•°• TOKYO REVENGERS X READER ONE-SHOT •°•

‴ Ｒａｎ ｘ ｒｅａｄｅｒ ‷

☾

Kalk tatlım, daha yemek yemedin ve öğlen yaklaşıyor zaten," diye mırıldanıyor, güneşin içeri girmesi için perdeleri aralıyor. römorkör.

Yatağınıza oturur, siz başınızı yastığın altına gömerken elini beline koyar. "Hey, hiç hareket etmek istemediğini biliyorum ama sonsuza kadar yatakta kalamazsın," dedi sızlanmaların ve küfürlerin arasında yumuşak bir sesle. "Dün sabahtan beri kıpırdamadın aşkım."

Açıkçası, Ran senin için endişelendi. Önceki günkü kavga, özellikle sen ve arkadaşın istemeden bu kavgaya sürüklendiğiniz için, sizde büyük bir duygusal travma yarattı. Seni korurken ağır şekilde yaralanan aynı arkadaşın.

Şimdi kendine bakmayı reddediyordun, düşüncelerin ve pişmanlıkların içinde boğuluyordun ve telefonuna cevap vermediğin için Ran endişelendi.

"Beni rahat bırak Ran, ben sadece yalnız kalmak istiyorum," diye yakınıyorsun, beceriksizce onu elinle itmeye çalışıyorsun.

Ran iç çeker, yataktan kalkar, perdeleri çeker ve odadan çıkmadan önce elektrikli vantilatörü açarken battaniyenizi geri verir ve kapıyı arkasından sessizce kapatır. Elbette seni yalnız bırakmayacaktı, öyle yapsaydı nasıl bir erkek arkadaş olurdu? Boktan bir tane.

Kendinize bakma, hatta su içme ve iyi yemek yeme gibi bir planınız olmadığı için, Ran bunu yaptığınızdan emin olacaktır. O senin için burada olacak, yapabileceği en az şey bu.

Bir saat sonra onu, elinde bir kase morioka reimen bulunan bir tepsiyle odanıza dönerken bulur . İki dilim elma, biraz salatalık dilimleri, haşlanmış yumurta, özenle dilimlenmiş birkaç parça dana eti ve üzerine serpilmiş taze soğan ile sıcak öğlen için mükemmel. Tepsiyi masanıza yerleştiriyor, ışıkları yakıyor ve dolabınızdan bir fırça alıyor.

"Y/n, lütfen benim için otur," diye seslendi, önceki konumuna geri döndü ve seni sarsarak uyandırdı. Sizin homurdanmalarınıza aldırış etmeden sizi yukarı çeker, bacaklarının arasına çeker ve daha sonra rahatsız olacağınızı bildiği için saçlarınızı taramaya başlar. Belki bir şeyler yedikten sonra senin için yıkar.

Başınızın arkasına hızlı bir öpücük kondurmadan önce uzun iplerden bazılarını bağlayarak işi çabucak bitirir. Tepsiyi alıp tekrar yerine otururken bacaklarının üzerine koyduğunda, seni bir an için yalnız bırakıyor, bilinci yerinde değil.

Ona göz kırparsın ve Ran sana küçük bir gülümsemeyle hashioki'den yemek çubuklarını alır. Hafifçe karıştırarak yemek çubuklarını sırıtarak dudaklarınıza doğru kaldırır. "Hadi, ahhh de ~"

"Koştum, ben-"

Erişteleri ağzınıza zorlamasıyla derhal kesildiniz. "Yemek yemekten kaçınmaya kalkma, Y/n-chan~" En son dün sabah ya da gerginse dünden önceki gece yemek yediğini zaten tahmin etmişti. Kendine dikkat etmezsen hasta olacaksın lanet olsun.

Boğuluyorsun, Ran'ın sana geçmekte olduğu bir bardak suya uzanıyorsun. Siz soğuk sıvıyı yudumlarken, "Kimçiniz yoktu ve ben de ayrılmak istemedim, bu yüzden sadece salatalık ve elma ile yemek zorundayız," diye umursamazca omuz silkiyor. Ancak yiyip içmeye başlayınca ne kadar acıktığınızı ve susadığınızı fark ettiniz.

Kaseyi ondan alıp tek başına yemeye başladığında Ran sana yumuşak bir gülümseme veriyordu.

İçine koyduğun mutfak eşyalarını bitirdiğinde, Ran seni banyona çekiyordu. "Ne- Ran! Ben kendim yapabilirim!"

Sadece şeytani bir şekilde sırıttı, sen kapı çerçevesine tutunurken seni hâlâ yanına çekmeye çalışıyordu. "Saçını yıkamana yardım edebilirim!"

"Çıkmak!"

Sadece güldü, kapı çarparak kapanırken onu dışarı itmene izin verdi.

Odaya geri döner, gerinir ve kullandığı tüm malzemeleri temizlemeye ve odanızı biraz düzenlemeye karar verir. Muhtemelen orada uzun zaman geçireceksin ama Ran pek aldırmadı. (Telefonunun kaç kez çaldığı bir göstergeyse, Rindou oldukça yaptı.)

Banyodan çıktığın anda, Ran seni yatağına sürüklerken yüzüne sarılı bir havlu tarafından saldırıya uğradın. "Ran- yemin ederim-"

"Şşt, sadece senin için saçını kurutmama izin ver."

Durup, elinde saç kurutma makinesi ve tarakla arkanızdaki yerini alırken, ona sizi yatağa oturması için itme şansı veriyorsunuz. Ran istekliliğini takdirle mırıldanırken havluyu kafandan düşürüp omuzlarına sararsın.

Saçınızı yavaşça tararken ve saç kurutma makinesini en düşük ayarda çalıştırırken elleri nazikti. Gürültülüydü ama onun üzerinde, başınızı usulca okşarken alçak uğultusunu duyabiliyorsunuz, bu uğultularda neredeyse gülümsemesini duyabiliyordunuz.

Küçük hareketlerle, küçük dokunuşlarla bir kez daha ağırlaşan göz kapakları, ona yaslanırsın. Duyduğun son şey bir "Seni seviyorum" ve hissettiğin son şey alnına konan öpücük.

(Ertesi sabah uyandığınızda, nihayet tamamen yenilenmiş olarak, Ran artık orada değildi ama sıcaklığı hâlâ devam ediyordu ve komodinin üzerine konan küçük not bunu daha da artırıyordu.)

☾