"ไม่ยุ่งสักเรื่องจะตายมั้ยโมก กินเข้าไปข้าวน่ะ ก่อนที่จะไม่มีปากให้กิน"
ดีที่พี่ลิลินพูดขึ้นมาก่อนฉันเลยไม่ต้องต่อความยาวสาวความยืดกับไอ้เด็กกวนประสาทนี่ ฉันรู้ว่าโลกันต์ได้ยินทั้งหมดที่พวกเราคุยกัน เพราะตรงส่วนครัวกับโซฟาที่เขานั่งไม่ได้ไกลกันเลยเดินไม่กี่ก้าวก็ถึงแล้ว แต่ก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เขาคิดอะไรอยู่ แล้วฉันก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกันว่าจะเข้าหาเขายังไง....
ให้จีบยังง่ายกว่าง้อ พูดเลย!
ออดดด ออดดด
เสียงกริ่งประตูที่หน้าบ้านดังขึ้น โมกเลยลุกขึ้นเพื่อจะเดินไปเปิดประตู แต่โลกันต์ชิ่งเดินไปก่อนทำให้ไอ้เด็กบ้านี่เกาหัวแล้วนั่งลงอย่างเก้อ ๆ เพราะปกติแล้วหน้าที่เปิดประตูเป็นของมันไง ถ้าเขาเดินไปเปิดเองแบบนี้แสดงว่าคนกดกริ่งคือเม็ดนุ่นแน่นอน เพราะเขาบอกเองว่าวันนี้นัดยัยนั่นมาที่บ้าน
เขาพาหล่อนเดินเข้ามาในบริเวณที่พวกเรานั่งกินข้าวอยู่ วันนี้ยัยเม็ดเน่าแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าสีหวาน แต่ก็แอบอ่อยนะยะโดยเฉพาะสายเดี่ยวที่ใส่มา สายนี่ย้อนลงไปจะถึงนมอยู่แล้ว กระโปรงบาน ๆ นั้นก็ไม่รู้จะสั้นไปไหน หึ...กะมาให้ท่าโลกันต์ของฉันเต็มที่เลยสินะ!
"สวัสดีค่ะทุกคน" เม็ดนุ่นส่งยิ้มมาราวกับว่าเธอได้เป็นนางงามมิตรภาพ น่าหมั่นไส้จนฉันต้องเบะปากใส่ คนอะไรเสแสร้งเก่งนัก
"ทานอะไรมารึยังครับ" โลกันต์หันไปถามเธอ ก็แบบคงจะถามตามมารยาทแหละ
"เรียบร้อยแล้วค่ะ"
"งั้นไปข้างบนกัน" ก็คงชวนไปงั้น...
เห้ยย ทำไมต้องข้างบน.....คุยกันที่โซฟาข้างล่างไม่ได้หรือไงกัน ฉันไม่ได้หึงโลกันต์หรอกนะ แค่ไม่ไว้ใจยัยดัดจริตนั่นไม่รู้จะมาไม้ไหน ถ้าโลกันต์ตามหล่อนไม่ทันจะเป็นยังไง! โอ้ย แค่คิดก็หงุดหงิดแล้ว ไม่ได้การณ์ต้องรีบหาวิธีง้อโลกันต์ให้เร็วที่สุด ถึงฉันจะยังไม่แน่ใจความรู้สึกแต่เรื่องอะไรจะปล่อยให้เหยื่อหลุดมือล่ะ จริงมั้ย...?!
YOU ARE READING
Rose Lady ปฏิบัติการสุดเซ็กซี่ ขยี้ใจหนุ่มเย็นชา
Romanceพราะเขาเย็นชากับสาวสวยอย่างฉันได้ลงคอ ปฏิบัติการอ่อยว่าที่หมอจึงเกิดขึ้น ให้มันรู้กันไปสิว่าเขาจะทนได้สักกี่น้ำ ขึ้นชื่อว่า 'แพรลีน' แล้วละก็ ความแซ่บความฮอตร้อนเต็มพิกัด แต่ไม่รู้งานนี้ ใครกันแน่ที่เป็นฝ่ายหลงกล!!
บทที่ 13 ชายชุดดำ
Start from the beginning
