ALABORA

Bölüm 2

Kaç saat sürdü ne kadar sürdü bilmiyorum ama araba yolda giderken bir kaç kez durdu .
Cesaret edip nerede olduğuma hiç bakmamıştım bile.
Çünkü Halil pisliğinin bir dakika içinde haddini bildiren adamlardan korkmuştum beni fark ederlerse yolun ortasında bırakmalarından yada, geri götürmelerinden olabilecek her olasılıktan korkmuştum.

Şimdi tekrar duran arabanın kapıları açılıp kapandı, kulağıma sesler doldu .
Muhtemelen gelmeleri gereken yere gelmişlerdi.
Herkes gittikten sonra bir şekilde bagajdan çıkıp kimseye görünmeden kaçmalıydım.
Tabi bir anda bagajin kapağının açılacağını hiç düşünmemistim.

Bagaji açan adam ile bir an göz göze geldik ve hemen başımı eğdim.

" Sen ,sende kimsin ,inanmıyorum sen şu düğünden kaçan kızsın, bu arabaya nasıl bindin ,tüm yolu bu bagajda mı geçirdin? "

Sessizce başımı gömdüm, zaten saatlerdir iki büklüm bagajda yatmaktan her yerim uyuşmuş ve yorulmuştum.

" Siktir bu ne lan Boran Bey bunu öğrenirse hepimizi öldürür ,sen nasıl girdin bu bagaja ".

Bu sefer başka bir adamdı konuşan.
İlk konuşan adam sakince beni korkutmak istemediği belli bir şekilde elini uzattı ve " Korkma abicim ,gel çıkaralım seni şuradan önce, sonra konuşursun " dedi çok iyi niyetli çok efendi bir adama benziyordu.

"Ahmet oğlum delirdin mi sen bırak kalsın orda Boran bey yukarı çıkınca bir yere bırakırız ,durduk yere başımızı belaya sokma ".

" Sus Fatih kes saçmalamayı, tüm sorumluluk benim,sen korkma " dedi Ahmet denen adam ve tekrar bana elini uzattı, hadi güzel kardeşim gel söz veriyorum sana kimse bir şey yapamayacak " dedi .

Ürkek ve titreyen elimi uzatmam ile tum sesleri kesen adeta zamanı donduran tok ve sert bir ses " Ne oluyor burda " dedi ve iki adamda direkt hazır ola geçti.

" Çekilin bakalım " dedi çünkü adamın sesini duyunca iki adam bagajin açık tarafının önünde durmuştu beni saklama çabasındaydılar anladığım kadarıyla.

" Boran Bey sorun yok efendim "dedi biri sırtları dönük olduğu için kim olduğunu bilmiyordum.

" Size bir sorun var mı diye sorduğumu hatırlamıyorum, çekilin dedim diye biliyorum ve bir daha tekrar etmeyeceğim "dedi ve adamlar bir anda bagajin önünden cekildi .

Boran Bey dedikleri adam bir anda simsiyah bir takım elbise içinde gecenin siyahına karışan karanlık siyah saçları ve gece kadar siyah gözleri ile önümde durdu .
İki ayağını daha geniş açarak daha dik bir duruş sağladı kendisine ve ellerini arkasında bağladı.

" Sen kimsin ve benim arabamın bagajinda ne isin var " dedi sonra cevap vermemi beklemeden diğer iki adama dönüp" kızı çıkarın surdan eve getirin,ayrıca bunun hesabını bana vereceksiniz " dedi ve dönüp gitti.

Adamlardan adının Ahmet olduğunu öğrendiğim kişi
elini uzattı ve " Gel kardeşim çık önce şurdan ve sakın korkma ".

Adam o kadar iyi biriydi ki , temkinli bir şekilde beni ürkütmemeye çalışarak bana yaklaşıyordu ,elimi uzatıp elini tuttum ve bagajdan onun yardımı ile çıktım.

"Sana dedim değil mi Ahmet durduk yere başımıza iş açıldı, Boran bey bizi öldürmezse oturup şükür namazı kılacağım" dedi diğer adam .

" Biraz daha boş boş konuşursan Boran Bey'e kalmaz seni ben öldürürüm " dedi Ahmet kolumdan tutup " Gel kardeşim biz gidelim " kolunu uzattı tutunmam için ve onunla birlikte yürümemi sağladı.
O kadar uyuşmuştum ki ayakta durmakta zorlanıyordum.