Badder Monster Gang คู่อริพลิกล็อคมาบอกรัก

11~บ้านหลังใหม่ กับ ความรู้สึกแปลกๆ

บรื้นนน..

ฉันนั่งอยู่บนรถของฮัตโตริที่พึ่งขับออกมาจากโรงพยาบาล

ช่วงเช้าที่ผ่านมา ฉันโดนคุณหมอเจ้าของไข้ฉันตรวจอย่างละเอียดและอนุญาตให้กลับบ้านได้ แต่มีข้อแม้ว่าฉันต้องมาหาหมอทันทีที่มีอาการเจ็บจี๊ดหรือปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง แต่ไม่บอกฉันว่าทำไมฉันต้องมา ซึ่งฉันก็พอจะรู้อยู่บ้างบางส่วนแล้วล่ะ ว่าฉัน 'ความจำเสื่อม' จากเรื่องราวสารภาพของใครบางคนเมื่อคืนนี้ แต่ฉันก็ต้องทำไม่รู้ไม่ชี้ไป

ส่วนค่ารักษาพยาบาลถูกจ่ายทั้งหมดแล้วโดยคุณพ่อกับคุณแม่ของฉันตามที่ฮัตโตริบอก ซึ่งฉันยังจำไม่ได้ว่าท่านเป็นใคร พอคิดขึ้นมาแบบนี้แล้วฉันก็รู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นมาในสมองทันที

"โอ้ยย.." อาการที่ฉันต้องควบคุมมันด้วยการเลิกคิดเรื่องนั้นซะ

"เป็นอะไรรึเปล่าพายุ" ฮัตโตริถามฉันด้วยความเป็นห่วง

"อ่า.. ฉันแค่.. รู้สึกเจ็บนิดหน่อย"

"เธอคิดอะไรอยู่" เขาคงจะรู้สินะว่าอาการแบบนี้เป็นเพราะฉันต้องกำลังพยายามคิดเรื่องอะไรอยู่แน่ๆ

"ฉันแค่.. พยายามคิดว่าพ่อแม่ฉันหน้าตาเป็นยังไง ที่ฉันเป็นแบบนี้พวกท่านรู้สึกยังไง ที่ฉันจำท่านไม่ได้" ความรู้สึกที่ผูกพันธ์กับครอบครัวทำให้ฉันมีความรู้สึกจุกอกจนน้ำตาเอ่อ

"เธออย่าพึ่งคิดถึงอะไรตอนนี้เลยนะ ฉันจะคอยบอกเธอทีละเรื่อง จะคอยดูแลเธอและอยู่เคียงข้างเธอเสมอ พักก่อนเถอะนะ ถึงบ้านเมื่อไหร่แล้วฉันจะปลุก"

"ขอบคุณนะ ฮัตโตริ" ฉันยิ้มให้เขาอย่างซึ้งใจและแน่นอนว่าเขาก็ยิ้มตอบฉันอย่างอบอุ่นเช่นกัน

รถทั้งสามคันมุ่งสู่บ้านของพายุแถวชานเมือง เพียงเวลาไม่นานทุกคนก็ถึงที่หมาย

ฮัตโตริหันมามองคนนั่งข้างๆที่หลับตาพริ้มอย่างหลับใหล แม้ทรงผมจะคล้ายชายแต่ก็ไม่สามารถปกปิดใบหน้าสวยๆของเธอได้ ทั้งที่เขาไม่ได้ตั้งใจจะปลุกให้ตื่นแต่ดูเหมือนว่าเธอจะรู้สึกตัวขึ้นเอง