Ik kan niet meer // ft. Bankzitters

Ambulance

pov milo:

Ik kom net terug van me ma. Aangezien ze in Friesland woont, ben ik met de trein gegaan. Omdat het maar een paar minuten is vanaf het station naar huis, ga ik lopen. Ineens zie ik een jongen bij het spoor staan en hij lijkt klaar te staan om te springen. In de verte zie ik de trein al aankomen. Als ik de nog eens goed naar de jongen kijk zie ik dat het Matthy is. Kutsooi. 

Snel ren ik er naar toe. Nog nooit in mijn leven heb ik zo snel gerend als nu. "MATTHY! NEE STOP!" Zijn de enige woorden die mijn mond nu nog kunnen verlaten. Maar het is al te laat. Ik sluit mijn ogen en ik hoor een harde klap. 

Mijn ogen wil ik niet meer open doen, bang dat als ik dat doe, mijn beste vriend daar levenloos zie liggen. Toch weet ik dat als ik het niet doe, er nooit achter zou komen of hij überhaupt nog leeft. Voorzichtig open ik mijn ogen. Daar ligt hij, helemaal onder het bloed. Ik sta er emotieloos naar. Uiteindelijk komen mijn hersenen weer op gang en besef me dat ik iets moet doen. Ik bel snel 112 en na twee keer over te gaan klinkt er een vriendelijke stem. "112 alarmcentrale wat is uw noodgeval?" "Hoi, mijn beste vriend is net onder een trein gesprongen en ik durf niet dichterbij te komen om te kijken of hij nog leeft." De paniek is te horen in mijn stem. "Oke meneer blijf even aan de telefoon. We sturen zo snel mogelijk een ambulance, wat is het adres?" Ik geef haar het adres terwijl ik naar de jongen op de grond blijf staren. Kon ik maar iets doen..

Iets later komt de gele bus met zwaailichten aangereden. Eindelijk. Als ik zie hoe Matthy word opgetild en op de brandcard wordt gelegd, gaat de ringtone van mijn telefoon. 'papa roelie' geeft aan wie mij belt op het schermpje. Met trillende hand neem ik op. Meteen klinkt de rustige stem van Raoul. "Heyy maatje! Weet jij misschien waar Matthy is? Hij zou namelijk thuisblijven vandaag en aangezien jij vandaag vrij was, dacht ik dat je dat misschien wist." Ik blijf stil. Zoekend naar de goede woorden maar ik kan ze niet vinden. "Milo?" "e-eh sorry, over dat.. kun je misschien naar het ziekenhuis komen?" Er zit een hele erge trilling in mijn stem wat Raoul waarschijnlijk alleen maar bezorgder maakt. "Wacht wat?! Het ziekenhuis? Waarom?"  "Ik leg het straks wel uit, kom maar gewoon." En met dat hang ik op. Als ik zie dat ze de deuren van de ambulance waar Matthy inmiddels in ligt, willen sluiten, snel ik erheen. "Wacht! Mag ik mee? Ik ben één van zijn beste vrienden." De vrouw kijkt naar haar collega voor toestemming. Als hij die toestemming heeft gegeven en de vrouw een goedkeurend knikje aan mij geeft, weet ik niet hoe snel ik naar binnen moet rennen. 

Hey heyy! Hier ben ik weer na een lange tijd. Sorry voor zo lang geen nieuw deel maar heb over 2 weken toetsweek dus moet leren. Ja leuk he een toetsweek 2 weken voor de zomervakantie💀 maar ik heb ff hulp nodig want ik wil heel graag nr een concert van de bankzitters maar ik weet niet hoe ik aan kaartjes kom😭 dus voor degene die al eerder zijn geweest: Waar hebben jullie de kaartjes besteld? Groetjess xx