อืดดดดดด อืดดดดดดด
เสียงโทรศัพท์มือถือฉันยังคงสั่นอย่างต่อเนื่อง ชื่อที่ขึ้นหน้าจอไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร คาซโทรหาฉันเกือบครึ่งร้อยสายแล้วตอนนี้ ที่จริงฉันจะรับแล้วแต่ถูกห้ามไว้ซะก่อน
'ถ้าคาซมันห่วงเธอจริง เดี๋ยวมันก็โทรเข้าเครื่องฉันเองแหละ เธออย่าลืมนะว่าตอนนี้เธอเป็นผู้หญิงของฉัน'
ฮัตโตริพูดกับฉันตั้งแต่สายแรกที่คาซโทรมาเมื่อช่วงบ่ายๆ จนสายนี้ตัดไปอีกครั้งแล้วซักพัก เสียงโทรศัพท์ฮัตโตริก็ดังขึ้น
"ว่าไง.. อยู่กับฉันนี่แหละ ที่โรงแรม มีอะไรรึเปล่า.. ไม่นิ สบายดี.. พายุลืมโทรศัพท์ไว้ที่ห้องน่ะ ไม่มีไรแล้วแค่นี้นะ พวกฉันกำลังจะไปทานข้าวกันน่ะ" แล้วเขาก็วางสายไป
"คาซน่ะ แสดงว่าเขายังห่วงเธออยู่" ฮัตโตริหันมาพูดกับฉันหลังจากวางสายจากคาซไป ในน้ำเสียงของเขาว่างเปล่าราวกับไม่ได้คิดอะไร แต่ฉันคิดว่าไม่เลยล่ะ
ในช่วงเย็น เราไปเดินเที่ยวกันที่วอคกิ้งสตรีทของภูเก็ต ที่มีคนเยอะแยะมากมายทั้งไทยและเทศ ฉันพยายามหยอกล้อเล่นกับเขาให้เขาผ่อนคลายลงบ้างจากเรื่องที่ฉันก็พอจะรู้ว่าเรื่องอะไร ไม่นานเขาก็ยิ้มและหัวเราะกับฉันได้อีกครั้งเหมือนเดิม เหมือนครั้งที่เรายังคงสนิทใจในความเป็นเพื่อนกัน
"นายดูนั่นสิ! ตลกเนอะ ฮ่าๆๆๆๆ" ฉันหัวเราะออกมาอย่างไม่ได้รักษาภาพพจน์ความเป็นกุลสตรีเลยแม้แต่น้อยขณะที่นั่งดูแสดงโชว์ของร้านอาหารที่เรากำลังทานอยู่
"เห้!! เอาพายุคนที่ความจำเสื่อมของฉันคืนมานะ พายุที่เรียบร้อย น่ารักๆ อ่อนหวานน่ะ ได้มะ" ฮัตโตริหันมาแขวะฉันหลังจากเห็นกิริยาที่แลดูไม่งามนั้น
"มั่นใจว่าอยากได้พายุคนนั้น นายเป็นคนบอกฉันเองนะว่า หัวเราะสุดๆมันเป็นการปลดปล่อยอารมณ์กดค้างได้นิ"
"นั่นสินะ เธอคนไหนก็เป็นเธอเหมือนเดิมนั่นแหละ" แล้วเขาก็เริ่มดราม่าอีก เฮ้ออ..
YOU ARE READING
Badder Monster Gang คู่อริพลิกล็อคมาบอกรัก
Romanceไม่มีทางที่ฉันจะไปอยู่สเปนเด็ดขาด! แต่การจะเรียนอยู่เมืองไทยก็ไม่ง่ายสำหรับฉันเลย เพราะ " คาซ " ผู้ชายที่สุดแสนจะกวนประสาท แต่หน้าตาดีมีดีกรีเป็นลูกชายคนเดียว ของเศรษฐีอันดับ 1 ของประเทศ แถมยังเป็นหัวหน้าแก๊งค์คู่อริของแก๊งค์ฉันอีก แต่ก็อย่าหวังเลยน...
