But I hate you...

Deel 7 🫶🏽💕

Ineens word er op mijn deur geklopt...

"Kom maar binnen hoor" zeg ik. De deur gaat open en daar staat Robbie. "Hey, Robbie!" "Heyy, Daan!" "Wat doe jij hier?" Vraag ik dan aan Rob. "Omdat jij me precies gaat vertellen waarom je bij Matt op de kamer was" zegt Rob nieuwsgierig. "Nou na dat gesprek was hij niet meer van zijn kamer af gekomen dus ik ging even kijken omdat ik me afvroeg waar hij bleef en toen vond ik hem huilend in zijn bed." "Echt?" Vraagt Rob ongelovig. "was Matthy aan het huilen in bed?" "Jup" antwoord ik. "En heeft hij verteld waarom?" "Ook" "de wonderen zijn de wereld nog niet uit." "Hoezo?" "Omdat hij jou vertelde waarom hij aan het huilen was. Jullie haatten elkaar. En hij verteld niet snel geheimen of andere dingen aan meiden." "Jaja dan ben ik zeker speciaal." "Ik denk het wel" "Dat mag dan misschien wel zo zijn, maar hij is zeker niet speciaal voor mij, want hoe die zich gedraagt als ik hier ben is echt kut." "Oké dan, nou ik moet weer gaan." "Oké, doeg"

Rob is net misschien vijf minuten weg en ik blijf maar met mijn gedachtes bij het gesprek met Rob. Zal ik echt speciaal zijn voor Matthy? Verteld Matthy echt maar aan weinig meiden zijn geheimen en hoe hij zich voelt? Met deze gedachtes val ik uiteindelijk in slaap.

Als ik 's ochtends wakker word is het 09:00. Dus ik loop naar benden, alleen Raoul en Robbie zitten beneden, de rest zal nog wel liggen te slapen. "Goedemorgen!" Roep ik naar Roel en Rob. "Goedemorguhh!" Krijg ik terug. "Ligt de rest nog te slapen?" Vraag ik dan. "Ja" antwoord Raoul. "Zullen we ze dan maar even wakker maken?" Vraag ik met een grijns op m'n gezicht. Rob en Raoul krijgen meteen een hele grootte grijns op hun gezicht. "Ja laten we het doen!" Zegt Rob. "Ik heb een idee!" Zegt Raoul "We gaan een emmer met water vullen en dat gooien we over Matt heen." "Ja, dat is een top idee!" Roep ik. Zo gezegd zo gedaan. We hebben een emmer met water gevuld en we lopen de kamer van Matthy in. Hij ligt nog heerlijk te slapen. Je kan ook zien dat hij rode vlekken op zijn gezicht heeft van het huilen. Ik weet natuurlijk ook waarom, maar de jongens nog niet. "Oké, 3 2 1" fluister ik zodat Matt het niet kon horen. Ik gooi de emmer water over hem heen. En binnen no time zit hij recht op in bed. En we gaan door naar Koen. Later als ik weer beneden kom, komt Matthy ook binnen lopen. Hij kijkt me boos een en slaat me. Iedereen zit op zijn kamer dus kunnen ze me nu ook niet verdedigen ofzo. "Wtf doe je?!" Roep ik. "Dit is je fucking verdiende loon!" Roept Matthy terug. "Waarom?!" "Omdat je die fucking emmer met water over me heen gooide!" Roept hij boos. "Wat wil je dan van me, Matthyas. Alles wat ik doe is fout volgens jou!" "Dat klopt ook, alles wat je doet gaat fout! Ik wil dat je weg gaat!" Roept hij boos. "Is dat wat je wil? Prima dan ga ik toch. Maar weet dat je me dan ook nooit meer hoeft komen opzoeken als je weer advies nodigt hebt over Laura." Hij kijkt geschrokken. "Ja jij hebt in m'n armen liggen huilen! Maar je wou me nooit meer zien dus, doeii!" Roep ik en ik loop de deur uit de oprit af.

POV Matthy:

Na de ruzie met Danique ben ik op mijn kamer gaan zitten. Ik huil. Ik weet niet waarom. Waarom heb ik Danique geslagen? Waarom heb ik haar weggestuurd? Waarom huil ik om haar? Ik ga nu zo veel gezeik krijgen met de andere jongens. Ik snap het ook wel als de jongens kwaad op me zijn, want wat ik heb gedaan kan echt niet. Gister heeft Danique me echt getroost ik heb in haar armen liggen huilen en ze was heel lief voor me. En ik doe dit? Waarom ben ik zo? Waarom doe ik dit? Nadat ik een tijdje heb zitten huilen klopt er iemand op mijn deur. Ik heb echt helemaal geen zin in dat iemand me nu ziet. Behalve Danique dan, zij kan me echt goed troosten. Nee nee nee! Matthyas dit kan echt niet jij hebt haar weggestuurd. En dan gaat de deur open...