บทที่ 4 วุ่นวาย วุ่นใจ

2.1K 66 10
                                    

วุ่นวาย วุ่นใจ

                “ตื่น ๆ”

                ……….

                “นายโลกันต์ ตื่นได้แล้ว!!”

                ผมรู้สึกถึงการเขย่าตัวอย่างแรงจากใครบางคนที่มีเสียงแหลมแสบแก้วหูจนต้องเอาหมอนมาปิดไว้  เสียงมันคุ้น ๆ เหมือนเสียงของยัยโรคจิตจอมยั่วนั่น นี่ผมหลอนจนถึงขั้นเก็บมาฝันเลยหรอเนี่ย!!

                “ตื่น ๆๆๆ ตื่นเดี๋ยวนี้!!”

                ผมถูกมือเล็ก ๆ ตบเบา ๆ เข้าที่หน้า แต่คือมันหลายทีไงเลยรู้สึกชาจนต้องลืมเปลือกตาขึ้นมามองทั้งที่ยังสลึมสลืออยู่….

                ยัยโรคจิตแพรลีน!!

                โหนี่ผมเห็นหน้าเธอชัดมาก ขนาดในฝันนะเนี่ย!! แต่เฮ๊ยทำไมมันเจ็บจริงอะไรจริงอย่างกับ 4DX ขนาดนี้

                “นายจะตื่นมั้ย หรือจะให้ปลุกด้วยท่าไม้ตาย……”

                หน้ายัยบ้านั่นเลื่อนเข้ามาใกล้จนจมูกแทบจะชนกัน มือผมรีบดันเธอออกห่างไปโดยอัตโนมัติ…. มือผมสัมผัสเธอได้แสดงว่าไม่ได้ฝันนี่หว่า!!!

                “เข้ามาได้ยังไง?”

                แม้ว่าผมจะยังไม่ตื่นดีเท่าไหร่ แต่สมองยังประมวลผลได้อย่างดีว่าก่อนนอนผมก็ล็อคห้องเรียบร้อยแล้วหนิ ทำไมยัยนี่ถึงเข้ามาได้นะ! เป็นสาวเป็นแซ่เข้ามาห้องผู้ชายตามใจชอบแบบได้ไง!!

                “ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ฉันต้องมาปลุกนายนะ”

                ปลุกฉันเพื่อ??!!

ผมเหลือบตามองเห็นท่ายืนที่สุดจะมั่นของเธอแล้วโคตรหมั่นไส้เลยผู้หญิงอะไรมั่นหน้ามั่นหุ่นจนเกินงาม แล้วยิ่งกระโปรงสั้น ๆ นั่นอีกเห็นแล้วหงุดหงิดลูกตาชะมัด!

“ปลุกทำไม”

“ก็ลากนายไปเรียนไงล่ะ ฉันรู้นะว่าเช้านี้มีเรียน” ยัยนี่เดินมายื่นหน้าใส่ผม “เพราะฉันมีตารางเรียนของนาย!!” ไม่พูดเปล่านะ แพรลีนยังถือวิสาสะใช้มือเล็ก ๆ นั่นมาลูบบริเวณไหปลาร้าผมเฉย….

Rose Lady ปฏิบัติการสุดเซ็กซี่ ขยี้ใจหนุ่มเย็นชาWhere stories live. Discover now