"ဖွားဖွား ဖွားဖွားရေ ဖွားဖွား"
သန္တာလှိုင်းအော်ခေါ်ကာအိမ်ပေါ်တက်လာလို့ အဖွားရှိရာအခန်းဆီဝင်လာခဲ့သည်။
"ဘွားဘွား ကိုကြီးကိုရှာတွေ့ပြီတဲ့။ ကိုကြီးပြန်လာပြီဘွားရဲ့"
"ဟေ ဘယ်မလဲ ငါ့မြေးကြီးဘယ်မလဲ"
"ဪ ငြိမ်ငြိမ်နေပါဘွားရယ်။ လောလောဆယ်ကိုကြီးကနေသိပ်မကောင်းလို့ ဆေးကုနေတာဘွားရဲ့"
"ဆေးကုပြီးတာနဲ့ လာတွေ့မှာတဲ့။ သူ့ကိုစိတ်မပူဖို့ကော အဖွားကိုနေကောင်းအောင်နေဖို့ပါ မှာလိုက်လို့ဖွားရဲ့"
"အဟွတ် အဟွတ် အဟွတ် အမယ်လေး"
"ကြည့် ဒီလိုနေလို့မကောင်းနေလို့ကတော့ ကိုကြီးပြန်လာရင်ဆူခံနေရအုံးမယ်"
"အဟွတ် အင်းပါ ငါ့မြေးလေးဘေးမသိရန်မခပြန်ရောက်လာရင်ကိုပဲ ဒီအဘွားကြီး ဝမ်းသာနေပါပြီ"
"ဒါဆိုရင် ငိုလည်းမငိုနဲ့တော့နော် ထမင်းလည်းပုံမှန်စား ဆေးလည်းမှန်မှန်သောက် မဟုတ်လို့ကတော့ ကိုကြီးနဲ့ကိုတိုင်အုံးမှာ"
"အမလေး သန္တာလေးကတော့အဖွားကိုခြိမ်းခြောက်နေလိုက်တာ"
"ဒီရေဘယ်နေ့ရောက်မှာလဲ အန်တီခိုင်သူကြိုက်တာလေးချက်ပေးထားအုံးမယ်"
"အဲ့တာတော့သန္တာလည်းသိဘူး။ ကိုကြီးစစ်ကိုမေးပေးထားမယ်လေ"
* * * * * * * * * * * * * *
"မင်းတို့Bossရော"
"ဝင်မသွားပါနဲ့အုံးလားမယ်တော်ကြီး Bossစိတ်အခြေနေကတော်တော်ဆိုးနေတယ်"
"ဘာဖြစ်ဖြစ် ငါကိစ္စကအရမ်းအရေးကြီးတယ်။ အခုတွေ့မှရမယ်"
တားလို့မရတာမို့ Bossရှိရာအခန်းတွင်းသို့ ဝင်ကာသွားတော့သည်။
အခန်းထဲဝင်လိုက်တော့ မနက်ဘက်ကိုတောင်အမှောင်ချထားလို့ ပစ္စည်းတွေမရှိဗလာကျင်းရှင်းလင်းနေသည်။ ကြည့်ရတာအကုန်ရိုက်ချိုးခွဲထားလို့ သူလူတွေဘာမှထပ်မထည့်ပေးထားကြပုံ။
ကုတင်တစ်လုံးသာထားလို့ ထိုကုတင်ပေါ်ထိုင်ကာ အရက်သောက်နေသူ။ ဘေးမှာလည်းပုလင်းလွတ်တွေနှင့် ရိုက်ခွဲတတ်သူမို့ထိုပုလင်းလွတ်တို့က ဒီနေ့တွင်းသောက်ထားသည်များဖြစ်လိမ့်မည်။
Part-24
Start from the beginning
