"တောက်စ်..ဘာလဲလှီးတာဖြတ်တာလောက်ကို မင်းတို့ကောင်တွေကမမူတာလား"
"ကောင်းပြီလေ"
နောက်တော့ သူ့လူတွေရှိရာဘက် လှည့်ကြည့်ရင်း
"ဒီကောင်တွေကို အသားကြိတ်စက်ပေါ်ဇောက်ထိုးချည်ထားလိုက်ကြ"
"ဟုတ်ကဲ့Boss"
"မရုတ်ပါနဲ့ ဟား အ့ ကြော ကြောပါ့မယ်"
"Boss"
"အင်း ခဏနေအုံး"
မာန်ရိပ်သွေး သွေးတို့ရွှဲနေသော အဝတ်ကိုချွတ်လိုက်လို့ ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်လိုက်သည်။ လူနှစ်ယောက်မှာ ထိုလူအားတစ်ဖက်စီမလာလို့ မာန်ရိပ်သွေးရှေ့ချပေးခဲ့လိုက်၏။
"မိန်းမ မိန်းမတစ်ယောက် အား ဟာ့အဲ့ဒါ မိန်းမတစ်ယောက်ပါ"
"မိန်းမ"
"ဟုတ် အင်းဟာ့ ဟုတ်ပါရယ်။ သူကြောတဲ့ဟာ အား ကိုကြန်ကြောရ ပေးရတာ ရတာပါ"
"ရပြီ ငါသိပြီ။ အဲ့တော့ ငါ့ကိုဘာလုပ်ပေးစေချင်လဲ"
"အီး...ဟီး သတ် သတ်ရိုက်ပါ။ မနာ မနာတော့အောင် သတ်ပေးပါ"
ထိုအဖြေကြားတော့ အနားမှာရပ်နေသူများ သက်ပြင်းချလို့ ခေါင်းငုံ့ကျသွားသည်။ စိတ်မကောင်းဟန်အပြည့်နဲ့မျက်နှာတွေအား မာန်ရိပ်သွေးကြည့်၍
"မျက်ခွက်တွေက -ီးဖြစ်နေကြတာလား"
"မဟုတ်ပါဘူး Boss"
"ပြောတာကြားကြတယ်မလား ကြည့်ရှင်းလိုက်ကြတော့"
"ဟုတ်ကဲ့Boss"
သေနတ်အား သုံးယောက်လုံးရဲ့ ဦးနှောက်ပေါ်တေ့လို့ တစ်ချက်တည်းအသက်ထွက်သွားအောင်လုပ်ပေးလိုက်သည်။ အလောင်းတို့အားသယ်နေရင်းနဲ့
"ဟား...ဟုတ်ပါတယ်လေ ဒီလိုပုံတွေနဲ့အသက်ရှင်တော့ရော ဘာအဓိပ္ပာယ်ရှိမှာလဲ"
"မလိုအပ်ပဲခေါင်းမာနေကြတာကို အစတည်းကပြောလိုက်ရင်ပြီးရော"
"ငါတော့ပြောလိုက်လည်း ရှင်မယ်လို့မထင်ဘူး။ မင်းကြည့်လေ Bossကသူ့ပစ္စည်းတွေပဲဆုံးသွားလို့ဆိုရင်တော့ ဟုတ်ချင်ဟုတ်လိမ့်မယ် အခုက"
Part-18
Începe de la început
