Hırsız Polis (BxB)

22-Evin Oğlu(Geçmiş)

Canım okurlar nasılsınız? Beklettim biliyorum ama inanın yorum ve oy azlığı motivasyonumu oldukça düşürüyor. Halbuki bu kurguyu yazmayı çok seviyorum. Sizden ricam oy ve bölüm hakkında yorum. Öptüm sizi iyi okumalar❤

"Gelmiyorsun yani öyle mi Genco? Satıyorsun beni! "

"Ati vallahi yıldım ulan senin tribinden. Bi'sal beni. İki saat götümden ayrılsan bir yerlerin düşmez oğlum! "

"Vayyy demek öyle Gencer bey! Tamam, bundan sonra istesen de gelmem yanına! " Çantasını omuzuna sinirle alan kumral çocuk, sabahtan beri takındığı trip moduyla sınıftan çıkarken, Gencer arkasından bakıp ya sabır çekiyordu. Bu gece için aslında Gencer'in beşiktaş maçı için Ati'ye ufak bir sürprizi vardı ama sözlüden çok kötü alınca ve Aslı da çalıştırmayı teklif edince hayır diyememiş ,maç izlemek yerine ders çalışmayı tercih etmişti.

Sınıfın fizikte en iyisiydi Aslı ve akşam iki saat kadar anlamadığı yerleri özet geçip, Gencer'i çalıştıracaktı. Ama Atilla beşiktaş maçı var nasıl ekersin diyerek bütün günü Gencer'e eziyet ederek geçirmişti. Derdi Aslı'ydı fakat elbette bunu Genco'ya söylemek yerine bezdirene kadar eziyet etme yolunu seçiyordu.

Arkasından hemen masanın üzerindeki kitapları söylenerek toplayan esmer çocuğun içi hiç rahat değildi. Atilla her defasında Gencer'i bu ikilemde bırakıyor, vicdanına oynayıp duruyordu.Ne zaman ondan başkasıyla vakit geçirmek istese hep aynı tribi yiyordu. Genco'nun ona kıyamayacağını çok iyi biliyor, peşinden koşacağına emin olduğundan çocukluk yapmakta sakınca görmüyordu.
"Off Ati off! Hep aynı taktik hep aynı numara. Ve hep de günün sonunda bu numaraları aptal gibi yiyen ben!" Kendine söyleniyor bir taraftan da acele edip arkasından yetişmeye çalışıyordu. Bu döngü hep böyle sürüyordu ve aslında bakılırsa ne Genco ne de Ati bu hallerinden şikayetçi değildi.

"Akşam kaç gibi geleyim Gencer? " Ne ara yanına geldiğini fark etmediği Aslı, çekingen tavırla gözlerinin içine bakıyordu. Minyon, sevimli bir kızdı Aslı ve Gencer dışında da sınıfta çok kimseyle konuşan biri değildi. Daha çok derslerle haşır neşir olan, tenefüslerde bile açıp kitap okuyan sessiz sakin biriydi.

"Altı gibi uyar mı sana? Annenler bize gelmene bir şey demez değil mi? " Evde buluşmayı Aslı teklif etmişti, Gencer'in aklından bile geçmemişti çünkü. Sonuçta aileleri birbirlerini tanıyor bile olsa ,böyle bir şeyi teklif etmenin uygun olmayacağını düşünüyordu.

"Yok annemle konuştum, Melek teyzeyi aramış bile. " Kıvırcık saçlarını kulağının arkasına mahçup bir tavırla atan genç kız, bakışlarını anlık Gencer'e çıkarsa da yeniden hızla ayaklarına indirdi.

"Öyle mi, bu ne hız! Tamam ben eve geçeyim, sen de gelirsin. " Karşısındaki kızın neden bu kadar hevesli olduğunu anlamayan bakışlarla çantasını kapayıp omuzuna taktı, sınıftan çıkarken Aslı neşeli gülüşüyle hala ona bakıyordu.
Yetişirim umuduyla üçer beşer indiği merdivenlerden çıkışa doğru ilerleyerek,binadan çıktı. Sağına soluna kumral çocuğu görürüm umuduyla bakındı lâkin, trip modunu açmış bir Ati'ye yetişmek mümkün müydü?

Cebinden telefonunu çıkarıp küfrederek başının belasını aradı. Ama bir katırdan bile daha inat kumralın aramalarını görmezden geleceği gerçeği çok tahmin edilirdi. Onlarca kez arasa da açılmayan telefona söverek mesajlara girdi.

Genco'm: Lan aç şu boku!

Genco'm:Ati bak, bu sefer gerçekten sinirleniyorum! Mahalledeyim neredesin?

Genco'm: Ulan sen var ya harbi dayaklıksın! Bilerek beni cevapsız bırakıp endişelendiriyorsun. Çocuk musun oğlum?

Telefonu kapayıp kendi evine değilde baş belası kumralın evine doğru adımladı. Kıyamıyordu ki aptal herife! Yoksa ne hali varsa görsün deyip çoktan bırakmalıydı ama içi içini yiyecek, yüzünü görene dek evde rahat oturamayacaktı, kendini biliyordu. Zile basıp kapı açılınca karşısında duran kadına nefes nefese baktı. "Meryem teyze iyi günler, Ati evde mi? "