" ဟယ် မွေးနေ့ကိတ်လား ငါ့အတွက်လား"
"ဆုတောင်း"
အဲဒီအချိန်မှာပဲ ခုနကဖုန်းနံပါတ်က
ပြန်ခေါ်လာသည်။နေစင် လည်း
ခေါ်မလိုပဲ အတော်ပဲ။
" ကျွန်တော်တတိယ အထပ်ရောက်နေပြီ လာယူပေးလို့ရမလား"
" ညီလေးက ဘယ်အထပ်ကလဲ"
" တတိယအထပ်ကပဲ
" အဲဒါဆိုအတော်ပဲပေါ့ အတန်းရှေ့ထိ
လာပေးပေးပါလား ညီ အစ်ကိုလာ
လို့မအားလို့ အခုလာခဲ့တော့နော်ညီ
အစ်ကိုက
businessအခန်းSelection2က"
နေစင် စိတ်ရှုပ်စွာနဲ့ သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။
ကျောင်းထဲကို အပြန်လူ ဝင်ခွင့်မရှိ
တာမို့တခြားသူသာဆိုရင် သေချာပေါက်
ကျောင်းအပြင်ထွက်ယူရမှာ။
မတတ်နိုင်။ သူ့ဟာက အခန်းပြင်
တောင်မထွက်ချင်သလိုပဲ။
မြန်မြန်ပေးလိုက်ရင် မြန်မြန်ပြီးတာပဲ
ကျန်တာဘာမှ မစဉ်းစားနေတော့ဘူး
" ငါအထုပ် သွားပို့လိုက်အုံးမယ်
နင်အတန်းထဲသွားတော့အင်ကြင်း"
"ဟဲ့ ဘယ်ဘက်လဲ"
"business အခန်းတွေဘက်"
"businessဘက်ဆို ငါလည်း
လိုက်မယ် နေစင် ငါ့ကိုစောင့်အုံး"
ခပ်မြန်မြန်သွားနေသည့်
နေစင် အနောက်ကနေ အင်ကြင်းက
ပြေးလိုက်လာသည်။
" ဘာလုပ်ဖို့လိုက်မှာလဲ"
အင်ကြင်းရယ်နေတော့ နေစင်ရိပ်
မိလိုက်ပြီ။ဘုန်းပြည့်သော်ကို
သွားကြည့်မှာသိလိုက်ပြီလေ။
" ဒီ ကျောင်းကနေ လှမ်းမှာတာပေါ့လေ
တိုက်ဆိုင်လိုက်တာ နင် orderတွေ
လိုက်ပို့နေတုန်းပဲလားနေစင်"
"အင်း"
" အဲဒါကို ဘာလို့သူက ထွက်လာပြီး
မယူတာလဲ အခန်းရှေ့ထိ သွားပို့
ပေးရမှာပေါ့လေ မြင့်လိုက်တာ"
" ထားလိုက်တော့ ငါကအထပ်တူ
တယ်ပြောလိုက်လို့ ငါ့အလုပ်ပဲဟာ"
business အဆောင်တွေဘက်ကို
သွားရာက အဆောက်အဦးကဆက်နေသော်လည်း တောင်နဲ့ မြောက်လိုပဲ
ကျောင်းရဲ့buildingအကျယ်အဝန်းက တော်တော်လေးကိုကြီးသည်။
YOU ARE READING
The First He Glared
青少年小說မင်းကိုပြောပြချင်တဲ့အကြောင်းအရာတွေအတွက်အခွင့်ရှိနိုင်ပါ့မလား....
Chapter-3
Start from the beginning
