Hırsız Polis (BxB)

11-Ekmek Kırıntıları

Oylarınızı bekliyorum. Lütfen yıldız tuşuna dokununuz sayın okurlar ❤

Ultra lüks bir restoranda,birazdan yapılacak görüşme için hazırlık yapan patronunun hemen yanında ayakta bekliyordu Gencer. Saatine bakıp duruyor bu gece  planladığı şey için sırasının kendisine gelmesini gerginlikle bekliyordu.

"Ben o son dosyayı ,hani şu kırmızı olanı çantama koymamış mıydım ya? " Taylan çantasını kucağına çekmiş, her bölmeyi yoklarken oldukça gergin görünüyordu. Bakışlarını başında dikilen Gencer'e çıkardığında, hatırlamaya çalışan dalgın gözleri ağır ağır kahveleri buldu. "Yok çantada! Odada mı unuttum, hay sikeyim! "

Duyduğu küfürle yüzünü buruşturan Gencer, kaşlarını çatarak mavi gözlere uyarır gibi baktı.
"Taylan Bey açık alanda küfür etmemeniz gerekiyordu. " Gencer konuyla alakasız uyarısını yaparken, bir anda patronunun öfkeli bakışlarının hedefi oldu. "Gencer bi' sus oğlum ya, benim derdim ne seninki ne! "Arkasına yaslanıp,kolundaki servet değerindeki saatine baktı. Gencer'in gözünün içine bakarak okkalı bir küfür daha savurdu. Ağzı alışkın olduğundan kalabalık ortamlarda küfür etmemesi için uyarılmasını kendisi emretmişti halbuki! "Gencer al şu anahtarları ofise git kırmızı dosyayı kap gel. Adamlar birazdan gelir. Biliyorsun zaten dosyayı görmüştün. " Odasının anahtarını Gencer'in avucuna bırakırken asla tereddüt etmedi Taylan, zira kendisi yanlış yapar ama bu keskin bakışlı dürüstlük abidesi herif yapmazdı.

"Taylan bey emin misiniz ofiste unuttuğunuza, bence bir daha düşünün. " Düşünmesine gerek bile yoktu halbuki. Dosyanın nerede olduğunu Gencer'den daha iyi kimse bilmiyordu zira kendi elleriyle bırakmıştı raporu masanın üzerine.

Akşama doğru Taylan bey hazırlanıp şirketten çıkacağı esnada boşluğundan yararlanmış, bu geceki yemekte konuşulacak raporu çantasından çıkarıp son anda masanın üzerine bırakmıştı. Taylan Bey ise çantayı açtığında dosyayı bulamayınca unuttuğunu düşünmüştü ki zaten Gencer'in de tam olarak istediği buydu.
"Başka nerede olacak Gencer! Yarım saat içinde gelir adamlar halledip gel! "

Avucunda sıkıca tuttuğu anahtara bakıp kafasını salladı güven veren tavrıyla. Tıpkı dört senedir mütemadiyen yaptığı gibi. Parmaklarında hissettiği metal cisimi elinde tutulabilmek için yıllarını vermişti Gencer. Bu anahtar ilk defa patronlar dışında kendisinin avucundaydı nihayet! Arabaya doğru adımlarken yüzüne çarpan soğuğa inat, içi heyecandan ve adrenalin patlamasından sımsıcaktı. Zor geçen senelerin ardından Taylan itinin sonunda güvenini kazanmış olmak, bir çok yerin kilidini açan anahtarı avucunun içinde tutuyor olmak, bu şerefsiz herife katlanmanın mükafatıydı işte!

Siyah ceketinin düğmelerini açıp şoför koltuğuna oturuken yüzündeki gülümsemeyi engelleyemiyordu. "Baba, az kaldı. Çok az kaldı babam! " Ne zaman zorlansa dayanmak için dişini sıktığı anlarda tekrarladığı sözleri bu sefer heyecanla mırıldandı Gencer. "Şerefini ve itibarını,şerefsizlerden alıp sana geri vereceğim."

Son sürat şirkete sürerken, aklından onlarca şey geçiriyordu.Sona yaklaşırken, en ufak bir yanlışa yer olmadığını biliyordu. Taylan itine bir müddet daha katlanacak ve sonra bombanın fitilini ateşleyecekti.İşin ucunda kendisi de yanacak olsa bile.

Arabayı park edip aceleyle döner kapıdan giren Gencer bu saate burada olmasını açıklayacak geçerli bir sebebi olmasının rahatlığıyla güvenliğe gülümseyerek  selam verdi.

"Gencer abi hayırdır bu saatte? "

Yüzüne kendine güvenen bir ifade yerleştirip delikanlının omuzuna dokundu hafifçe."Taylan bey raporları mı ne odasında unutmuş , onu alıp çıkacağım. Sen işine bak koçum. " Güvenliği geçip asansörlere doğru yürürken ayakkabısının çıkardığı ses şirketin boş koridorlarında yankılanıyordu. Gündüzün aksine şirkette ölüm sessizliği vardı ve bu Gencer'in en sevdiği zamanlardı. Akşamın en karanlık, en koyu anlarında herkes derin uykudayken uyanık olmak, gaflet anlarının zaaflarından yakalamak... Gencer tam da buydu işte. Kimsenin göremediği karanlıkta kalmış, siyah taş üzerindeki siyah karıncayı fark edip yakalamak!