"ရတယ်လေ မင်း သားကိုသာအဲ့နေ့
အားအောင်လုပ်ထားဖို့မှာထားလိုက်
ဒါနဲ့ ဘာနေ့မို့လို့"
" အမေ ကြိုတင်ပြီးပြောလိုက်ရင်
ဘယ်လိုလုပ်ပြီးsurprise ဖြစ်တော့
မှာလဲ အဖေက အမေ့မွေးနေ့မှာမှsurpriseလုပ်ဖို့စီစဥ်ထားတာ"
အလျင်မြန်
ကြားဖြတ်ဝင်ပြောလိုက်တဲ့ ဗျူဟာ
ကို ဦးထင်ပိုင်မျက်နှာပျက်လျက်
တစ်ချက်ကြည့်ရင်း။
"ဟုတ်တယ် ခိုင်ရဲ့ အစ်ကိုလက်ဆောင်တောင်ပြင်ထားပြီးပြီ"
"အသက်တွေကြီးနေပြီsurprise
ဖြစ်စရာတွေလက်ဆောင်တွေမလိုပါဘူး မိသားစုသုံးယောက် ညစာအတူတူ
ထွက်စားရရင်ကျေနပ်ပြီ"
"အစ်ကို အလုပ်သွားတော့မယ်
အဖေ့ဆီလည်း ဝင်ရဦးမယ် ကျောင်းသွား
ရင်ကားကို ဖြေးဖြေးမောင်း ဗျူဟာ"
"ဟုတ်ကဲ့ အဖေ"
ဦးထင်ပိုင်ကားကခြံထဲကထွက်သွား
မှသူ့အမေ မျက်နှာအရိပ်အခြေကို
ကြည့်ရင်း အဖေအမေ့မွေးနေ့ကို
မမှတ်မိတာအမေမကြားလိုက် မျက်နှာ
မပျက်တာ သေချာမှ သူစိတ်အေးသွားရသည်။
အဖေ့ရဲ့အမေအဖွားနှစ်ပတ်လည်နဲ့
ကပ်နေလို့အမေက သူ့မွေးနေ့တိုင်းအလှူအတန်းကလွဲပြီး ဘာမှမလုပ်ခဲ့။
" ဝတ်ရည် လေးနဲ့ အဆင်ပြေတယ်
မလားသား။သက်သက်နဲ့အမေကတော့စကားတွေစထားနေပြီနော်"
"ပြေတာပေါ့"
"အဲ့ကလေးမလေးကိုသားသဘော
ကျသလို အမေလည်းအရမ်းချစ်တာပဲ ချွေးမတော်ရဖို့ မစောင့်နိုင်တော့ဘူး
အမေ့သားကကြိုးစားပေးမယ်မလား"
"အမေ ကလည်းဗျာ"
သူ့အမေနဲ့စကားပြောရင်း ကော်ဖီ
သောက်လို့အပြီး ဗျူဟာပြုံးလျက်
ထိုင်ခုံပေါ်ကနေ ထလိုက်သည်
"လာမဲ့ အမေ့ မွေးနေ့အတွက်
လက်ဆောင်ဖြစ်လာမှာမို့ခဏပဲစောင့်"
"ဟုတ်ပါပြီ အမေစောင့်နေမယ်
အမေ့သားလေးတောင်
လူကြီးဖြစ်လာပြီပဲ"
ဒေါ်ခိုင်နီလာ မျက်နှာမှာ အပြုံးတွေ
ဖြစ်နေတာကိုဗျူဟာကျေနပ်နေရင်း
YOU ARE READING
The First He Glared
Teen Fictionမင်းကိုပြောပြချင်တဲ့အကြောင်းအရာတွေအတွက်အခွင့်ရှိနိုင်ပါ့မလား....
Chapter-5
Start from the beginning
