But I hate you...

Deel 14 💕

POV MATTHY:
Als we de auto in stappen vind ik het heel spannend. De tranen staan nog steeds in me ogen van net. Misschien is ze wel heel boos op me? Misschien wil ze me wel helemaal niet zien? Misschien word onze band nog slechter na dit hele gebeuren? Dat wil ik helemaal niet ik wou ook helemaal niet zo'n slechte band met Danique hebben, maar ik vind het gewoon moeilijk. Misschien moet ik gewoon na dit hele gebeuren, als ze weer helemaal is genezen, met haar er over praten?

Als we aankomen bij het ziekenhuis stappen Rob en Raoul al uit, maar ik blijf nog zitten. Rob had het niet door, die liep gewoon verder, maar Raoul had het wel door. "Maatje, kom je?" Vraagt Raoul lief aan mij. Volgens mij kan hij gewoon dwars door me heen kijken, hij weet altijd of er iets met me aan de hand is dat ziet hij gewoon. Daarom ben ik ook zo dankbaar dat ik hem als vriend mag hebben. "Ja." Mompel ik zacht. Als ik ben uitgestapt lopen we samen het ziekenhuis binnen.

We lopen naar de balie. Daar zit een mevrouw. "Hallo, wat kan ik voor jullie doen?" Vraagt ze lief. "We komen hier op bezoek voor Danique de Jong." Antwoord Raoul. "Oké, dat is tweede verdieping vijfde kamer links." Antwoord de mevrouw achter dat balie. "Oké, bedankt." Zegt Raoul.

POV DANIQUE:
De dokter is net weer weg, ze vertelde dat er vandaag tussen één en drie bezoek kon komen. Ik hoop heel erg dat de jongens langskomen. Dan kunnen we even praten en dan hoef ik niet de hele tijd te denken aan hoe slecht ik me voel. Het is al half twee, ze zouden me toch niet vergeten zijn? Zeg alsjeblieft dat ze komen. Kwart voor twee. Ik begin moe te worden, m'n oogleden worden zwaar en ze vallen dicht. Er is toch nog niemand dus ik kan wel even slapen. Ik ben toch heel moe.

Een tijdje later hoor ik allemaal stemmen. Ik besluit om nog niet meteen me ogen open te doen, maar even te luisteren. Anders kom ik waarschijnlijk toch nooit te weten wat de mensen om me heen allemaal zeggen. Hoor ik nou iemand huilen? Het zal toch niet? Wie huilt er? Volgensmij is het Matthy die zit te huilen. Ik weet het afluisteren is niet zo beleefd, maar ik ben nu wel heel benieuwd.

"Het komt wel goed met haar, Matt." Hoor ik Raoul zeggen. "Ik weet het niet, Roel. Het is ook allemaal mijn schuld als ik niet zo idioot had gedaan had ze nu niet in het ziekenhuis gelegen." Eigenlijk vind ik dit zo sneu voor Matt, maar ik ga d'r niet weer intrappen de vorige keer had ik hem vergeven en daar heeft hij misbruik van gemaakt. Ik weet het het is niet goed om hem niet te vergeven, maar de vorige keer heeft hij er keiharde misbruik van gemaakt. Ik ga hem wel vergeven, maar nu nog niet. Ik heb ook tijd nodig om te herstellen en alles wat er is gebeurd een beetje te laten bezinken.

Ik doe nu toch maar me ogen open, anders is de bezoek tijd voorbij en dan hebben we niet eens meer tijd gehad om te praten. Als ik me ogen open doe zie ik Raoul, Matthy en Rob zitten.

POV MATTHY:
Danique is wakker geworden. Eindelijk. Snel veeg ik me tranen we ze mag natuurlijk niet zien dat ik heb gehuild. "Heyy, Daantje." Zegt rob. "Heyy, jongens." Zegt ze en ze gaat recht op zitten. Ze ziet er nog niet zo slecht uit voor iemand die in het ziekenhuis ligt. Ik had echt verwacht dat het veel slechter met haar zou gaan. "Ik vind het echt fijn dat jullie zijn gekomen. Het is hier zo saai en ik kan niet eens fatsoenlijk met iemand praten, omdat we in een ziekenhuis zijn en iedereen gewond is. Dus gaat het altijd daar over." Zegt ze. "Wij vinden het ook fijn dat we kunnen langskomen." Zegt Raoul. Ik heb nogsteeds niks gezegd, ik moet gewoon nog even rustig worden en er even aan wennen om Danique zo te zien. "Hoe gaat het eigenlijk met je Danique?" Vraagt Raoul.

POV DANIQUE:
"Matig, ik voel me best slecht, maar het valt mee." Beantwoord ik Raoul. Matthy heeft nog niks gezegd. Hij heeft ook nog rooie ogen van het huilen. Hij weet niet dat ik hem zien huilen natuurlijk. "Oja uhm, boys?" Vraag ik. "Ja, Daan zeg het maar." Antwoord Rob. "Er mag iemand blijven slapen vannacht als ik dat wou. En dat wil ik wel natuurlijk." "Wat fijn dat dat mag." Antwoord Raoul. "Wie zou je willen dat blijft slapen dan?" Voegt hij nog toe aan zijn zin. "Uhmm ik denk..."

Rara wie zou ze kiezen? Ik zou het niet weten. 🤔
Maar goed ik ben terug met een nieuw deeltje en zoals belooft op vrijdag. Wat vinden jullie er van? Laat het vooral even weten. Dus ja. Tips en opmerkingen hoor ik graag! 🫶🏽🫶🏽
Kusjesss 💗