Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Baji:
Baji'nin gece yarısı uyanması pek sık olmazdı; her zaman uykusu ağırdı, bu yüzden şu anda çok sinirli. halbuki boktan yorgun ve sadece uyumak istiyor, öyleyse onu sabahın üçünde kim arıyor? eğer buna değmezse, onlara bağırıp onu uygun bir saatte aramalarını söylemeyi düşünüyor.
Sersemlemiş bir şekilde yan tarafa uzandı ve komodinin üzerinde şiddetli bir şekilde vızıldayan telefonunu almaya çalışırken elini hareket ettirdi. sonunda, başparmağıyla hafifçe iterek ve arayanın kim olduğuna bakma zahmetine bile girmeden aramayı hemen kabul ederek onu kavrayabildi.
"…Merhaba? sabahın üçünde beni kim arıyor…”
“…a-ah, üzgünüm keisuke, muhtemelen seni uyandırdım, değil mi? yatağına geri dönebilirsin, boşver-”
"hayır, bekle, kahretsin, senin olduğunu görmediğim için üzgünüm. bunun için üzgünüm, sorun ne?” Telefonda sizin sesinizi duyduğu anda tavrı tamamen değişti ve birdenbire tamamen uyandı, artık sizin titrek sesinizi duyunca sesi endişeyle örülmüştü. hemen rastgele bir kapüşonlu ve bir çift ayakkabı giymeye başladı, neredeysen oraya gitmeye hazırdı.
Bunu asla gece geç saatlerde (veya sabah erken saatlerde) arayan biri olmadınız, bu yüzden sadece bir şey olduğunu ve ona ihtiyacınız olduğunu varsayması yeterli oldu. sorusuna verdiğiniz cevaba bakılırsa, ya birini pataklamak üzereydi ya da başka neyin yanlış olabileceğini bilmediği için birini pataklamak üzereydi.
"hayır, gerçekten bir şey değildi, ben sadece..."
"Sen sadece…?"
"Sadece sesini duymak istedim." Aceleci hareketlerinde duraksayarak, cevabınıza kaşlarını çattı. ne olduğundan emin değildi, ama ağlıyor gibiydin ve şimdi bunu mu söyledin?
"Beni karanlıkta bırakma, (e/a)"
"Değilim, yemin ederim, hiçbir şey-"
"oraya geliyorum," keisuke ne-" daha fazla bir şey söyleyemeden hat kesildi. Ona neler olduğunu anlatmayacaksan, senin evine gidip kendi başına öğrenmeye karar verdi. Evinden gizlice çıkmak oldukça kolay bir işti ve on dakikadan kısa bir süre içinde boş sokaklarda hızla sizin evinize doğru ilerliyordu, neyin yanlış olabileceği hakkında daha fazla düşünürken zihnini meşgul eden endişe.
Dışarıya daha yeni park etmişti ki pencerenize doğru koştu ve içeride nerede olduğunuza bir göz atmaya çalışırken cama hafifçe vurdu. Onu içeri almadan önce birkaç dakika geçti ama seni gördüğü anda kaşları endişeyle çatıldı. senin ağladığını anlayabiliyordu ve yüzündeki yorgun ifade de iyi değildi.
