Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mar and Rafe weren taking me to the cafeteria. I didn't know were it was since I spend all of my first day in the hospital. For know I have to rely to my closest friends to get me to places.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Despite the fact we know each other for a really short period of time I feel like I had known them forever. I would even consider them my best friends. They do not know much about my previous life but we can work on that. Even though me and Eric aren't on excactly the best terms right now , he will always be my best friend, the person who knows me better, the only person who know can calm me, the one who loves me the most, the one I trust the most but also the person who hurt me the most.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
We find a table and sit. In the middle of the table there are tons of food and my mouth waters at the thought of how good this looks.
After a couple of seconds two people approach our table.
One I recognize from a couple of minutes ago. He is the guy that smiled at me. I think his name is Aaron but I am not exactly sure.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
