Zelzele (GxG)

31.

Ahenk: Sana yumruk attığım için üzgünüm.

Ahenk: Öpüşmek istemedim,bu deli saçması şeyi bir daha yapamazdım.

Gül: Ahenk,sen gerçekten istemesen hayatta böyle bir şey yapamazdım zaten...

Gül: Beni yanlış tanıyorsun,ben seni bedenin için seven heriflerden değilim.

Gül: Yani yumruk atmana gerek yoktu koşa koşa...

Gül: Gerçi,komikti.

Gül: Ayrıca tam yumruk da denmez,sanki bir cimcik edası vardı.

Ahenk: Dalga geçme.

Ahenk: Bu hayatta yumruk attığım ilk kişi sensin.

Ahenk: Vurdum işte öyle.

Ahenk: Acımadı yani?

Gül: Ahenk...

Ahenk: Ne?

Gül: Gerçekten seni öpmek istedim,tekrar.

Gül: Her şeyimle.

Ahenk: Bu konu kapanabilir mi artık?

Ahenk: Midemi bulandırıyor.

Gül: Zevk aldığını biliyorum.

Gül: Beni de,kendini de kandırıyorsun.

Ahenk: Nasıl bu kadar eminsin buna?

Ahenk: Bir kadının dudaklarından zevk alacak falan değilim.

Ahenk: Niye öptün diyeceksin şimdi ama,anın saçma salak büyüsü işte.

Ahenk: Cinsiyetin önemsizdi o an.

Gül: Eminim,ismim kadar,sana olan sevgim kadar eminim hoşuna gittiğine.

Ahenk: Çok saçma,nasıl?

Gül: Ağzımın içine o güzel inlemeni bıraktın da gittin.

Gül: Nasıl emin olmayayım,beni günlerce uyutmayan bu olayın baş rolü olup?

Ahenk: Görüldü...

Ahenk: Yazıyor...

Ahenk: Çevrimdışı....