BERDEL

7. Bölüm -Bazı Gerçekler-

Bacaklarımdaki morluklara soğuk kremi değdirdiğimde irkiliyordum ama sürmeye de devam ediyordum. Gözlerim ağlamaktan şişmiş, Aziz'in gözleri ise uykusuz kalmaktan küçülmüş gibi durgun bakıyordu. Elbisemin eteğini indirerek bana bakan adama gülümsedim.

Odadan hiç dışarı çıkmamıştım ve Ömer bizimle ilgileniyordu.

Dün gece belime kadar uzanan saçlarımın omuzumun üzerine kadar kısalmasını aynada gördüğümde sinirle krizi ile dolaptaki aynayı kırmıştım. Yinede dolapta yapışılı kalan parçalara bakmadan banyoya geçerek oturdum ve elbisemin üst tarafını çıkardım. Sürebildiğim kadarıyla sırtıma ve sol göğüsümün hemen altındaki morluğa sürdükten sonra ellerimi yıkayarak odaya tekrar döndüm.

Aziz gözleri ile hiç bıkmadan beni izliyordu, dün gece boğazını çok fazla yormuştu beni korumak amaçlı boğazından çıkan ses ile bağırmıştı defalarca ama kendimde bile değilken onunla ilgilenememiştim.

Yanına oturarak elimdeki bardağı dudaklarına yaklaştırdım ve içindeki pipet ile içmesini sağlayıp gülümsedim.

Gözlerimin içine derin derin baktığında kafamı iki yana salladım.

"İyiyim merak etme, hem öğleden sonra saat iki de randavumuz var. Yavuz abi burdaki bir arkadaşından rica etmiş senin durumun için gideceğiz." anında gözlerini olumsuz yönde sallarken derin nefes vererek ellerimi kısacık kalan saçlarıma attım.

"Biliyorum eğer gidersek daha fazla zarar verir diye endişe ediyordun ama zaten..." diyerek sustum ve bakışlarımı pencereye çevirdim.

"Biliyor musun? Bu durumu babama söylesem bu konağı yakar. Ama bu durumda en çok zarar gören sen olacaksın diye susacağım." gözlerimi ona çevirip durgunca konuştum. Babamda en az benim kadar annemin emanet bıraktığı saçlarımı seviyordu hatta benden daha çok seviyor dahi olabilirdi.

Kendiliğinden kapanan gözlerini zorlukla açtığında uyumamak için direniyordu.

"Hadi Aziz uyu artık." hemen olumsuzca tepki vermişti. Korkuyordu yine o uyurken buraya gelip bağırır çağırır, bana zarar verir diye. Bir şey yapamamak zaten onu yeterince yıpratıyordu.

Bu böyle olmayacak diye kendi kendime söylenip yataktan kalkarak kapıya ulaştım ve arka arkaya dört kez kilitleyerek anahtarı aldım ve yatağın yanındaki komodinin üzerine bıraktım.

"Bak artık güvendeyim uyu hadi." yine tebbesüm ederek konuştum ama gözleriyle yüzümü detaylıca süzüp yatağa baktı. Yanına oturmamı istiyordu.

Yatağa geçip kendi tarafıma oturduktan sonra sırtımı yatak başlığına yasladım ama sırtımdaki acı ile irkilerek doğruldum ve yavaşça geri yaslandım. Aziz bu duruma mest olmamış gibi kendi omuzuna baktığında gülümsedim.

Göğsüne yatmamı istiyordu.

Başımı sallayıp yatakta biraz ayak uçlarına doğru kayarak kafamın göğüs hizasına geleceği şekilde durup kolunu açtım ve acıtmayacak şekilde göğsüne yattım. Elimi kendime sarıp ona ağırlığımı fazla vermeden yattığımda kafamı kaldırarak yüzüne baktım. Bakışları doğrudan gözlerime çevirdiğinde burukça gülümsedim.

"Kapat gözlerini Aziz." dudağının kenarını kıvırırken gözlerini bir kez kırpıp tamamen kapatmıştı. Tekrar rahat pozisyonda göğüsüne sığınırken gözlerim çoktan dolmaya başlamıştı.

Sırf benim canım daha fazla yanmasın diye destek veriyordu kendince ve bu beni iyileştirirken yaralıyordu. Düşünceler arasında göz yaşlarımın Aziz'in göğsüne akmasını umursamadan gözlerimi kapatıp yorgun bedenimin uykuya yenilmesimi bekledim...