Hırsız Polis (BxB)

23-Yıldızlara Bak

Ben geldim... Oy vermeyi ve bolca yorum yapmayı unutmayın e mi? Öptüm sizi❤😘

Dakikalardır gökdelenin en üst katında,şehre bakan camdan insanları izliyordu. Aklı birden fazla parçaya bölünmüş atacağı adımları düşünüyor, tüm bunların yanında Atilla da kıymık gibi  zihnine batıp canını acıtıyordu. Planı tıkır tıkır işlerken ve bu onu mutlu edip,tatmin etmesi gerekirken ; Ati yüzünden huzursuzluk bir türlü ruhunu,kalbini terk etmiyordu. Yıllardır ilmek ilmek işlediği planın kumral adama duyduğu zaaf yüzünden mahvolup gitmesine izin veremezdi. Zaaf evet, kabul etmeliydi artık! İstediği kadar inkar etsin, Ati ona bir baktı mı kararlı duruşu sarsılıyor, aldığı kararları sorgular hale geliyordu. İşte zaaf tam da böyle bir şeydi!

Bulunduğu odadan, bu ortamdan, birbirinin sırtına basıp yükselen canavardan daha vahşi insanların arasında olmaktan yorulmuştu. Belki de Atilla ve sevgisi ,ona bunca yorgunluğun arasında bir dehliz olup nefes aldırıyordu. Belki de bu yüzden itemiyor, evini, ailesini, bildiği tüm geçmişi başına yıkacak planlar yaparken ; bencilce davranıp onu yanında tutmak istiyordu. Kaçışları ve bu kaçışların bahaneleri bitip tükenmişti artık. Çıkmaz sokağa girmiş ve Atilla'nın aşkı ile sıkışıp kalmıştı.

Planından asla vazgeçmezdi, Atilla'dan ise... Güçsüzdü... Ati'yi itecek gücü kalmamıştı. Hayatında ilk defa sadece kendisini düşünmek istiyordu. Atilla'yı yanından, yamacından ayırmak, bir adım uzağına gitmek istemiyordu. Belki kumralı onu affetmeyecek;  bir suçlu ya da yalancı kindar bir herifle olmayacağını düşünüp yüzüne bakmayacaktı ama o zamana kadar doyasıya yaşama isteğine artık ket vuramıyordu.

Bu akşam son hırsızlığını yapacaktı, ip ucunu her zaman olduğu gibi emniyetin önüne atacak ve sonrasını izleyip görecekti. Çok az kalmıştı,onu babasız bırakan, annesini kahrından öldüren, gençliğini çalan herkesten hesap sormasına çok az kalmıştı. Kendi de yanacaktı ama bu ateşte yalnız olmayacağını bilmek Gencer'in içini soğutuyordu. Her şey açığa çıktığında bunların arkasında onun olduğunu Atilla er geç bulacaktı ve belki de her şeyden daha çok bunun yaşanacağını bilmek Gencer'i tüketiyordu.

"Ulan bıktım ihtiyar heriflere laf anlatmaktan. Sabahtan akşama kadar 60 yaş üstü heriflerle takılmaktan gençliğim çürüdü! " Babasının kurduğu saltanatın başına tek bir emek harcamadan oturmuş, buna rağmen arada sırada girdiği üç beş toplantıdan bile şikayet eden şımarık herifin tekiydi Taylan Topal ve elleri cebinde kapıdan oflayarak girmişti.

Akşam olmuş, herkesin pili bitmişken;  karşısındaki herifin enerjisi biliyordu ki hala yerindeydi. Özenle taranmış saçları, siparişle dikilmiş özel yapım takımı ve çapkın bakışlarıyla masasına geçip otururken, Gencer bakışlarıyla onu takip ediyordu. Birazdan gecelere akıp, yorucu günün gecesini lüks bir barda eğlenerek sonlandıracaktı.

"Taylan bey, o ihtiyar dediğiniz adamlar ülke ekonomisini elinde tutuyor. " Ve sen değil, aksine onlar sana katlanıyor.. Elbette esmer adam bunu içinden söylüyordu. Gerçekleri kimse sevmezdi. Hele Taylan gibi biri, yalnızca egosunu şişiren yalanları dinlemeyi severdi.

"İşte bu yüzden ekonomi bok gibi! " Kendi söylediğine yine sadece kendisi güldüğünde, Gencer şehri gören camın yanından ayrılıp patronuna doğru adımladı. "Bu akşam sizden izin isteyeceğim Taylan bey. Bir kaç işim var,halletmem gereken." Evet epey önemli bir işi vardı; hırsızlık yapmak gibi!

"Öyle mi? Nasıl işler bunlar? " Meraklı gözleri esmer adamın yakışıklı yüzünde geziniyordu. Özel hayat denen şey Taylan'ın çok da umrunda değildi. Özellikle de söz konusu Gencer ise, merakı normalin on katına çıkıyordu.