The War Between A Husband And Wife

CHAPTER 9

After what happened last night. Spencer's eyes never leave's mine. I'm actually happy because his attention is on me now. It warms my heart knowing his worried to me.

"Diba may pasok kapa ngayon?" I ask him. He just nod.

"Why are you still here? Aren't you going to work?" I ask him again.

"I'm working Xeiara" He said while pointing the laptop on the table. Pinigilan ko naman ang sariling mapangiti dahil duon. Nasa sala kami pareho at mag katabi pang naka upo.

"Are you still worried?" I ask him. Hindi naman umabot ng ilang segundo at agad itong tumango sa akin.

Napangiti ako sa narinig. Parang dinuduyan ang puso ko sa kilig. Nag aalala siya sa akin. Ayoko namang mag assume pero sana nga ay may nararamdaman nadin si Spencer para sa akin.

Ipinag patuloy nito ang pag tatrabaho habang umiinom ng kape at kung minsan ay titingin sa pwesto ko at ibabalik sa harap ng laptop. Habang ako ay komportableng naka upo at nag eenjoy sa panonood kay Spencer.

Nang hindi ko mapigilan ang sarili ay sumandal ako sa balikat niya at ipinagpatuloy ang panonood sa ginagawa nito.

Ilang minuto ay tumingin ulit si Spencer sakin kaya ngumiti ako rito but he didn't smile back. Actually he seems quite uncomfortable in his sit. Is it because I'm leaning on his shoulder? I mean this is the first time that I did this and it's quite surprising that his not pushing me away.

"You okay?"

"...."

"Am I making you uncomfortable?" I ask him again. Inalis nito ang tingin sa laptop at napatingin sa akin. Ilang segundo muna ang lumipas bago ito sumagot na ikinangiti ko na lamang.

"Yes"

"Truly?" I ask again.

"Yes"

A pleased smile stretched on Xeiara's lips and sit properly.

"I'm sorry" I said.

"You don't look like you're sorry" He said with his emotionless face.

"What do I look like?" Pigil ang ngiting tanong ko sakanya.

"You look happy" He said.

"I am" And my smile grew.

Dumaan ang ilang minuto habang nakatingin padin ito sa akin. I didn't look away and stare back at him. He heave a sigh and tilted his head.

"Do you use cologne?" That question made me raised my eyebrows. Pero napangiti din pagkatapos.

"I'm glad you like my smell" Xeiara said with a small smile playing on her lips.

"It's a good scent" He said with no expression on his face and clicked his tongue after.

"That's good to hear then" I said. Spencer just nod his head and get back to work.

Mga ilang minuto ko pa pinanood si Spencer bago naisipang igawa ito ng meryenda. Tumayo ako sa pwesto ko at alam kung nakuha nun ang atensyon ni Spencer. Dumeretsu ako ng kusina at malawak ang ngiting nag b-bake ng muffins para sakanya.

Natutuwa lang kasi ako sa ibinibigay nitong atensyon sakin kaya gagawan ko siya ng meryenda. Nabanggit ni Mama na favorite ni Spencer ang muffins kaya diko mapigilan ang ma excite kung ano ang magiging reaksiyon nito pag natikman niya ang ginawa kung muffins para rito.

Kumuha din ako ng fresh orange juice at inilagay iyun sa baso bago ilagay sa tray. Hindi nag tagal ay naluto na ang binake ko at maingat ko itong inilagay sa tray bago dalhin sa sala.