It's hard for me to blame you when you were already lost - jjk

177 24 114
                                    





"Jungkook zaten Taehyung ve Roseanne'in olması gerekenden daha yakın olduğunu fark ettiğini umuyorum ama söylemem gereken bir şey daha var"

Yoongi lafı uzattıkça daha çok geriliyordum ve sonunda söyledi

Benim bütün mutluluğumu sömürecek olan o gerçeği söyledi

"Taehyung Roseanne'e her derslerinde beyaz gül getiriyor ve Roseanne her seferinde çok mutlu olup ona sarılıyor"

"Sanki ilk defa ona çiçek almışlar gibi"

Beyaz gül

Demek benim aldığım gülleri vazoya koymuş diye mutlu olduğum güller benim aldıklarım değil Taehyung'un aldıklarıymış

Titremeye başladım

Yine geliyordu hissediyordum ve kimseye zarar vermeden evime gitmek istiyordum

Ama benim evim neydi ki
Roseanne'den başkası değildi

Bunu düşündükçe daha fazla titremeye başladım ve Yoongi'de bunu fark edince yanıma gelmek için hemen ayaklandı fakat ben ona engel olup hızlıca odadan çıktım

Odadan nasıl çıktım ve arabama nasıl bindim hatırlamıyorum ama tek düşündüğüm ne yapacağımdı

Şimdi onun yanına gidersem onu korkuturdum ve bu en son isteyeceğim şeydi

O yüzden genelde çok kimsenin gitmediği kuzenimin mekanına gitmeye karar verdim


*

Saatlerdir içiyordum ve şuan tek istediğim onun yanına gitmekti

Alkolün etkisinden mi bilmiyorum ama ayağa kalktım ve yürümekte zorlansamda arabama bindim

Bu halde araba sürmem tehlikeliydi ama umurumda değildi

Şuan umurumda olan tek şey Roseanne'di
Yaralarımı saran ama aynı zamanda sardığı yaraları tekrar kanatacak olan kadın

Normalde eve giderken 10 dakika süren yolu ben 5 dakikada gelmiştim ve ne yapacağımı düşünüyordum saat şuan 12 civarlarında olmalıydı

Telefonumda onlarca cevapsız arama ve mesaj vardı çoğu bizim gruptandı ama eskiden olsa neredeyse hepsi Roseanne'den olurdu

Artık onun için önemli değildim demek ki

Kapıya vardığımda bir kez bile düşünmeden zile bastım

Düşünürsem yapamayacağımı biliyordum

Saniyeler sonra Roseanne korkmuş yüz ifadesiyle kapıyı açtı ve beni görür görmez yüzündeki korku ifadesi gitti onun yerine şimdi yüzünde rahatlamış bir ifade vardı

Ama bilmiyordu ki bu gece asıl korkması gereken bendim

Roseanne bana sarılmaya çalışırken neden mesajlarına cevap vermediğimle ilgili bir şeyler söylüyordu ama ben sarılmasına izin vermeden içeri geçtim ve vazonun olduğu odaya doğru yürümeye başladım

Peşimden geliyordu ve ne olduğunu soruyordu ama ben onu duymuyordum bile çünkü onları görmüştüm

Beyaz gülleri

Beyaz güller gördüğüm günden sonra daha da artmıştılar ve artık o vazoya sığmayacak gibi görünüyordular

İçimde onlarca duygu fırtınası yaşanmasına rağmen duygusuz bir sesle sordum

My love gone - vrosékookWhere stories live. Discover now