*Texting*
❝Özlemesem gelir miydim?" diye fısıldadım yüzüne doğru. Gözleri hafifçe kapandı.
"Daha önce neden gelmedin?"
"Gelemedim."
"Gelseydin."
"Gelseydim kapın bana açık olur muydu?" dedim korkarak. Gözleri hafifçe aralandı.
"Gelseydin kapımın san...
Yıldıza basmayı ve satır arası yorumlar yapmayı unutmayınnn.
Keyifli Okumalar <3
Aşağıdaki fotoğraf çok fazla çocukların vibe'ını veriyor🥺 Sırasıyla Ekin, Pınar, Ahenk, Deniz, Sezin ve rn üsttekide Aksel..
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Haha çok komik."
"Komik zaten." dedi Ekin Pınarı daha da gıcık etmek için.
Abim elini ağzına yaslayarak olanları izlerken Sezin sakince oturmuştu. Akselse Ekine katılarak Pınarı sinir edecek her şeyi yapıyordu. Pınar her zamanki gibi bugün de Altuğla birlikte kütüphanede nöbetteydi. Hep sakinliğini koruyan Pınar bugün koruyamamıştı ve Altuğun tam arkasında olduğunu gördüğünde kendini kaybetmişti. Kitapları elinden düşürdüğü yetmezmiş gibi kendini ve Altuğu da yere yapıştırmıştı. Şu an ise onun utancıyla koltukta iyice büzüşmüştü. Dersten sonra hep birlikte bize gelmiştik ve bahçedeki koltuk takımına kurulmuştuk. Ben ise koltuklarda oturmayı değil hamakta sallanmayı tercih etmiştim.
"Deniz bir şey desene!" dedi Pınar sinirle. Abim elini ağzında çekerek ellerini iki yana açtı ve dudaklarını büktü.
"Yani..ne diyebilirim ki Pınar. Biraz talihsiz bir olay." Sesli bir kahkaha atarak ellerimi karnıma koydum. Pınar elini alnına vurarak derin bir nefes aldı.
"Gerizekalı! Olaya bir yorum bildirmeni istemedim. Şu salaklara bir şey demeni istedim."
"Haa." Deniz diyecek bir şey bulmasa gerek sadece susmuştu.
"Of kimlerle sınanıyorum Allahım ya!" Pınarın serzenişine alınır gibi yaptım.
"Aa, aşk olsun balım. Ben naptım şimdi?"
"Sen hiç konuşma Ahenk. Nasıl anırdığın hala aklımda. Sayende okulda bilmeyenler de öğrendi. Bir gün başına gelirse görürüm seni." Pınar kollarını göğsünde birleştirerek bana kızgın bakışlar attı.
"Hop hop, ne geliyormuş benim kardeşimin başına?" dedi abim kaşlarını kaldırarak. Pınar gözlerini devirdi.
"Ay aman tamam, bir şey demedik kardeşine."
"Aferin çekirge. Akıllı ol almayayım aklını."
"Ya bir yürü git Deniz."
"Emredersiniz hanımefendi." Abimle Pınar hala atışmaya devam ederken bakışlarım gergince yerinde kıpırdanan Sezine kaydı. Bakışlarını yerden kaldırmıyordu. Eskiden olsaydı yanıma oturur Pıınarı çıldırtacak onlarca cümle kurardı ama son günlerde fazla pasifdi. Ayağa kalktığında gözlerimde onu takip etti. Herkesin bakışları ona döndüğünde kendini açıklama ihtiyacı hissetti ve sakince lavaboya gideceğini söyledi. Abim Sezindeki bu değişikliği farketmiş miydi bilmiyordum ama çocukların farkettiği kesindi.
