Zelzele (GxG)

20.

Ahenk: Seni gördüm.

Ahenk: Kavga mı ettin?

Ahenk: Bu seni bir aydır ilk görüşümdü.

Gül: Miden bulanır belki,yazmasan daha iyi değil miydi?

Gül: Kusacak gibi olmana gerek yok.

Gül: Zaten,beni önemsemediğini öyle iyi biliyorum ki,Ahenk...

Ahenk: Zırvalamayı bırakıp ne olduğunu söyleyecek misin?

Gül: Evet,kavga ettim.

Gül: Gidebilirsin artık.

Ahenk: Neden kavga ettin,Gül?

Ahenk: Yolun ortasına yığıldın neredeyse,dakikalar sonra kalktın.

Ahenk: Ben tam yanına gelmek için adım atarken/

Ahenk: Ben tam yanına/

Ahenk: Ben/

Ahenk: Neden bu kadar büyük bir kavga ettin?

Gül: Bir aydır konuşmuyoruz.

Gül: Ve şimdi gelip bana neden böyle davranıyorsun,Ahenk.

Gül: Vicdan azabı mı çekiyorsun?

Ahenk: Belki.

Gül: Gerek yok.

Gül: Ben seni kendi içimde yıllarca affettim durdum.

Gül: Yine affederim.

Gül: Çünkü aşığım.

Gül: Ama madem,bu kadar tiksindirici senin için benimle konuşmak...

Gül: Bundan vazgeçerim.

Gül: Senin için,senden vazgeçerim Ahenk.

Gül: Aşkımdan ölerek vazgeçerim.

Ahenk: Ne yapacağımı bilmiyorum.

Ahenk: O çocuğa bu kadar kötü davrandığım için seni hak etmediğimi düşünüyorum.

Ahenk: Bu tiksinme senden kaynaklı değil.

Ahenk: Benden kaynaklı.

Ahenk: Benim iğrenç biri olmamdan kaynaklı,Gül.

Ahenk: Senden soğumam,o çocuğu görür gibi olduğumdandı,sanki dolu gözlerin yüzümün önüne geldi sen anlatınca.

Ahenk: Kendimden soğudum.

Ahenk: Sen güzel birisin,seninle konuşmayı bile inan hak etmiyorum.

Ahenk: Sahi,neyime aşık oldun sen benim?

Ahenk: Yıllarca,nasıl?

Gül: Bilmem ki,öyle sessiz sedasız bir aşk benimkisi.

Gül: Kendi içimde,herkese sağır,kör,dilsiz.

Gül: En çok sana...

Gül: Uzun saçlarını sevdim senin ilk,sonra yaşıtlarına göre küçücük boyunu.

Gül: O esmer tenini sevdim,onun verdiği o büyülü kokuyu sevdim.

Gül: Gülüşünü sevdim,dudağının yanıyla gülersin hep.

Gül: Burnunun kenarındaki o küçük beni sevdim.

Gül: Hayvanları sahiplenişini,merhametini sevdim.

Gül: Bana göstermedin o tarafını,ben bana göstermediğin o güzel yanını sevdim.

Gül: Yaptığın kötülükleri bile sevdim Ahenk.

Gül: Ve sana,her şeyine,aşık oldum.

Gül: Görür görmez.

Ahenk: Bir gün,istersen eğer,yanıma gel.

Ahenk: Belki yüz yüze konuşmamız lazımdır.

Ahenk: Tüm her şeyi.

Gül: Ben senden bir şey beklemiyorum,Ahenk.

Gül: Seni rahat bırakıyorum.

Gül: Dilediğin gibi.

Gül: Yine sessiz sedasız sana aşık olacağım,alışığım hem.

Gül: Arada evinin önüne gelirim,bu kadar.

Gül: Bundan ibaret benim sevdam.

Gül: Güzel Ahenk'im,kendine iyi bak.

Gül: Bir daha sen yazmadan,ki yazmazsın bilirim,buradan bildirim almayacaksın.

Gül: Zaten olurumuz yok bizim,seni de rahatsız etmek,bana küçük bir mutluluk verse de,içinde bir duygu benim için peydah oluyor diye,sana kıyamam.

Gül: Avuç içlerinden öpüyorum,sevgilim.

Gül: Hoşça kal.