บทที่ 13 ชายชุดดำ

2.1K 67 4
                                    

ชายชุดดำ

ทำไงดี เกิดมาไม่เคยง้อผู้ชาย!

โลกันต์โกรธฉันเป็นจริงเป็นจังมาก ถึงขนาดไม่นั่งร่วมโต๊ะทานอาหารด้วยกัน พอฉันเดินมาถึงเขาก็คว้าจานข้าวลุกหนีไปนั่งที่โซฟาซะงั้น ไม่น่าเชื่อว่าหล่อเย็นชาแบบนั้นจะงอนเป็นเหมือนกันนะเนี่ย แต่จะว่าไปแล้วก็ไม่น่าเชื่ออยู่ดี......ที่อยู่ ๆ เขาก็บอกว่าชอบฉัน...

มันทั้งแปลกใจและดีใจปน ๆ กันบอกไม่ถูก แล้วฉันก็ไม่รู้ด้วยว่าชอบเขาแบบเอ่อ...คนรักรึเปล่า?! ที่ผ่านมาฉันมีแต่ความอยากเอาชนะเลยไม่ค่อยแน่ใจความรู้สึกตัวเองเท่าไหร่ ถามว่าหึงหวงบ้างมั้ย บอกเลยว่ามี ฉันหึงแล้วก็หวงเวลาที่เม็ดนุ่นมาใกล้เขา แต่คือมันอาจจะเป็นแค่การหวงก้าง หรือไม่ฉันก็ไม่อยากให้เขายุ่งกับเม็ดนุ่นเพราะหล่อนเป็นคนไม่ดี ฉันไม่อยากใช้อารมณ์ชั่ววูบตัดสินว่าฉันชอบหรือหลงกันแน่....

"เจ๊ลิน เฮียเขาเป็นอะไรอ่ะ?" ก็งอนฉันอยู่ไงไอ้โมก

"แล้วฉันจะรู้มั้ย ว่ามันเป็นไร" พี่ลิลินดูหงุดหงิดเล็กน้อย อาจเป็นเพราะช่วงนี้เธอต้องรีบปั่นต้นฉบับเลยไม่ค่อยได้นอน หรือไม่ก็กำลังอยู่ในช่วงมนุษย์เมนส์

"เจ๊ต้องรู้แน่เลย นี่เจ๊ ๆ เห็นช่วงนี้สนิทกันหนิ เฮียเขาเป็นไรหรอ?" โมกเบะปากใส่พิ่ลิลินแล้วหันมาถามฉันแทน คือฉันต้องบอกมั้ย?!

"อยากรู้มากก็เดินไปถามเองสิ แต่ฉันว่านายเก็บปากไว้กินข้าวดีกว่านะ"

"ไม่ใช่ว่างอนกันอยู่หรอ?" โมกทำปากยื่นปากยาวล้อเลียนฉัน

ก็ไม่แปลกหรอกที่ไอ้เด็กบ้านี่จะรู้ ก็วัน ๆ ไม่เห็นจะทำอะไรนอกจากเอาหูแนบกับห้องนู้นห้องนี้ไปทั่ว ฉันเคยเตือนมันไปหลายครั้งแล้วว่าอย่าสอดรู้ให้มากนัก แต่ไอ้โมกดันบอกว่า 'เขาเรียกสอดส่องความเป็นไปของคนในบ้าน' เอาเถอะดูมันแถ เอาที่สบายใจเลยโมก!

Rose Lady ปฏิบัติการสุดเซ็กซี่ ขยี้ใจหนุ่มเย็นชาWhere stories live. Discover now