati na kulang nalang ay mag patayan. But he still a little bit so distant from me. Which I understand. Pero alam ko kahit konti ay may nag bago rito. He might not show it but his worried for me. And it makes me happy knowing about that.

Habang nakatingin sa mga nadadaanang gusali ay inalala ko ang info na nakalagay sa folder na ibinigay ni Papa kay Spencer nung isang gabi. Medyo nagulat pako dahil biglaan ang pag punta nito sa bahay at gabing gabi na iyun. Hindi naman nagulat si Spencer nun dahil mukhang inaasahan niya na iyun.

Papa was so sorry about what happened to me. And I tell him that it was okay. It's part of the mission after all.

Hindi palagi ligtas ka at madali lahat. Nalalagay minsan ang buhay namin sa piligro at hindi na bago iyun.

Papa give Spencer a mission. I admit that I don't like it. My Husband's target for his mission is kinda difficult. Actually kay Spencer lang ang mission na ito. I just tag along. Masama bang samahan ko ang asawa ko? He actually don't want me to go with him but can he stop Xeiara Ferrer? Masiyadong matigas ang ulo ko para sundin si Spencer at hayaan siyang mag isa sa misiyon niya.

Mahirap na. Nalaman kung maraming babae sa lugar na iyun at kailangan kung bantayan ang asawa ko. Malilikot panaman ata mga kamay ng mga babaeng naruon.

It's been years since the last time that we got a mission. Me and him as partners.

Ibinigay ni Papa yung folder sa bahay habang andun kami ni Spencer kumakain. I'm actually excited because I'm with Spencer.

Itinigil nito ang sasakyan sa madilim na parte ng eskinita. Gabi na masiyado at sa mga ganitong lugar ay mas delikado. Sabay kaming pumasok ni Spencer sa isang lumang gusali at pumasok sa isang sirang building.

Mahirap makapasok rito at dahil sa koneksyon at tulong nadin ng mga magulang ni Spencer ay madali lang kaming nakapasok. Hinarangan pa kami ng isang malaking mama at madaming tattoo pero ng may ipinakita sakanya si Spencer na maliit na papel ay ngumiti ito sa amin ng pagkalaki laki at agad kaming pinapasok.

Kung sa labas ng gusaling ito ay walang katao tao at iisiping abandunado ang lugar pero iba sa loob ng tuluyan kaming makapasok . Masiyado akong na lula habang nakatingin sa loob ng gusaling iyun. Inilibot ko ang tingin sa paligid at subrang dami ng taong narito. Damn! This place is illegal! It's so huge!

Malakas at nakaka binging sigawan ang naririnig ng tuluyan na kaming makapasok ni Spencer.

Subrang laki ng hall at sa gitna nito ay may malaking Stage kung saan sa loob nun ay may nag lalaban. They're killing each other and I don't like what I see.

Hindi sila makakalabas sa loob dahil may bakal na nakapalibot rito at makakalabas ka lang pag natalo mo ang kalaban. Yun ang isa sa mga info na nabasa ko sa folder habang nakatingin sa ring na nasa harap ko.

Napatingin naman ako kay Spencer na subrang seryuso habang tumitingin sa paligid. So I look the surroundings again when I saw something.

"Sa pintong iyun" Sabay nguso ko sa gilid kung nasaan yung pintong tinutukoy ko. Napatingin duon si Spencer pero wala pading reaksiyon ang mukha niya kaya napabuntong hininga na lang ako.

Hindi pa ako nasanay. Ibinalik ko ang tingin sa pintong iyun at mahinang nag salita at sakto lang para marinig niya.

"I guess his on that door. Pero may mga bantay sa labas" Ani ko.

Tumango ito sa akin at nag simula nanaman kaming mag lakad papalapit sa ring.

Puro daing at Sigaw ang naririnig ko sa loob ng ring at minsan ay napapangiwi ako. Bigla akong naawa sa lalakeng mukhang hindi na humihinga sa sahig at puno ng dugo at sugat sa katawan. That's monstrous! How can they do this?