The War Between A Husband And Wife

CHAPTER 5

CHAPTER 5

I heave a sigh and concentrate what I'm doing. Spencer is still hot but his skin is soft. I stop myself from smiling when Spencer is glaring at me non stop. He can't fight back since I'm more stronger right now compared to him.

My forehead is resting on his. Niraramdam ko kasi kung may sakit pa ang Abnoy natoh. Tinatamad akong gamitin ang kamay ko kaya noo na lang. Isang maling galaw lang at mag hahalikan na kami.

"Xeiara"

"Shut up" I said. Ramdam ko ang pag salubong ng kilay ni Spencer sa noo ko. Pinigilan ko ang hindi matawa dahil linya niya yun sa akin.

Ano ka ngayon?

Nakahinga ako ng maluwag ng maramdaman na wala na siyang sakit. Pinag alala niya ako kagabi ng mawalan siya ng malay. Ginawa ko ang lahat para lang bumaba ang lagnat niya.

Too much work. Bat kasi puro trabaho at hindi nag papahinga. Akala mo naman may super powers at kayang mag trabaho 24 hours. Hindi iniisip ang kalusugan at puro trabaho, Pano pa kaya kung hindi ako bumaba kagabi baka ano na ng nangyari sa Abnoy natoh.

Nakadikit ang pareho naming noo at nakatingin ako sa mata ng Asawa ko na masama padin ang tingin sa akin. Hindi naman ako nakaramdam ng takot sa klase ng tingin na ipinopokol niya sa akin bagkus ay natutuwa pa ako sa nakikita. Minsan ko lang makitaan ng ibang emosyon ang Asawa ko kaya hindi ko mapigilan ang ma amazed.

"Why not use your hands instead?!" Asik niya sa akin. Umiling ako habang nakadikit padin ang noo ko sa noo niya. Tinatamad nga akong gamitin. Kulit nito.

Sinapo ko naman ang mukha ni Spencer na subrang pula. Halata kasi dahil maputi ang balat ng Asawa ko.

"Wala ka nang sakit pero bakit ang pula ng mukha mo?" Nag tatakang sabi ko rito.

He didn't answer me bagkus ay tinabig nito ang kamay ko. Nagulat ako sa ginawa nito at nakaramdam naman ako ng kirot sa dibdib dahil sa ginawa niya.

He really doesn't want me to touch him. Does he really hate me that much?

Lumayo ako rito at lumunok. Nakaramdam ako ng parang may bumabara sa lalamunan ko. Umiwas ako ng tingin at hindi Ito nilingon.

"Mag pahinga kadin minsan at wag puro trabaho. If you want I can help you——" He cut me off.

"I don't need your help. Why are you even here?" He said. Sometimes his words are like knives, it's stabbing me and it's very painful that I couldn't bare.

Lalong sumakit ang dibdib ko sa sinabi ni Spencer at nag kunwaring hindi narinig.

"Bababa lang ako. Ipagluluto kita ng agahan"

"No thank—— Fuck!" Hindi natapos ni Spencer ang sasabihin niya ng pinitik ko ng subrang lakas ang noo niya.

Hindi nito nakita ang biglang pag atake ko sa subrang inis ko sakanya. Masakit din dahil hindi niya tinatanggap ang tulong ko. I just want to help him. He's my husband and I love him, secretly.

Nasasaktan ako sa mga sinasabi niya pero tinitiis ko. Gusto ko lang naman na magkabuti kami bat pilit niya akong tinutulak palayo?

Ganun ba niya ako kinasusuklaman? I did everything for him to like me back. Mahirap ba akong magustuhan? Am I still lacking? Or it's just he doesn't like me.

Masamang tingin ang ibinigay namin sa isa't isa. Walang nag iwas ng tingin. kung nakakamatay lang ang titig baka pareho na kaming naka bulagta sa sahig.

Mahal kita pero pag nainis ako sayo bugbug ka sa akin.

Yun ang gusto kung sabihin sakanya pero natatakot akong wala siyang nararamdaman para sa akin. One sided love I see.