"Kim olduğunu nasıl öğreneceksin peki?"
"Hm?" Daldığım düşünceden Pınar'ın bana seslenmesiyle ayrıldım.
"Şu sana yazanı diyorum. Dark bir şeydi ismi. Nasıl öğreneceksin kim olduğunu?"
"Bilmiyorum ki Pınar ya. Çok umurumda değil aslında ama insan merak ediyor yani." Bana hak vererek başını salladı.
"Doğru." dedi kısaca.
"Bakıyorum da yine çok konuşkansın canım arkadaşım." dedim gülümseyerek. "Kankanın yıllardır beklediği beyaz atlı prensi belki de kapıda ama senin umursamazlığın yine çevrim içi."
"Beyaz atlı prens mi bekliyordun? Haberim yoktu."
"Of Pınar! Umutsuz bir aşık olduğumu bilmiyorsun sanki. Yıllardır aşkımı beklerken aşık olmadığım kurgusal karakter kalmadı resmen." dedim ağlarcasına.
"Bilmez miyim?" dedim harfleri uzatarak. "En yakından haberdarım."
Böyle konuşuyordu ama beni dinlemeyi sevdiğini biliyordum. Pınar umursamaz bir karakterdi. Sessiz, ketum ve vurdumduymazdı. Ama liseye geçtiğim ilk günden beri en arka sırada sessizce oturan ve sadece defterine bir şeyler karalayan o kızı çok merak ediyordum. Bu yüzden ona ilk ben yanaşmıştım. İlk başta beni umursamasa da, görmezden gelse de zamanla bana, esprilerime, durmadan gülen yüzüme alışmıştı.
"Onu bunu boş ver de. Sen hep bıcır bıcır konuşuyorsun. Çocukla neden o kadar sert konuştun?"
"Ay hayatım elin oğluyla neden bıcır bıcır konuşayım Allah aşkına." Gülerek yüzümü seyretti.
"Güzel bir şeyler öğretebilmişim." Ona katılarak ben de güldüğümde bakışları arkamda bir yere takıldı.
Onun baktığı yere baktığımda gördüğüm manzara beni şaşırtmadı. Tabii ki Altuğ'a bakıyordu. Başka bir ihtimal düşünülemezdi zaten. Gözlerimi devirerek önüme döndüm.
Kantine yeni girmişlerdi ve oturmaya bir yer arıyorlardı. Pınar hâlâ çaktırmadan onu izlerken gözlerimi en yakın arkadaşıma diktim. Pınar gibi birinin hala nasıl Altuğ gibi birinden hoşlanmasını anlamıyordum. Bir kere Altuğ çok hayat dolu biri gibi gözüküyordu. Arkadaşıma haksızlık etmek istemezdim ama Pınar biraz sert biriydi ve gelecekteki partnerinin de onun gibi sert olacağını düşünüyordum hep.
Ama ne demişler; zıt kutuplar birbirini çekermiş.
"Pınar çocuğun içine düştün yavaş." dedim sahte bir abartıyla.
"Abart Ahenk." dedi bana dönerek.
"Sonunda aramıza dönebildiniz Pınar hanım." Sahte bir şekilde dişlerini göstererek gülümsedi. "Ömrümün sonuna kadar senin nasıl Altuğ'a baktığını sorgulayacağım."
"Bunda garip ne var ki?"
"Bir tanem biliyorsun, Altuğ ve sen farklı kişiliklersiniz. O bakımdan garip geliyor bana. Ama bakıldığında çok heyecanlı bir ilişki olacağa benziyor." dedim imalı bir şekilde gülerek.
"Ortada bir ilişki bile yok Ahenk."
"Ay bana göre var." dedim coşarak. Biz böyle konuşurken onlar çoktan yan masamıza oturmuşlardı. Masadakilere hafif göz gezdirdikten sonra memnuniyetsiz suratımla Pınar'a döndüm. "Ama Altuğ'un arkadaşlarına karşı hala aynısını düşünüyorum."
"Neymiş düşündüğün?"
"Kabalar." Kollarımı önümde birleştirdim ve geriye yasladım. "Ve ben kaba insanlardan nefret ederim, biliyorsun." Tam ağzını açıp Altuğ'u savunacaktı ki konuşmaya devam ettim "Ama Altuğ öyle değil evet, biliyorum." dedim elimi kaldırıp onu durdurarak.
"Evet." dedi kısaca.
"Ama keşke biraz belli etsen canım arkadaşım. Belki bir şansınız olur." Bana inanamıyormuş gibi baktı.
"Ne?" dedim omuzlarımı kaldırıp indirerek.
"Biliyor musun? Bazen senin polyannalığını fazla hafife alıyorum."
"Ay rica ederim hayatım." dedim saçlarımı savurarak. Gülerek arkasına yaslandığı an telefonuna bildirim geldi. Eline alarak mesajına cevap verirken yanaklarımı şişirerek kantini incelemeye başladım.
"Ahenk ben yukarı çıkıyorum. Öğretmen çağırıyor."
"Tamamdır" Ayağa kalktığında öpücük attım. Hafifçe güldü ve havalı bir şekilde saçları uçuşurken kantinden çıktı. Pınar'ın özgüvenine hayrandım. Ben koca bir özgüvensizlik abidesi olduğum için normaldi.
Özgüvenli biri olmasına rağmen nasıl hâlâ Altuğ'a açılamıyordu anlayamıyordum. Aralarındaki çekimi hissetmem saniye sürmezdi ama hiç diyaloga girmemişlerdi.
Ama benim adım da Ahenkse o diyaloga girilecekti.
♤
Medyada karakterleri yansıtan fotoğraflar olacak ballarım.
Medyadaki Ahenk💋
Text olmayan ilk bölüm..
Yazım tarzını sevip sevmediğinizi bu paragrafta belirtebilirsiniizz.
Değiştirmemi istediğiniz bir şey varsa eleştiriye açığım <3
YOU ARE READING
ÖYLE KOLAY AŞIK OLMAM
Teen Fiction*Texting* ❝Özlemesem gelir miydim?" diye fısıldadım yüzüne doğru. Gözleri hafifçe kapandı. "Daha önce neden gelmedin?" "Gelemedim." "Gelseydin." "Gelseydim kapın bana açık olur muydu?" dedim korkarak. Gözleri hafifçe aralandı. "Gelseydin kapımın san...
