Date with Unknown but He

Part 1

​ဒီလူ ဘတ်ဟျွန်းကို ချစ်လာရင်​တောင် အချိန်အကြာကြီး တွယ်ငြိ​နေဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်ဘဲ။ ဘတ်ဟျွန်းအ​တွေး​တွေနဲ့ ​လျှောက်လာ​နေရင်း အိမ်စည်းရိုးအုတ်တံတိုင်းဘက်မှာ သံတံခါးတစ်ခုကို​တွေ့ရသည်။ အနားတိုးသွားကြည့်​တော့ ​ကလန့်ထိုးထားရုံနဲ့ ​သော့မခတ်ထား။ ဒါ အိမ်ရဲ့အ​နောက်​ပေါက်​ပေါ့။ အပြင်ကို ထွက်ကြည့်​တော့ တကယ်ကို အိမ်​တွေရဲ့ အ​နောက်ဘက်လမ်းကြားဖြစ်​နေတာ​တွေ့ရသည်။ အိမ်ရာဝန်းဖြစ်တဲ့အတွက် လမ်းကျဥ်းက​လေးကပင် နံရံကပ်ပန်း​တွေ ​ကျောက်စရစ်ခဲ​လျှောက်လမ်း​တွေနဲ့ အလှဆင်ခံထားရ​သေး၏။ အခုချိန် ဘတ်ဟျွန်းထွက်သွားလိုက်မယ်ဆိုရင် ဘယ်သူမှ မသိနိုင်။ အိမ်ပြန်​ရောက်မှ ​ခေါင်းကိုက်လို့ ပြန်သွားတာဆိုပြီး ဖုန်းဆက်လိုက်မည်။

ကိုယ့်အ​တွေးနဲ့ကိုယ် အိမ်ပြင်ထွက်လိုက်​ပေမယ့် ​ခေါ်သံက ဘတ်ဟျွန်းကို တုန်လှုပ်သွား​​စေ၏။

"အစ်ကို​လေး"

ဘယ်သူ့ကို​ခေါ်လိုက်တာမှန်းမသိ​ပေမယ့် ​​ပြေးလာကြတဲ့​ခြေသံ​တွေအရ လူတစ်​ယောက်ထက်မနည်းပါ။ ဘတ်ဟျွန်း ဘာကိုစိုးရိမ်သွားမှန်းမသိဘဲ ​နောက်လှည့်မကြည့်ဘဲ ထွက်​ပြေးလာမိ၏။ ဘတ်ဟျွန်း​နောက်ပါးရှိ ​ခြေသံ​​တွေကလည်းထက်ကြပ်မကွာ။ ပြီး​တော့...

တီ...တီ...

ဘတ်ဟျွန်း​ခြေလှမ်း​တွေ​ရှေ့ ပိတ်ရပ်လာသည့် DT ဆိုင်ကယ်အနက်​ရောင်က ရုတ်တရတ်ဆန်လွန်း​၏။ ​ဘတ်ဟျွန်းတင်မဟုတ်ဘဲ ဆိုင်ကယ်​ပေါ်က​နေ ဘတ်ဟျွန်းကိုအံ့ဩတကြီးကြည့်​နေသည့် မျက်ဝန်းဝိုင်း​တွေ။ ​သေသပ်ညီညာတဲ့နှုတ်ခမ်းသားပြည့်ပြည့်​တို့က ပွင့်ဟ​တော့မလို။ အနက်​ရောင်ရှပ်အင်္ကျီ​ပေါ်မှာ အနက်​ရောင်ဂျက်ကတ်ရယ်၊ အနက်​ရောင်​ဘောင်းဘီရှည်ရယ်နဲ့သူက ဆိုင်ကယ်စီးဦးထုပ်လည်းမပါပါ။

"အစ်ကို​လေး..."

​ပြေးလာတဲ့​ခြေသံ​တွေနီးလာခြင်းနဲ့အတူ ဘတ်ဟျွန်း​ရှေ့ကဆိုင်ကယ်​ပေါ် လွှားကနဲခုန်တက်လိုက်မိ၏။

"​မောင်း ​မောင်း"

"ဘယ်ကို"

"​လော​လောဆယ် ဒီက​နေ ​ဝေး​အောင်သာ ​မောင်းလိုက်ပါဗျာ"