BÖLÜM 41

1.7K 103 125
                                    

                   🌑 BORAN KARADAĞ 🌑

Aylardır ne doğru düzgün uyku uyuyabildim nede adam akıllı rahat bir nefes aldım.
Deliriyorum ,Efnan'ı arayıp bulamamak aklımı kaybetmeme sebep olacak .
Diri diri mezara gömülme deyiminin örnek haline dönüştüm.
Kafamda durmadan dönen sorular ile yaşıyorum.
Bebek peki bebeğimiz,Efnan'ın hamileliğinin riskli ve zor olacağını söylemişti doktor ,acaba şuan ne durumdalar, ya bebeğimiz düştü ise ,Efnan kim bilir şuan ne haldedir ,böyle bir ihtimali sadece herhangi bir hastane kaydı olmadığı için aklımdan uzak tutuyorum.
İyiler ikisi de iyi ama nerede ?
Artım izmir'de olmadığından fazlasıyla eminim,özellikle son olaydan sonra ,İzmir'i köşe bucak santim santim aratmıştım.
Sınav günü eğer o markette o saniye hesabında hareket olmasaydı, belki de onu okulda bulacaktım.
Çünkü Sınav günü her ihtimale karşı Hasan'ı yollamıştım okulun kapısında beklemesi için, o arada beklerken hesabındaki hareket hedef şaşırttı ve ne yazık ki onu elimden kaçırdım.
Ihtimal vermediğim halde, sonuçların açıklandığı gün içimdeki bir his beni dürtüp şu sonuçlara bak demişti .

Efnan aslında açık beyaz bir sayfa gibiydi ,bütün sosyal medya ki sadece İnstagram denen zımbırtıyı kullanıyordu onun şifresi, mailinin sifresi pinterest  ,Ösym E Devlet ,ve diğer  şifrelerinin hepsi aynıydı ve hepsi bende vardı.
Oda tıpkı benim gibi telefonunu bile şifresiz kullanıyordu.
Önümde duran diz üstü bilgisayara uzanıp açtım.
Hızlıca tuşların üzerinde parmaklarımı gezdirip ,umudum olmamasına rağmen kullanıcı adını, tc kimlik numarasını ve şifresini girdim..
Sitede aşırı yoğunluk vardı ve çok yavaş açılıyordu.
Hesap aniden karşımda belirince gördüklerimi kavramam bir kaç saniyemi aldı .
Efnan o gün oradaydı.
Efnan o sınava girmişti, aldığı puanı görünce önce bir an afallamış, sonra gururlanmış  ardından sıkışan kalbim ile beraber onu kıl payı kaçırdığım gerçeği suratıma tokat gibi çarpmıştı.
Önce önümdeki bilgisayarı fırlatmış ardından salonda ne var ne yok dağıtıp kırıp döküp parçalamıştım.
Ne Hatice ablayı ne de Elif'i görüyordu gözüm,sadece kırmak dağıtmak,parçalamak istiyordum.
Efnan resmen benim akıl sağlığım ile oynuyordu.
Sanki attığı her adımı önceden planlıyor benim her hamlemi benden önce tahmin edip benden önce davranıyordu.

"Allah Kahretsin ,Allah kahretsin " diye koltuğa tekme atarken "Burada ne oluyor böyle ?" Soran Selin'in çığlığını duymazdan geldim ve tam aynaya yumruğumu geçirecekken bir el bileğimi havada yakaladı.

" Tamam yeter bir dur bir dur yeter ,yine ne oldu ,yine neye delirdin, iki gün önce tamam sakin olacağım demiştin, bu mu sakin halin " dedi Karan bileğimi daha da sıkı tutup beni oturmam için çekiştirirken.

" Ne oldu otur şuraya " dedi zorla beni oturtmaya çalışırken.

Koltuğa oturup sallanan dizlerime kol dirseklerimi yaslayıp başımı ellerimin arasına aldım..

" Evi yak oğlum böyle kırıp parçalamaktan daha iyi " dedi Karan .
Selin elini omzuma koyup sakin bir ses tonuyla " Ne oldu ?
Efnan ile ilgili kötü bir haber mi aldın ?" Diye sordu .

" Efnan üniversite sınavını kazanmış " dedim .

" Na nasıl, sınava girmiş mi ?
Sen oraya adam yollamamışmıydın?" Dedi Karan oda en az benim kadar şaşkındı  şuan.
İlk günden beri her an yanımda ve her yerde oda Efnan'ı arıyordu.

" Kazanacağından hiç şüphem yoktu,yine şaşırtmadı beni " dedi Selin olayın ciddiyetinden habersiz Efnan ile gururlanarak.

Karan "Mesele kazanması değil ki ,hepimiz kazanacağını zaten  biliyorduk , asıl mesele Efnan bu sınava nasıl girdi?
Dahası sınava girerken biz onu nasıl bulamadık?
Burnumuzun dibinde bile olabilir ama biz onu hiç bir yerde bulamıyoruz bu nasil iş aklım almıyor" dedi resmen aklımdan geçenleri dile döküyordu .
Düşünüyor ve durmadan saçlarımı çekiştiriyordum.
Selin elini elimin üstüne atıp " Dur " dedi önce ona baktım sonra ellerimi indirdim ardından konuştum.

ALABORAWhere stories live. Discover now