♡
(d4vid- romantic homicide)
Buğra: ben ony gördüm (18:54)
Gözlerim dolarken, evden çıkışımı anımsadım. O tanıdık koku... 2 buçuk yıldır ara ara aldığım fakat bu sefer cidden doğru kişiye ait olan o koku... Boğazıma bir yumru oturdu, yutkunamadım.
Buğra: efla'yı gprdüm
Gözyaşlarım sanki çeşmesi açık bırakılmışçasına yanaklarımı ıslatırken yüz ifadem değişmemişti bile. Donmuştum, ağzımı desen... Koridorumdaki gibi bıçak kesmiyordu.
Buğra: evindwn çıktı ve mwrdivenlerden inerken yanından geçmeme rağmen beni farketmedi
Sinirlendim. Her şeye sinirlendim. Ferit'e, kendime, Buğra'ya, babama, anılara... Her şeye.
Buğra: telwfonuna bskarak yanımdan geçti
Buğra: ve bem telefonuna baktım
Buğra: karşı taraftan gelen bir mesajda "sana aşığım" ysziuordu elfida
Ferit'e sinirlendim, çünkü onun mesajına şaşırmakla meşguldüm. Oysaki onun hiçbir şeyden haberi yoktu. Ama sinirlendim işte.
Buğra: o beni farketmedi bile :)
Buğra'ya sinirlendim, çünkü onu sevmeyi bırakıp başkasına aşık olmama inandı. Oysaki onun da hiçbir suçu yoktu, o gördüğünü söylüyordu.
Buğra: yamından geçtim YSNINDAN
Buğra: ksbus mu gördüm
Buğra: KABUS GÖRDÜM DEĞİL Mİ
Buğra: lütden kabus gprdün de
Buğra: öype bir şey yok dwgil mi kabustu
Buğra: bie swy de elfifa
Buğra: unytmys iate beni
Buğra: baskssina asik olmys
Buğra: nw yspacagim simdi bwn
Buğra: ooooffff
Buğra: cok kotuyum
Buğra: xok cok kotuyum
Buğra: hsyali ilw yasayamwm artkk
Buğra: o baskasinq ait bu onw swygisizlik olyr
Buğra: yaswyamam artik brn
Buğra: su an nqpiyorum biliyoe musun
Buğra: parkimizds oturuyorum ve oulece agliyorum
Kendime sinirlendim, çünkü mesajına daha erken bakmam gerekiyordu.
Babama sinirlendim, çünkü hiç ayrılmayabilirdik.
"Ben başkasına ait falan değilim! Ben sadece seninim. Sadece sana ait oldum bu zamana kadar ve hâlâ daha öyle bu." diye söylendim sinirle üzüntünün karışımı dolu bir sesle.
Abartılı bir şekilde, bağıra bağıra ağlıyordum. Bir yandan saçlarımı çekiştiriyor, yanımdaki banka yumruklarımı geçiriyordum. Ne yapacağımı, sinirimi ve üzüntümü nereden çıkaracağımı bilemiyordum. Delirecektim, çıldıracaktım, KAFAYI YİYECEKTİM ARTIK!
Telefonumu kumlara fırlattım. Delirmiş gibi kahkaha atmaya başladım, kocaman kahkahalar atıyordum.
Gözyaşlarım durduğumda az önce kumlara fırlattığım telefonumu alıp telaşla onun sohbetine girdim.
YOU ARE READING
elfida/yarı texting
Teen Fiction"eğer bu ölümse, ölümden korkmamalı. onun güzel yüzünde, ölüm bile güzeldi." •francesco petrarca & aklımdan çıkmıyor. aklım çıkıyor, o çıkmıyor. •oğuz atay ... ben değil, o değil, biz ölmüştük. bazen bir ölüm iki ruhu da beraberinde götürebilirdi. e...
