I sip on my coffee, closed my eyes and feel the taste of a perfect cappuccino. Sobrang sarap. Nabuhayan ako parang nagising from a lucid dream. Iginalaw ko na ang brush para magsimula na magpinta, ang ipipinta ko ay clouds with a dark atmosphere na sad ʼyong ambience with a faded circle shape light on the middle-top in my board kasi trip ko lang.

Ganyan kasi mararamdaman ko pag hindi ako nabilhan ng kotse.

Handa na sana akong magsimula sa pag pinta nang biglang tumunog ʼyong door bell ng shop at nawala ang fucos ko sa ipipinta ko dahil sa pumasok...

Isang napakagandang binibini na inuluwa ng pintuan.

She's freaking gorgeous!

When my eyes landed on her everything, including her, seemed to move in slow motion, especially the way she glanced at me, causing my heart to race faster.

Her charisma, the way she walks, how her hair sways when she walks, she's irresistible, she's a living goddess.

Napa-maang ang bibig kong hindi ko napapansing may tumutulong laway na pala. I was really caught by her.

She looks impeccable in her well-fitted brown coat and skirt, with a black sando neatly tucked into the blue skirt. The ensemble exudes an 80's vibe, adding to her sophisticated aura. With every step, her professionalism and strong charisma are palpable.

Natulala lang ako habang nakatingin sa babaeng mala-dyosa na sa buong buhay ngayon lang ako nakakita ng ganito kagandang babae.

Patuloy lang akong tumitingin sa kanya, with every move she makes habang nasa counter siya nag o-order, ni kaonti hindi ko inalis ang titig ko sa kanya. Kahit lumamig man ang kape ko at tumigas ang cupcake wala akong pake basta hindi ko papalampasin ang pagkakataong ito.

Pilit kong ginalaw ang kamay ko para magpinta na hindi man lang ginawaran ng tingin ang paint board dahil sadyang ang isip, puso, at mga mata ko ang nagsasabing huwag kong alisin ang mga paningin ko sa binibini.

I started to move my hand. As I began to create, my hand glided across the canvas, capturing her essence. I delicately applied a soft white hue, then layered it with a deep black to mute the vibrant tones. With precise strokes, I carefully detailed her flowing hair and defined jawline, focusing on the intricacies of her eyes and nose. To bring life to her locks, I added a gentle touch of brown, while the nose received a subtle hint of off-white, creating a nuanced portrayal.

Ginagawaran ko lang ng tingin saglit ang pinipinta ko. My intention is to study her face kahit side view lang para maipinta ko siya.

While staring and studying her. Tumingin tingin ito sa mga table na para bang naghahanap siya ng mauupuan. Tingin siya nang tingin at sa inaasahan ay napadpad nga ang tingin niya sa table ko.

Pang four person and table ko at siyempre mag-isa lang ako. Punuan ʼyong ibang table at sa table ko lang ang may bakanting upuan.

Hindi ako nagdalawang isip na ibaba ang miniature paint board ko at tumayo tapos tinuro ang bakanting upuan ko while smiling at her. She stood motionless, seemingly critiquing me without uttering a single word, yet her expressions gave me the impression that she was silently passing judgment. Is she silently judging me?

She stares at me like tapos na siya mang-judge at saka pumunta sa table ko dala ang order niyang coffee.

Because I am a gentlewoman, I swiftly retrieve the chair from the table, gesturing for her to take a seat. With efficiency, I tidy up my area of the table, adjusting my posture to exude a sense of effortless coolness.

Parang waiter.

Umupo naman siya, with no express of gratitude. But I don't care as long as makakasama ko siya dito sa table, siniswerte nga naman.

Sinking Deep (GL)Where stories live. Discover now