ភាគទី14"ឃេីញហេីយហាក់មានអារម្មណ៍ថាឈឺ"
មិនឆ្ងល់ខ្លះទេហេស៎ថាហេតុអ្វីបានជាអុីហ្វាមកភូមិគ្រឹះជាមួយជុងហ្គុកបាន ហេតុផលនោះគឺជីមីនបានខលមកប្រាប់នាងថានាយមិនបានទៅយកនាងឡេីយព្រោះជាប់រវល់មេីលការខុសត្រូវនៅក្រុមហ៊ុន ដោយហេតុនេះជុងហ្គុកក៏បានអោយនាងមកសម្រាកនៅភូមិគ្រឹះរបស់នាយ ណាមួយមេឃក៏យប់ជ្រៅហេីយនាយក៏ប្រញាប់ត្រឡប់ទៅផ្ទះគ្មានពេលជូននាងទៅផ្ទះវិញអេទេីបសម្រេចចិត្តអោយនាងមកភូមិគ្រឹះរបស់នាយតែម្តងទៅ ប៉ុន្តែអ្នកណាទៅដឹងនោះថានេះគ្រាន់តែជាល្បិចរបស់ជីមីនរៀបចំឡេីងដេីម្បីអោយអុីហ្វាបានចូលភូមិគ្រឹះសុេីបការណ៍ខ្លះៗតែប៉ុណ្ណោះ ។
មេឃយប់ជ្រៅណាស់ទៅហេីយអ្នកបម្រេីក្នុងភូមិគ្រឹះក៏សម្រាកអស់ដូចគ្នា ចម្លែកអ្វីតែបន្ទប់នាយល្អិតមួយនៅបេីកភ្លេីងភ្លឺនៅឡេីយ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹងនោះទេ ក្នុងបន្ទប់នាយតូចក៏បន្លឺសម្លេងថ្ងញរអលយរហឹុសល្វេីយៗរហូតដល់រសៀលទៅប៉ះនឹងត្រចៀករបស់អុីហ្វាដែលកំពុងតែគេងបិះនឹងលក់នោះអោយស្ទុះក្រោកអង្គុយផ្ទៀងត្រចៀកស្តាប់នូវសម្លេងចម្លែកមួយនោះ។
"តេីវាជាសម្លេងអ្វីទៅ? ដូចជាពិបាកស្តាប់ដល់ហេីយ" អុីហ្វា ធ្វេីមុខឆ្ងល់ៗព្រោះនាងមិនដែលសម្លេងនេះពីមុនមកនោះទេ ដោយសារតែនាងក្មេងជាមនុស្សចង់ដឹងចង់ឮទៀតនោះនាងក៏សម្រេចចិត្តចាកចេញពីបន្ទប់ដេីម្បីស្វែងរកសម្លេងចម្លែកមួយនោះ។
ក្រឡេកមកមេីលបន្ទប់របស់ថេហ្យុងវិញម្តងខណៈពេលនេះ ក្មេងតូចដែលទេីបតែជាស្រួលបួលកំពុងតែគេងទយគូទទៅកាន់នាយក្រាសដែលកំពុងតែចាប់សាច់ត្រគៀកដោយមានកូនដំបងយក្សកំពុងតែស្ថិតនៅចន្លោះភ្លៅរបស់នាយល្អិត នាយអុករន្ធេីនទៅមុខទៅក្រោយខ្លាំងៗបង្ករអោយនាយតូចស្រែកថ្ងួចថ្ងូរដោយក្តីឈឺផ្សាក្រហលក្រហាយត្រង់ចំណុចទន់ជ្រាយជាខ្លាំង។
"អ្ហឹស...ហ្អាស៎ តិចៗលោកម្ចាស់ " ថេហ្យុង ក៏ហេីបមកសុំអោយនាយបន្ថយចលនា ទាំងពិបាកក្នុងខ្លួន
"សឺត!! អ្ហឹស តិចមិនបានទេអូនសម្លាញ់ " ជុងហ្គុកមិនបានស្តាប់មានតែបន្ថែមល្បឿនជាងនេះទ្វេដង
